เรื่องมีอยู่ว่า เราแต่งงานกันมา 3 ปีแล้วค่ะ มีลูก 1 คน อายุ1.10ขวบ เราทำงานคนละที่ค่ะ ห่างกันราวๆ150โล เราเจอกันเย็นวันศุกร์ และจากกันเช้าวันจันทร์. และแน่นอนว่าหลังจากลูกหลับเราก็กุ๊กกิ๊กกันตลอด แต่ล่าสุดเค้าไม่ทำงั้น คืนแรกเราเองก็นอนรอ พอมาถึงเค้าก็หันหลังหลับไป เรางอน เค่าบอกว่า ถ้าอยากก็ปลุกสิ จะมางอนไรนักหนา ส่วนตัวเราคิดว่าถ้าหลีบไปงี่ เหมือนเค้าไม่สนใจจะมีไรกะเรา เพราะปกติแต่ละคืนที่นอนด้วยกันเราไม่พลาด   เช้าวันต่อมาเกิดเรื่องอีก หลังจากเอาลูกนอนกลางวันละ คราวนี้อ่ะๆ อยากให้บอกใช่มะ แต่ไม่ไดด้วยวาจานะ อาบน้ำเสร็จ ไม่ได้ใส่เสื้อผ้า เอาลูกนอนละ หันกลับมาทางสามี สามีไล่ไปใส่เสื้อผ้า เราเข้าไปกอดพร้อมกับล้วงลงไป สามีนอนจิ้มโทรศัพท์เฉย รอไปสักพัก ไม่มีไรเกิดขึ้น เราไปใส่เสื้อผ้า ออกไปทำผม ลูกตื่นมาร้องบ้านแตก ไม่เจอแม่ แต่เค้าก็ไม่ยอมเอาลูกไปหาแม่ พาลูกขับรถตะลอนไปทั่ว ลูกร้องไห้จนอ้วก สุดท้ายเหนื่อย เอาลูกไปหาเราที่ร้าน ลูกซึม ขอดูดนมแะหลับคาอกไปอีกรอบ ทั้งที่เราบอกล่วงหน้าว่าวันนี้จะไปทำผมนะ ยืดผมมัน มันนานอยูู่่แล้ว ตั้งแต่แต่งงานมาไม่เคยได้ไปนั่งทำงี ้หรอก แต่ววันนี้ขอ นัดช่างล่วงหน้าตั้งหลายวัน ทำงานเลี้ยงลูกคนเดียว อยากขอสักวันได้ไหม แต่สุดท้ายทะเลาะกันจนเค้าหิ้วกระเป๋าออกบ้านไปเลย ดีว่าที่เราดึงไว้ เค้าโกรธที่ว่าเราหนีไปและปล่อยให้ลูกร้องไห้ปางตาย เป็นคุณผู้ชายท่านอื่นจะคิดงี้ไหม ปล.จะว่าสามีแก่หรือ เค้าอายุ39 ส่วนเรา29 เราเองเหนื่อยกว่าเค้านะ ทั่งทำงาน เลี้ยงลูก ส่วนเค้าไม่เห็นต้องรับผิดชอบไรเลย แค่มาเยี่ยมลูกเมียวันหยุดเท่านั้งเอง ผู้ชายมันเสื่อมไวขนาดนั้นเลยหรอ