ก่อนสว่าง บางที มืดที่สุด        
ใจสะดุด ขุ่นมัว กลัวและหวัง
เมื่อแสงอ่อน ชอนตา  ละล้าลัง  
ลุกขึ้นนั่ง มองฟ้า นภางาม
   คงต้องมี วันที่ใจ หายทดท้อ  
ได้ชูคอ ล้อเคียงคู่ อยู่สนาม
เมื่อหนทาง สว่างใส  ใจสิ้นคร้าม
ไร้คนหยาม  ถามถาก  ถึงรากเรา
   หมู่วิหค คงผิน บินเต็มฟ้า
ฝนโปรยมา ร่าเริง คลายทุกข์เศร้า
ร้อนจะหาย กายจะชื่น คลายคืนเซา
ใจที่เหงา ก็จะหาย  สบายเย็น
   ฟ้าสว่าง ยังนั่ง ฟังใจร้อง
ท่วงทำนอง ร้องซ้ำ ย้ำความเข็ญ
แสนอนาถ วาสนา ชะตาเป็น
นวลไม่เห็น ใจบ้าง หรืออย่างไร

ขอบคุณ ภาพจากอินเตอร์เน็ต