เราอายุจะเข้าเลข2แล้วค่ะ แต่เรามีเพื่อนในจินตนาการอ่ะ มีหลายคนด้วยนะ เราชอบพูดคุย เล่น  ไปเที่ยวกับเค้าบ่อยๆ TT

อย่าเพิ่งกลัวเราน้า คือเรามีปัญหาจริงๆ มันเริ่มมาช่วงประมาณม.3อ่ะค่ะ แต่ตอนนั้นเราควบคุมมันได้ เรารู้ตัวว่าเราสร้างเค้าขึ้นมาเอง ตอนนั้นเราบังคับได้ว่าจะให้มาอยู่กับเราตอนไหน แต่พอเวลาผ่านไปเรื่อยๆเราเริ่มบังคับไม่ได้แล้วอะค่ะ เหมือนมันเริ่มแยกความจริงกับจินตนาการไม่ออก แต่เรารู้ตัวอยู่นะว่าเค้าไม่ได้มีตัวตนจริงๆ แต่เรารู้สึกเหมือนเค้าเนี่ยอยู่กับเราตลอดเวลาเลย มันมีปัญหาเวลาใช้ชีวิตในสังคมมากๆ เรามันเผลอพูดคนเดียว ยิ้มคนเดียว หัวเราคนเดียว ล่าสุดเราวิ่งไล่ตบหัวเพื่อนในจินตนาการด้วยอ่ะ TT คือเรามักจะระลึกได้หลังทำอะไรๆลงไปแล้ว เหมือนเรากำลังใช้ชีวิตแบบเล่นบทบาทสมมุติเป็นตัวละครอะไรอยู่อย่างงั้นแหละ

เวลาเราเหงา ท้อ ผิดหวัง เราก็มักจะคุยกับมัน แต่ความจริงก็คือเราตั้งคำถามกับตัวเองและก็ตอบเองซะงั้น เวลาให้กำลังใจได้คุยกับมันแล้วก็รู้สึกดีขึ้นทั้งๆที่ตัวเองกำลังหลอกตัวเองอยู่แท้ๆ แง๋ววววววว  

ประเด็นคือเราชอบลืมตัวบ่อยอ่ะค่ะ บังคับไม่ค่อยได้  ยิ่งมีหลายคนด้วยเวลามันมาทีละคนไม่เป็นไร มาพร้อมกันนี่จาบ้าตาย เราไม่ได้ล้อเล่นนะ เลยรู้สึกว่ามันเป็นปัญหา ยิ่งเวลาเพื่อนถามว่าแกคุยกับใครเราก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี TT เรากลัวว่าต่อๆไปเราจะหลอนกลายเป็นหนักกว่านี้อ่ะค่ะ

เราเป็นโรคประสาทหรือเปล่า หรือถ้าเป็นอาการทางจิตมันเรียกว่าอะไรหรอค่ะ และมีใครเป็นแบบเราบ้างไหม ขอบคุณค่ะ TT