สำหรับผม
แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
ที่ผมจะชอบ จะสนใจคนที่เข้าหาผม
เธอคนนั้นอยากเจอผม อยากคุยกับผม
ชวนผมไปเที่ยว ชวนผมไปดูหนัง
และ ขอผมคบ
แค่ผมตอบตกลงที่จะคบกับเธอ ผมก็ได้เป็นแฟนกับเธอแล้ว
ง่ายๆ สบายๆ ไม่ต้องทำอะไร พอนานไปก็เลยดูเหมือนว่ารักครั้งนี้ไม่ค่อยมีค่าอะไรกับผม
แตกต่างจาก คนที่ผมเข้าหา
ผมจะพยายามชวนเค้าไปเที่ยว ชวนเค้าไปดูหนัง
หาสารพัดวิธีมามัดใจเค้า ทำให้เค้าชอบผม
แล้วถ้าได้คบ ความรักครั้งนี้จะมีค่าสำหรับผมมาก
เพราะผมได้พยายามแล้ว พยายามเล่า ไขว่คว้าเพื่อให้ได้เค้ามา
แต่สำหรับเค้า จะมีค่าอะไร ?
ก็แค่ตอบรับคำขอคบของผมง่ายๆเหมือนกัน
การกระทำของผมทั้งหมดนี้แตกต่างกับผู้หญิงคนแรกตรงไหน ?
ในเมื่อแท้จริงแล้ว คนที่เข้าหาเรา กับ คนที่เราเข้าหา
มันก็เหมือนกระจกสะท้อนตัวเองไปมาอยู่เรื่อยๆ ไม่มีวันจบ
เมื่อไหร่จะได้เจอคนที่อยากเข้าหาเรา เหมือนกับที่เราอยากเข้าหาเค้า
ต่างคนต่างพยายามเข้าหากันและกัน
ทำให้ความรักครั้งนี้ดูมีคุณค่าด้วยกันทั้งคู่
คนที่เข้าหาเรา กับ คนที่เราเข้าหา
แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย
ที่ผมจะชอบ จะสนใจคนที่เข้าหาผม
เธอคนนั้นอยากเจอผม อยากคุยกับผม
ชวนผมไปเที่ยว ชวนผมไปดูหนัง
และ ขอผมคบ
แค่ผมตอบตกลงที่จะคบกับเธอ ผมก็ได้เป็นแฟนกับเธอแล้ว
ง่ายๆ สบายๆ ไม่ต้องทำอะไร พอนานไปก็เลยดูเหมือนว่ารักครั้งนี้ไม่ค่อยมีค่าอะไรกับผม
แตกต่างจาก คนที่ผมเข้าหา
ผมจะพยายามชวนเค้าไปเที่ยว ชวนเค้าไปดูหนัง
หาสารพัดวิธีมามัดใจเค้า ทำให้เค้าชอบผม
แล้วถ้าได้คบ ความรักครั้งนี้จะมีค่าสำหรับผมมาก
เพราะผมได้พยายามแล้ว พยายามเล่า ไขว่คว้าเพื่อให้ได้เค้ามา
แต่สำหรับเค้า จะมีค่าอะไร ?
ก็แค่ตอบรับคำขอคบของผมง่ายๆเหมือนกัน
การกระทำของผมทั้งหมดนี้แตกต่างกับผู้หญิงคนแรกตรงไหน ?
ในเมื่อแท้จริงแล้ว คนที่เข้าหาเรา กับ คนที่เราเข้าหา
มันก็เหมือนกระจกสะท้อนตัวเองไปมาอยู่เรื่อยๆ ไม่มีวันจบ
เมื่อไหร่จะได้เจอคนที่อยากเข้าหาเรา เหมือนกับที่เราอยากเข้าหาเค้า
ต่างคนต่างพยายามเข้าหากันและกัน
ทำให้ความรักครั้งนี้ดูมีคุณค่าด้วยกันทั้งคู่