เรามีเรื่องอยากปรึกษาอ่ะค่ะ เป็นแบบนี้มานานละ
คือถ้าถามถึงนิสัยเราอ่ะนะ เราจะเป็นคนนิ่งๆ แต่ก็ตลกได้เหมือนกัน
เฉพาะกับคนที่สนิทเท่านั้น บางครั้งก็โก๊ะๆ เปิ่นๆ พูดน้อย โลกส่วนตัวสูง
ชอบเพ้อเจ้อ ชอบคิดในเรื่องที่ยังไม่เกิด คิดไปไกลถึงอนาคต
ฟุ้งเฟ้อ มีคนเคยบอกว่าเราเป็นคนเรื่อยๆ ทำอะไรก็เรื่อยๆ มีพี่คนนึงบอกว่าเรา เนิบๆ เกือบจะเฉื่อย
ทั้งที่เราก็คิดว่าเราเร็วแล้วนะ หรือจะคิดไปเองหว่า
แล้วที่เราถามว่าเราควรไปพบจิตแพทย์หรือเปล่านั้น คืออย่างนี้ค่ะ ไอ้นิสัยข้างบนของเรา
ดูเหมือนคนไม่มีพิษภัยอะไรใช่มั้ย แต่ว่า!!! ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนคนคุ้มดีคุ้มร้าย เหวี่ยงได้ตลอด
เราเป็นตั้งแต่หลังจากที่ได้ลองสูบกัญชาเมื่อหลายเดือนก่อน คือเรากลับบ้านแล้วไปเจอเพื่อนเก่า
ไม่รู้อารมภ์ไหนถึงอยากลอง รู้แค่ว่าลองหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรมั้ง ไม่ติดหรอก อยากลืมๆเรื่องบางอย่างด้วย
หลังจากที่ได้ลองครั้งแรก ครั้งที่สอง สาม สี่ ห้า ก็ตามมา ทั้งอาทิตย์นั้นเราขลุกอยู่แต่กับเพื่อน
(เด็กๆอย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง) ในชีวิตไม่เคยลองสารเสพติดทุกชนิด แอลกอฮอล์ก็ดื่มบ้าง
แต่ไม่บ่อย เกือบจะนับครั้งได้ เราไม่ใช่เด็กเหลวแหลกอะไร จริงๆก็ไม่ใช้เด็กแล้ว กำลังจะเรียนจบแล้ว
เมื่อก่อนเคยรังเกียจคนที่สูบกัญชานะ แต่ตอนนี้ดันมาทำซะเอง รู้สึกผิดมาก เราคิดว่าแม่คงไม่รู้หรอก
แต่สุดท้ายแม่ก็รู้ แม่ทำหน้าผิดหวังนะ แต่ไม่ได้โกรธอะไรมากมาย เพราะเพื่อนคนนั้นแม่ก็รู้จัก สนิมสนม
กันดี เพื่อนเราไม่ใช่คนติดยาซะเสียคนนะ มันบอกว่ามันแค่คลายเครียด การงานก็ทำปกติ ด้วยความที่มันเป็นผู้ชายด้วยมั้ง
มันเลยใช้กัญชาเป็น ก็ไม่รู้เหมือนกัน คหสต.
ปัญหาของเราคือ ตอนนี้เราบอกไม่ถูกว่าตัวเองเป็นคนยังไง รู้สึกเหมือนตัวเองมีสองคน
มันไม่ใช่อาการเหมือนเมากัญชาหรอกนะ คือเรารู้ตัวดีทุกอย่าง หงุดหงิดง่าย บางทีก็รู้สึกเหมือนสิ้นหวัง
คุ้มดีคุ้มร้าย บางทีก็คิดว่าเป็นอาการก่อนมาเมนส์หรือเปล่า แต่ไม่ใช่อ่ะ มันเป็นหลายเดือนแล้ว
บางทีแค่น้องชายถามว่าทำไมไม่แต่งหน้า เราก็โกรธอ่ะ ถึงขั้นด่าน้องเลย และอีกหลายเรื่อง
คนที่บ้านก็งง รู้สึกตัวเองไม่มีค่าไงไม่รู้ เหตุการณ์ทั้งหมดเรารู้ตัวดีนะ แต่มันก็ไม่หายอ่ะ
ไม่เคยเป็นแบบนี้ด้วย ความจริงเราคิดมากหลายเรื่องด้วย เรื่องเพื่อน เรื่องแฟน บางทีอาจทำให้พาล
ไปถึงคนรอบข้าง ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว แต่บางทีก็อยากเล่าให้ใครฟัง
เมื่อคืน เราเหวี่ยงน้องชาย จนน้องบอกว่าให้ไปพบจิตแพทย์เหอะแบบนี้ พี่บ้า
เราคิดมากเลยอ่ะ ถึงกับต้องไปหาหมอเลยเหรอ ถ้าอยู่นานๆไปมันก็คงหายเอง
มั้ง ต้องไปจริงๆเหรอคะ??? อายอ่ะ
อาการแบบนี้สมควรไปพบจิตแพทย์มั้ย????
คือถ้าถามถึงนิสัยเราอ่ะนะ เราจะเป็นคนนิ่งๆ แต่ก็ตลกได้เหมือนกัน
เฉพาะกับคนที่สนิทเท่านั้น บางครั้งก็โก๊ะๆ เปิ่นๆ พูดน้อย โลกส่วนตัวสูง
ชอบเพ้อเจ้อ ชอบคิดในเรื่องที่ยังไม่เกิด คิดไปไกลถึงอนาคต
ฟุ้งเฟ้อ มีคนเคยบอกว่าเราเป็นคนเรื่อยๆ ทำอะไรก็เรื่อยๆ มีพี่คนนึงบอกว่าเรา เนิบๆ เกือบจะเฉื่อย
ทั้งที่เราก็คิดว่าเราเร็วแล้วนะ หรือจะคิดไปเองหว่า
แล้วที่เราถามว่าเราควรไปพบจิตแพทย์หรือเปล่านั้น คืออย่างนี้ค่ะ ไอ้นิสัยข้างบนของเรา
ดูเหมือนคนไม่มีพิษภัยอะไรใช่มั้ย แต่ว่า!!! ตอนนี้เรารู้สึกเหมือนคนคุ้มดีคุ้มร้าย เหวี่ยงได้ตลอด
เราเป็นตั้งแต่หลังจากที่ได้ลองสูบกัญชาเมื่อหลายเดือนก่อน คือเรากลับบ้านแล้วไปเจอเพื่อนเก่า
ไม่รู้อารมภ์ไหนถึงอยากลอง รู้แค่ว่าลองหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรมั้ง ไม่ติดหรอก อยากลืมๆเรื่องบางอย่างด้วย
หลังจากที่ได้ลองครั้งแรก ครั้งที่สอง สาม สี่ ห้า ก็ตามมา ทั้งอาทิตย์นั้นเราขลุกอยู่แต่กับเพื่อน
(เด็กๆอย่าเอาเป็นเยี่ยงอย่าง) ในชีวิตไม่เคยลองสารเสพติดทุกชนิด แอลกอฮอล์ก็ดื่มบ้าง
แต่ไม่บ่อย เกือบจะนับครั้งได้ เราไม่ใช่เด็กเหลวแหลกอะไร จริงๆก็ไม่ใช้เด็กแล้ว กำลังจะเรียนจบแล้ว
เมื่อก่อนเคยรังเกียจคนที่สูบกัญชานะ แต่ตอนนี้ดันมาทำซะเอง รู้สึกผิดมาก เราคิดว่าแม่คงไม่รู้หรอก
แต่สุดท้ายแม่ก็รู้ แม่ทำหน้าผิดหวังนะ แต่ไม่ได้โกรธอะไรมากมาย เพราะเพื่อนคนนั้นแม่ก็รู้จัก สนิมสนม
กันดี เพื่อนเราไม่ใช่คนติดยาซะเสียคนนะ มันบอกว่ามันแค่คลายเครียด การงานก็ทำปกติ ด้วยความที่มันเป็นผู้ชายด้วยมั้ง
มันเลยใช้กัญชาเป็น ก็ไม่รู้เหมือนกัน คหสต.
ปัญหาของเราคือ ตอนนี้เราบอกไม่ถูกว่าตัวเองเป็นคนยังไง รู้สึกเหมือนตัวเองมีสองคน
มันไม่ใช่อาการเหมือนเมากัญชาหรอกนะ คือเรารู้ตัวดีทุกอย่าง หงุดหงิดง่าย บางทีก็รู้สึกเหมือนสิ้นหวัง
คุ้มดีคุ้มร้าย บางทีก็คิดว่าเป็นอาการก่อนมาเมนส์หรือเปล่า แต่ไม่ใช่อ่ะ มันเป็นหลายเดือนแล้ว
บางทีแค่น้องชายถามว่าทำไมไม่แต่งหน้า เราก็โกรธอ่ะ ถึงขั้นด่าน้องเลย และอีกหลายเรื่อง
คนที่บ้านก็งง รู้สึกตัวเองไม่มีค่าไงไม่รู้ เหตุการณ์ทั้งหมดเรารู้ตัวดีนะ แต่มันก็ไม่หายอ่ะ
ไม่เคยเป็นแบบนี้ด้วย ความจริงเราคิดมากหลายเรื่องด้วย เรื่องเพื่อน เรื่องแฟน บางทีอาจทำให้พาล
ไปถึงคนรอบข้าง ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว แต่บางทีก็อยากเล่าให้ใครฟัง
เมื่อคืน เราเหวี่ยงน้องชาย จนน้องบอกว่าให้ไปพบจิตแพทย์เหอะแบบนี้ พี่บ้า
เราคิดมากเลยอ่ะ ถึงกับต้องไปหาหมอเลยเหรอ ถ้าอยู่นานๆไปมันก็คงหายเอง
มั้ง ต้องไปจริงๆเหรอคะ??? อายอ่ะ