ตอนนี้ผมกำลังขึ้นชั้น ม.5 ผมได้เริ่มมีแฟนตอน ม.4 ครับ ตอนแรกก่อนที่จะเป็นแฟนกันผมก็ได้พูดคุยกับเธอมาระยะเวลาหนึ่งครับ แล้วผมก็ได้ขอเธอเป็นแฟนครับ ครั้งแรกเธอยังไม่ตกลงครับ บอกว่าดูๆไปก่อนดีกว่าครับ ผมก็จึงดูๆไปสักพักก่อน จนผมเริ่มมั่นใจแล้วผมจึงขอเธอเป็นแฟนอีกครั้งครับ ครั้งนี้เธอก็ตกลงเป็นแฟนกับผมครับ ก่อนที่เราจะเป็นแฟนกันนะครับ ผมรู้สึกว่ามีความสุขมากๆครับ รู้สึกอยากอยู่กับเธอนานๆ แต่พอหลังจากเริ่มเป็นแฟนได้สักพักก็ทะเลาะกันทุกวันบอกได้เลยครับว่าเกือบทุกวันจริงๆ เดือนนึงจะมีดีกันได้แค่ประมาณ 2-3 วันเท่านั้นที่ไม่ทะเลาะกันเลย ส่วนใหญ่เรื่องที่ทะเลาะมากๆเลยก็คือเรื่องที่ผมไม่ค่อยมีเวลาให้เธอครับ ส่วนใหญ่ผมจะเรียนพิเศษอยู่เกือบตลอดเวลาเลยครับ จึงมีเวลาไปไหนมาไหนหรือคุยโทรศัพท์กับเธอได้น้อยมาก แล้วก็อาจจะมีเรื่องอื่นๆบ้างครับบางเรื่องก็เล็กน้อยบางเรื่องก็มากแต่ก็ทำให้เราทะเลาะกันได้ทุกวันเลย อ้ออีกเรื่องนึงที่ทำให้เราทะเลาะกันอยู่บ่อยๆก็คือเรื่องที่ผมต้องไปเรียนต่อที่อเมริกาครับไปแลกเปลี่ยนอะครับ ซึ่งจะทำให้เราห่างกันเข้าไปอีก ช่วงแรกๆนั้นเธอบอกว่าเลิกมั๊ยๆกับผมบ่อยมากครับ แต่ผมก็ไม่ยอมเลิกเพราะเธอก็บอกว่ายังรักผมอยู่และผมก็ยังรักเธออยู่ ถ้าถามว่าช่วงนั้นผมมีความสุขมั๊ย ช่วงแรกๆผมก็ยังโอเคนะครับ เพราะมันก็ยังไหวอยู่ แต่พอมาช่วงหลังๆผมรู้ว่าร่างกายผมเริ่มล้ามากด้วยครับ เพราะผมต้องคุยโทรศัพท์กับเธอตั้งแต่ 5 ทุ่มจนถึงตีหนึ่งทุกวันเลยครับ ถ้าวันไหนไม่ได้คุยเธอก็จะโกรธหรืองอนเป็นอาทิตย์เลยทีเดียว อ้อที่ผมต้องคุยเวลานี้เพราะผมไม่ได้บอกให้พ่อแม่รุ้นะครับว่ามีแฟน เพราะถ้าบอกไปคิดว่าท่านคงจะค่อนข้างจุกจิกกับผมแน่นอน 5555 ก็จะมีบ้างในช่วงปิดเทอมที่เราไปเที่ยวกันบ้าง แต่ก็ไม่ค่อยบ่อยมากนัก เดือนนึงก็อาจจะไปด้วยกันแค่ 2 ครั้งเอง ซึ่งผมก็รู้นะว่าน้อย แต่ก็ผมไม่มีเวลาอะครับ แหะๆ พอเริ่มมาระยะหลังผมเริ่มคิดว่าผมเหนื่อยมากทั้งกายและก็ใจ อาจจะเป็นเพราะผมตามใจเธอในหลายๆเรื่องเกินไป ให้เธองอนมากไปจนติด เพื่อนผมก็บอกนะครับว่าผมตามใจมากเกินไป อย่างเช่นบางทีผมเพลีย ไม่สบาย ผมจะไปนอนเธอก็ไม่ให้ผมก็ต้องอยู่คุยกับเธอ คือเธอก็ให้แหละครับ แต่เธอก็บอกแบบอยากนอนก็นอนเลย ไม่สนใจกันอยู่แล้วหนิแล้วเธอก็ร้องไห้ แบบนี้ใครจะกล้าไปนอนหล่ะครับ หรือในช่วงที่ไป รร ผมต้องอยู่กับเธอตลอดเลยครับ แบบจะไปหาเพื่อนสักแปบนึงก็ไม่ได้ บางทีแค่ผมคุยกับเพื่อนเธอยังงอนผมเลยนะ แบบพูดว่าอยากคุยก็คุยไปเลยนะ แล้วเธอก็เดินไปเลย ทำให้ระยะหลังนี้ผมไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนเลยครับ เพื่อนผมก็บอกแบบเห้ยจะตัวติดอะไรกันนักหนาว้าาาา อาจารย์ก็ยังพูดเลยย 5555 แต่ก็แบบถ้าไม่ติดเธอก็งอนผมอะ 555 แล้วคือก็มีอีกหลายๆเรื่องที่เธอค่อนข้างเอาแต่ใจรู้ว่าบางอย่างผมทำไม่ได้เธอก็แบบจะเอาให้ได้ไรงี้อะครับ บางอย่างที่ผมทำให้เธอได้ผมก็จะทำให้นะครับ แบบเธอเคยพูดลอยๆว่าอยากได้ดอกไม้วันวาเลนไทน์จังเลย ผมก็พยายามหาให้เธอนะครับ หรือตามโอกาสอะไรแบบนี้ผมก็พยายามหาของขวัญหรือสิ่งของให้เธอเท่าที่ผมจะหาได้ อ้อเงินนี่เป็นเงินที่ผมหาเองนะครับ หาจากพวกรับทำเว็บอะไรต่างๆงี้อะครับ ไม่ได้รบกวนคุณพ่อคุณแม่แต่อย่างใดครับ มาต่อครับแล้วแบบบางทีเวลาญาติผมมาที่บ้านงี้อะครับก็คือเป็นแบบคุณตาคุณยายมาบ้านผมก็ต้องดูแลท่านถูกปะครับ เธอก็แบบตอบไลน์ช้าตลอดเลยนะ ก็ไม่ได้สำคัญหนิอะไรแบบนี้อะครับ ผมก็พยายามอธิบายแค่ยังไงเธอก็งอนผมตลอดอะครับ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไง คือบางทีง้อทุกวันมันก็เหนื่อยเหมือนกันนะครับ แบบงอนอีกแล้วหรออ ผมก็เคยถามเพื่อนแบบว่าเห้ยไม่รู้ทำไงดีหว่ะ เพื่อนก็บอกเอาไงก็ได้ที่ให้สบายใจ ผมก็เออๆ ผมเคยคิดจะบอกเลิกเธอหลายครั้งเหมือนกันนะครับ แต่ผมก็ไม่กล้าเพราะผมเคยบอกเธอว่าจะอยู่ข้างๆเธอจะไม่ทิ้งเธอ ผมก็เลยไม่ได้บอก แต่มาในช่วงนี้ผมไม่ไหวจริงๆครับ ผมก็เลยตัดสินใจบอกเธอว่าเราเลิกกันเถอะนะ จะได้ไม่ต้องทะเลาะร้องไห้กันทุกวัน แต่เธอก็บอกว่าขอนะ ไม่เลิกกันนะยังรักผมอยู่ ทีตอนแรกเธอยังยอมไม่เลิกกับผมเลย แล้วเธอก็บอกกับผมว่าจะปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น จะทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น ผมก็เลยโอเคไม่เลิก แต่มาตอนนี้เธอก็ยังเป็นเหมือนเดิม ค่อนข้างที่จะเอาแต่ใจตัวเอง แล้วก็ชอบเอามือถือไปเช็คคือแบบก็ไม่ได้มีอะไรเป็นความลับหรอกนะครับ แต่บางทีมันก็อึดอัดนะครับ ก็ควรจะมีพื้นที่ส่วนตัวบ้างอะครับ แบบบางทีผมก็เบื่ออะครับ แต่จะเลิกเธอก็ไม่ยอม ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงดี เพื่อนผมบางคนก็บอกค่อยๆห่างไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จะไปเมืองนอกละหนิ แต่ผมก็บอกมันดูใจร้ายไปหรือเปล่า ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงอะครับ รบกวนเพื่อนๆพันทิปให้คำปรึกษาหน่อยครับ