ชีวิตแต่งงานของแพรวาเหมือนจะสมบูรณ์แบบเสมือนเจ้าหญิงในนิยาย  แต่เบื้องลึกกลับเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน เพราะสามีของเธอที่ขึ้นชื่อว่าเพรียบพร้อม ทั้งหน้าตา ฐานะ และชาติตระกูล กลับปันใจให้ชายอื่น!

.....พบกับความจริงที่ซ่อนเร้นได้ใน "ความเจ็บปวดที่สามีเป็นเกย์"....


ตอนที่ 1 ถอนตัว
ปี  พ.ศ. 2517

ในชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง การที่ได้แต่งงานกับผู้ชายที่ตัวเองรักถือเป็นเรื่องโชดดี และการที่ได้สร้างครอบครัวกับผู้ชายที่สมบูรณ์แบบถือว่าเป็นโชคบวกกับบุญวาสนา  ใครๆก็ต่างบอกว่าแพรวาเป็นผู้หญิงที่โชดดีและมีบุญวาสนาเพราะเธอได้แต่งงานกับผู้ชายที่เธอรัก แถมผู้ชายที่เธอแต่งงานงานด้วยนั้น คือหม่อมราชวงศ์บวรศักดิ์ ยศวิลัย ผู้ชายที่เพรียบพร้อมด้วยหน้าตา ฐานะและชาติตระกูล

ห้าปีก่อน นางเอกภาพยนตร์ดาวรุ่ง แพรวา เรวดี ซึ่งเป็นางเอกภาพยนตร์ที่โด่งดังในยุค 16 มม  เธอมีภูมิหลังเป็นเด็กกำพร้าที่ยากจน           แต่บุญวาสนาเกื้อหนุน เธอถูกขอแต่งงานโดยคุณชายบวรศักดิ์ ผู้รูปงามและร่ำรวย ชีวิตจริงที่ยิ่งกว่านิยายของเธอกลายเป็นข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์เกือบทุกฉบับ  เธอจึงได้รับการขนานนามว่าเป็น "นางเอกตกถังทอง"

หลังแต่งงาน แพรวาหันหลังให้กับวงการภาพยนตร์เพื่อดูแลสามีและเป็นคุณผู้หญิงแห่งวังยศวิลัยอย่างเต็มตัว เธอปรากฏตัวตามงานสังคมชั้นสูงและงานการกุศลบ้างเป็นครั้งคราว เรื่องราวของ "นางเอกตกถังทอง" ค่อยๆเลือนหายไปจากหน้าหนังสือพิมพ์ จนกระทั่งเวลาผ่านไปห้าปีเต็ม ชื่อของอดีตนางเอกภาพยนตร์ แพรวา เรวดี ก็ปรากฏบนหน้าหนังสือพิมพ์อีกครั้ง เพราะเธอ...ฟ้องหย่าสามีที่แสนจะสมบูรณ์แบบ.....

เธอถูกสังคมตั้งข้อกล่าวหาว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ "บ้า" และ "เสียสติ" ที่ฟ้องหย่ากับสามีที่เลิศเลออย่างคุณชายบวรศักดิ์

แต่เบื้องลึกที่ไม่มีใครรู้....เธอได้พยายามอย่างสุดชีวิตที่จะปกป้องชีวิตรักของเธอแล้ว แต่ในที่สุดเธอก็แพ้อย่างหมดรูป เธอจึงตัดสินใจยอมแพ้ เพื่อหลีกทางให้ผู้ชายที่เธอรักไปมีความสุขกับคนอื่น

เมื่อเหตุการณ์ทุกอย่างดำเนินมาถึงจุดจบ การเซ็นใบหย่าระหว่าง แพรวาและหม่อมราชวงศ์บวรศักดิ์จึงเกิดขึ้น
"ดิฉันขอบคุณคุณชาย ที่เมตตาแต่งงานกับผู้หญิงธรรมดาอย่างดิฉัน ถึงแม้วันนี้คุณชายจะหมดรักดิฉันแล้ว แต่แค่ได้ขึ้นชื่อว่า เคยเป็นผู้หญิงที่คุณชายเคยรัก แค่นี้ดิฉันก็ชื่นใจไปจนวันตาย"
"ผมขอโทษ แต่ว่า...." คุณชายบวรศักดิ์ ลูบไหล่แพรวาเป็นเชิงปลอบใจ แต่หญิงสาวสลัดมือของคุณชายออก
"ที่ผ่านมาคุณชายกรุณาดิฉันมาตลอด ขอบคุณคะ"  

หลังจบประโยคสุดท้าย แพรวาเซ็นใบหย่าด้วยมือที่สั่นเครือ คุณชายบวรศักดิ์มองอดีตภรรยาด้วยความสงสาร แต่เหตุการณ์ในตอนนี้ มันสายเกินที่จะเยียวยา เขาเลยต้องปล่อยให้มันเป็นไป
"นี่เป็นเอกสารเรื่องสินสมรสระหว่างคุณกับคุณชาย รบกวนคุณแพรวาอ่าน และก็เซ็นด้วยนะครับ ทุกอย่างจะได้จบลงอย่างสมบูรณ์"  ชายหนุ่มหน้าหวาน ยื่นเอกสารกองโตให้กับแพรวา  "ตอนนี้ดิฉันยังไม่อยากอ่าน เอาไว้ถ้าดิฉันเซ็นเสร็จแล้ว แล้วก็จะฝากทนายเอามาให้นะคะ" แพรวารับเอกสารจากมือหนุ่มหน้าหวานแล้วเดินออกจากห้องอย่างช้าๆด้วยสีหน้าสงบเสงี่ยม คนพ่ายรักอย่างเธอไม่มีที่ให้ยืนในวังยศวิลัยอีกต่อไป !

เธอก้าวขึ้นรถที่จอดรออยู่หน้าตึก ทันทีที่เธอขึ้นรถ รถก็แล่นออกจากวังยศวิลัยอย่างรวดเร็ว เธอเหลียวหลังมองวังยศวิลัยเป็นครั้งสุดท้ายด้วยความอาลัย
"ลาก่อนคุณชายของฉัน ดิฉันรักคุณเสมอคะ" แพรวาพึมพรำกับตัวเองเบาๆพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน

ข่าวการหย่าร้างของเธอกับคุณชายบวรศักดิ์ ยศวิลัย แพร่ออกไปและกลายเป็นที่วิพาจวิจารณ์ในวงกว้าง บัดนี้ใครๆก็เรียกเธอว่า "ดาราตกสวรรค์" เพราะเธอได้เสียนามสกุล "ยศวิลัย" และฐานะคุณผู้หญิงแห่งวังยศวิลัยอันหรูหราไปอย่างน่าเสียดาย

พวกนักข่าวและนักหนังสือพิมพ์พยายามหาทางติดต่อเธอ เพื่อสัมภาษณ์และสืบเสาะข้อเท็จจริงของการหย่าร้างในครั้งนี้ แต่เธอก็ได้ปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์ใดๆ เธอเก็บตัวอยู่ในบ้านสวนริมน้ำอย่างเงียบเชียบ และปฏิเสธที่จะพบใคร

ชายหนุ่มใบหน้าคมคาย หุ่นกำยำ ยืนเหม่ออยู่ที่ศาลาท่าน้ำเหมือนว่ากำลังคอยใครซักคนอยู่ เขาเหลือบมองนาฬิกาข้อมือครั้งแล้วครั้งเล่าอย่างร้อนใจ แต่เมื่อทันทีที่แพรวาปรากฏตัว เขาถึงกับยิ้มกว้างด้วยความดีใจ
"แพร..เป็นยังไงบ้าง" ชายหนุ่มหน้าคม ทักทายแพรวาอย่างคนคุ้นเคย
"แพรสบายดีคะ "
"พี่ได้ยินข่าวเรื่องแพรกับคุณชาย "
"ค่ะ ก็เหมือนกับที่พี่ชัยรู้จากหนังสือพิมพ์นั่นแหละคะ....เราหย่ากันแล้ว"
"เกิดอะไรขึ้น "
"แพรยังไม่อยากพูดถึงมันคะ เอาไว้พร้อมแล้วจะเล่าให้ฟังนะคะ ว่าแต่พี่ชัยไม่มีถ่ายหนังหรือค่ะวันนี้"
"พี่ขอเลื่อนคิว เพราะได้ยินข่าวว่าแพรหย่าขาดกับคุณชาย และย้ายออกจากวังยศวิลัย พี่เป็นห่วงเลยรีบมาเยี่ยม"
"ขอบคุณที่อุตส่าห์มาเยี่ยมแพรทั้งๆที่มีคิวถ่ายหนัง เชิญพี่ชัยเข้าบ้านก่อนเถอะคะ อยู่รับน้ำชาด้วยกันก่อน"

ชายหนุ่มหน้าตาคมคายหุ่นกำยำคนนี้คือ "พิชัย บรรเลงศิลป์" พระเอกยอดนิยมแห่งยุด และเคยเป็นพระเอกคู่ขวัญของแพรวา สมัยที่เธอเป็นนางเอกภาพยนตร์ ทั้งคู่มีผลงานแสดงภาพยนตร์ร่วมกันมากมาย จนแฟนหนังมักจะเข้าใจผิดว่าทั้งคู่เป็นคู่รักกันจริงๆ

ทั้งสองคนนั่งดื่มชาด้วยกันที่ริมระเบียง เด็กรับใช้สองคนชะเง้อมองชายหนุ่มรูปหล่อผู้เป็นแขกของแพรวาจากขอบประตูด้วยความสนอกสนใจ   พร้อมกับซุบซิบด้วยความตื่นเต้น ที่ได้เห็น "พิชัย บรรเลงศิลป์" พระเอกหนุ่มรูปหล่อแห่งยุด ผู้เป็นขวัญใจของสาวไทยทั้งประเทศ
"รู้สึกว่าเด็กรับใช้ของแพรจะตื่นเต้นมากนะคะ ที่ได้เห็นพี่ชัยตัวเป็นๆ"
"นั่นสินะ จ้องใหญ่เลย พี่เขิน"
"พระเอกอันดับหนึ่งอย่าง พิชัย บรรเลงศิลป์ เวลาสาวๆจ้องยังเขินอายอีกหรือคะ แพรไม่เชื่อหรอกคะ" แพรวาหัวเราะเบาๆ แสร้งทำเป็นร่าเริงเพื่อกลบเกลื่อนอารมณ์เศร้า แต่เหมือนว่าจะทำได้ไม่แนบเนียน เพราะอดีตพระเอกคู่ขวัญสามารถอ่านความรู้สึกของเธอได้อย่างแม่นยำ
"แพรก็หย่ากับคุณชายบวรศักดิ์แล้ว แพรจะเอายังไงต่อไป"
"แพรยังไม่รู้คะ แพรคิดไม่ออกจริงๆ"
พระเอกหนุ่มจับมือแพรวาอย่างออกโยน สเหมือนเป็นการบอกความนัย
"ถ้าแพรต้องการความช่วยเหลือ แพรบอกพี่ได้เสมอ พี่ยินดีที่จะดูแลแพร "
"ขอบคุณคะ แต่ไม่เป็นไร..."
พิชัยฝืนยิ้มแบบอายๆด้วยความชาชินเพื่อกลบเกลื่อนความผิดหวัง ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาได้รับมาตลอดจากแพรวา

แพรวาเห็นสีหน้าพิชัยยิ่งทำให้เธอรู้สึกผิด ที่ผ่านมาเธอรู้โดยตลอดว่าพิชัยรักเธออย่างสุดหัวใจ และเขาก็ทุ่มเททุกอย่างเพื่อเธอ  จนกระทั่งเธอทำร้ายจิตใจเขาด้วยการไปแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น ห้าปีเต็มที่เธอขาดการติดต่อกับเขา และเขาเองก็ไม่ได้ติดต่อเธออีกเลยหลังจากที่เธอแต่งงาน แพรวาเคยนึกกังวลใจว่าพิชัยอาจจะเกลียดเธอจนไม่อยากคบค้าสมาคมกับเธออีก ด้วยความกังวลใจนั้น เลยทำให้เธอไม่กล้าที่จะเป็นฝ่ายติดต่อพิชัยไปก่อน ประกอบกับอดีตสามีของเธอขอร้องให้เธอเลิกยุ่งกับพิชัยเพราะเขาไม่ค่อยชอบหน้าเขานัก ด้วยความรักที่บังตา เธอจึงยอมทำตามทั้งๆที่ไม่เต็มใจ  จนมาวันนี้พิชัยกลับเป็นคนแรกที่มาหาเธอและเสนอตัวดูแลเธอในวันที่เธอมีความทุกข์ เธอจึงรู้สึกเสียใจ ที่ทิ้งคนดีๆอย่างพิชัย ไปถึงห้าปีเต็ม

ทุกสิ่งทุกอย่างที่พิชัยทำให้กับแพรวา เธอทราบซึ้งและมองเห็นมันในนิยามว่า "เพื่อนแท้ "แต่สำหรับพิชัย เขานิยามมันว่า "ความรัก" และพิชัยเองก็เศร้าใจทุกครั้งที่ได้รับรู้ความจริงที่ว่า ความรักของเขาเป็นความรักเพียงข้างเดียว


ด้วยความที่พิชัยกลัวแพรวาจะเหงา จึงมาเยี่ยมแพรวาอยู่บ่อยๆ และในบางครั้งเขาก็ชวนบรรดาเพื่อนๆในวงการภาพยนตร์มาเยี่ยมให้กำลังใจเธออีกด้วย แพรวารู้สึกคลายจากความเศร้าได้บ้างที่ได้พบปะพูดคุยกับเพื่อนเก่าที่รู้ใจ

บรรดาผู้กำกับชื่อดังเมื่อทราบว่าแพรวาได้หย่าขาดกับคุณชายบวรศักดิ์และกลายเป็นโสดอีกครั้ง ได้พยายามติดต่อแพรวาเพื่อเสนอให้เธอกลับมาเล่นภาพยนตร์ แต่แพรวาซึ่งยังคงอยู่ในอารมณ์เศร้าเลยปฏิเสธไป จนกระทั่งมีผู้กำกับคนหนึ่งเสนอให้เธอเล่นเป็นนางเอกคู่กับพิชัยและบทก็เป็นบทที่ตรงกับชีวิตจริงของเธอ แพรวาจึงตอบตกลงอย่างไม่ลังเล
เช้าวันหนึ่งที่อากาศเย็นสบาย แพรวาอ่านบทอย่างสบายอารมณ์ในห้องนั่งเล่น เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น แย้มเด็กรับใช้วิ่งมารับโทรศัพท์ ปรากฏว่าเป็นโทรศัพท์ทางไกล ซึ่งแย้มพยายามสอบถามว่าใครโทรมา แต่บุรุษปริศนาในสายปลายทางยืนยันที่จะไม่เปิดเผยตัวและยืนกร้านจะคุยกับ แพรวาเพียงคนเดียว แพรวาได้ยินดังนั้นจึงตัดสินใจรับโทรศัพท์ด้วยตัวเอง
"สวัสดีคะ...ใครพูดสายคะ"
"สวัสดีแพร พี่ชัยพูดนะ "
"อ่อ...พี่ชัยนี่เอง หมู่นี้หายหน้าหายตา ไม่ค่อยมาทานอาหารเย็นด้วยกันเลยนะคะ"
"ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยมีเวลานะ ตอนนี้ก็มาถ่ายหนังที่ฮ่องกง พี่ได้ยินข่าวว่าแพรตอบตกลงเล่นหนังเรื่อง อ้อมอกแห่งรัก คู่กับพี่ พี่ดีใจมากที่เรากำลังจะได้แสดงหนังด้วยกันอีกครั้ง พี่ว่าแฟนหนังต้องดีใจมากแน่ๆ"
"แพรไม่ค่อยมั่นใจเลยคะ  กลัวว่าจะแสดงได้ไม่ดี เพราะบทยาก แพรกลัวว่าจะทำให้แฟนๆผิดหวัง "
"อย่ากังวลไปเลยแพร พี่จะคอยช่วยเอง แล้วคุณเฉลิมก็เป็นผู้กำกับที่เก่ง หนังต้องประสบความสำเร็จแน่ๆ พี่กลับถึงเมืองไทยเมื่อไหร่ พี่จะไปหานะ พี่ต้องเข้าฉากแล้ว แล้วพี่จะรีบไปหานะ"
"คะ แล้วเจอกัน"
แย้มได้ยินบทสนทนาระหว่างแพรวากับพิชัย ถึงกับร้องไชโยด้วยความดีใจ
"เจ้าข้าเอ่ย.....สิ้นสุดการรอคอยซักที แฟนหนังทั่วประเทศจะได้ดู คุณแพรวาเล่นหนังอีกครั้งแถมเล่นกับอดีตพระเอกคู่ขวัญอย่าง พิชัย บรรเลงศิลป์ รับรองหนังต้องโกยเงินถล่มทลายแน่เลยคะ เดี๋ยวแย้มขอไปเล่าให้นางสนฟังก่อนนะเจ้าคะ " แย้มพรวดพราดออกไปด้วยความลิงโลด

แพรวาหัวเราะด้วยความรู้สึกขันในกริยาของแย้ม ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นอีกครั้ง แพรวาเดินไปรับโทรศัพท์ด้วยตัวเอง
"แพรวาพูดคะ"
"สวัสดีครับคุณแพรวา ผมดำเกริงพูด ผมรู้ว่าคุณไม่อยากคุยกับผม แต่ผมรบกวนเวลาคุณแค่ไม่นานหรอก"
แพรวาถึงกับหน้าถอดสีเมื่อได้ยินเสียงบุรุษปลายสาย เธออยากที่จะวางหูทันที แต่ก็ต้องแข็งใจรับฟัง
"คุณมีธุระอะไร ก็รีบพูดมาเถอะคะ"
"คุณชายบวรศักดิ์ได้ยินข่าวว่าคุณกำลังจะกลับไปเล่นหนังอีกครั้งกับอดีตพระเอกคู่ขวัญของคุณ คุณชายโกธรมาก ถึงกับดื่มเหล้าและพาลอาวะวาดไปทั่วจนใครก็เข้าหน้าไม่ติด....คุณมันแผนสูงสมกับเป็นดาราตุ๊กตาทองจริงๆ เลิกกับคุณชายได้ไม่นาน ก็วางแผนดันตัวเองกลับไปเป็นนางเอกอีกครั้งเพื่อจะหาผู้ชายคนใหม่ ...แต่งตัวสวยๆยั่วผู้ชายแล้วเดินผ่านกล้องถ่ายหนัง ขี้ครานผู้ชายทั่วประเทศคงจะตามจีบกันระนาว!  วิธีหาสามีใหม่ของคุณมันทั้งต่ำและสกปรกจริงเชียว" ดำเกริงหัวเราะใส่โทรศัพท์ด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน
"ดิฉันไม่มีความคิดสกปรกอย่างนั่นหรอกคะ ! ดิฉันกลับไปแสดงหนังก็เพราะดิฉันต้องเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ดิฉันไม่ใช่พวกปริงที่เกาะคนอื่น     ถ้าคุณโทรมาเพื่อที่จะพูดจาดูถูกดิฉัน ก็เก็บปากของคุณไว้กินข้าวอย่างเดียวเถอะคะ"
"นังผู้หญิงชั้นต่ำ...แกว่าใครเกาะใครกิน " บุรุษปลายสายถึงกับแผดเสียงสูง เมื่อได้ยินประโยคเด็ดที่แทงใจดำ
"คุณดูถูกคนอื่นว่าเป็นคนชั้นต่ำ แต่คุณเองกลับทำตัวเป็นปริงอาศัยดูดเงินคุณชายโดยใช้คำว่า...เพื่อน..เป็นเครื่องมือ "
แพรวาวางโทรศัพท์ดังโครมด้วยความรู้สึกเดือดดาล เธอประคองตัวเองมานั่งที่โซฟาและหายเข้าใจเข้าลึกๆเพื่อระงับความโกธร

นายดำเกริงเป็นเพื่อนสนิทของคุณชายบวรศักดิ์ เขาเป็นลูกชายอดีตเจ้าสัวเหมืองแร่ทางใต้ แต่ภายหลังธุรกิจที่บ้านล้มละลาย เขากลายเป็นคนสิ้นเนื้อประดาตัว ด้วยความที่เคยใช้ชีวิตแบบลูกเศรษฐีมาตลอด เลยจมไม่ลงและรับความจริงไม่ได้ ดำเกริงเลยหนีออกจากบ้านและมาขออาศัยอยู่กับคุณชาย คุณชายบวรศักดิ์นึกสงสารเพื่อนผู้ตกยาก เลยให้อาศัยอยู่ที่วังยศวิลัย ดำเกริงเป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลา แต่มีลักษณะกระตุ้งกระดิง กริยาท่าทางกระเดียดไปทางผู้หญิง ดำเกริงตั้งแง่รังเกียจที่แพรวาเป็นดาราเต้นกินรำกิน และมักพูดจาเสียดสีเธอบ่อยๆลับหลังคุณชาย  แพรวาไม่เคยปริปากฟ้องคุณชายหรือตอบโต้ เพราะเธอเกรงว่าคุณชายจะไม่สบายใจ แต่ในวันนี้ความอดทนของเธอหมดลงแล้ว