คือ เราคบกับแฟนมา 3 เดือน เขาเป็นคงที่ทำให้เรารุสึกดีมาตลอด และไม่เหมือนคนที่เราเคยคบเคยชอบ ถึงจะเป็นระยะเวลาเพียงสั้นๆ มีทั้งความสุขและความทุกข์ แต่นึกถึงทีรัยความทุกมันเทียบไม่ได้กับความสุขเลย เรากับเขา อยู่คนละจังหวัดและอยู่ไกลกันมาก รู้จักกันเพาะเล่นเกมด้วยกัน แล้วก้คุยกันกล้องกันบ้าง  แล้ววันหนึ่งเขาเล่นเกมอยู่กับเพื่อนๆในกิล เราก้หึง ไม่พอใจ เลยปะชดเขาไปว่า เกมมันสำคันมากใช่มั้ย เค้าก้บอกอย่าพูดแบบนั้นอิกไม่ชอบ เราก้รับรู้แล้วว่าเค้าโมโหเริ่มไม่พอใจกับสิ่งที่เราพูด จนเราเองบอกฝันดีละรีบตัดสายทิ้ง เพราะน้อยใจเขามาก พอวันรุ่งขึ้น เราไม่ทักเขาไปทั้งวันเลยแล้วเขาก้ไม่ทักเรามาด้วย จนปะมานห้ามทุ่มครึ่งเขา ทักเรามาว่า ฝันดีนะ 0 แล้วเราก้รีบมาดู พอเหน 0 ที่ตามมาจากประโยคด้านหลัง  ทำให้เรานึกถึงโพสที่เราเพิ่งโพสในไลน์ตอนเช้า ละเขาคงตีความหมายว่า มันจบไปแล้ว พอปะมานหกทุ่มเราเลยไปส่องแชทไลน์กะจะอ่านข้อความเก่าๆ แล้วเผลอไปโดนปุ่มโท เขาก้รับ เราก้ไม่รุจะทำยังงัยเลยคุยกับเขา เขาดูนิ่งๆเมินๆเรามาก พอคุยกันไปเรื่อยๆ เขาก้บอกเลิกเรา เขาไม่ชอบให้เราปะชด แล้วหายไปแบบนิ หรือไม่สนใจเค้าเลย ปกติแล้วเราเปนคนง้อคนไม่เปน แล้วไม่ยอมคัยด้วย แต่กับเขา เราไม่กล้าจะขัด ทั้งวันที่เราอดทนไม่ทักเขาไป มันฝืนมาก อยากรุว่าถ้าไม่มีเราเขาจะเป็นยังงัยแต่เปล่าเลย เขากลับบอกว่า ครั้งนี้เขาไม่รู้สึกว่าทำผิดอะไรเลย มันเลยทำให้เรานึกได้ว่า มิน่าเขาถึงไม่ทักเราเหมือนกัน เพราะเขาก้กะจะให้เราทักเขาก่อน แต่สุดท้ายเขาก้มาบอกฝันดีเราก่อน  แต่ว่า ตอนที่คุยกันตอนกลางคืนเขาพยายามจะเลิกแล้วบอกเราว่า คนรักกันทำแบบนิหรอ ไม่สนใจ เราพยายามบอกว่าเรารักเขามาก แต่เขาบอกเลิกโกหกกันซะที  ไม่ต้องมาหลอกกัน  เราไม่คิดเลยว่าความรักที่เราให้เขามองว่ามันเปนการหลอกลวง เราเสียใจมาก เราไม่เคยโกหกเขาเลยนอกจากเรื่องที่เราจะโกหกว่าไม่ได้ร้องไห้และก้ไม่ได้เขิล พอเขาเริ่มบอกให้เราพอ แล้วบอกกับเราว่ามันจบละ  แต่เราไม่ยอมเรายัรั้งเค้าไว้ เค้าก้ยังพุดกลับมาว่า นี่รั้งแล้วหรอ แล้วทำมัยก่อนน่านิไม่รั้งทิ้งเขาไว้แบบนั้นทำมัย เราไม่เข้าใจเราทำอะรัยผิด เราน้อยใจที่เขาเหนเกมสำคันมากเกินไป พอเราพุดทุกอย่างไปเขาก้ไม่ยอมเชื่อ จนสุดท้ายเรางัดคำพุดไม้เด็ดออกมาว่า  เออ งั้นเราเลิกกันเถอะ คิดได้งัย อยู่ไกลกันขนาดนิคิดหรอจะได้เจอกันจะได้รักกันไปตลอด คิดได้งัย เพ้อเจ้อรึป่าว หลอกตัวเองยุนั่นแหละ  พอเราพุดออกมา ซักพักเขากก้เชื่อในสิ่งที่เราพุดเราไม่เข้าใจทำมัยเรื่องดีๆที่ออกมาจากใจไม่เชื่อกันทำมัยเรื่องนิกลับเชื่อกัน เขาบอกกับเราว่า เขาคงคิดไปเองขอโทดละกัน สถานการมันเลวร้ายลงกว่าเดิมจนเราไม่รุจะทำยังงัย T T  จนเราบอกความจิงกับเขา ที่พุดไปมะกิ แค่อยากวัดใจ แต่ไม่อยากจะคิดว่า เขาจะเชื่อแบบนิ เขาก้บอกเรามันจบ เราก้ได้แต่รั้งว่าไม่อยากให้เขาไป เขาก้ดิ้นที่จะไป จนสุดท้าย เขาบอกว่า พุ่งนิค่อยคุยกันขอเวลาคิด  พอมาถึงวันพรุ่งนิ เขาก้บอกกับเราว่า ที่เราพุดมันคือความจิง จะบ้ารึป่าวยุไกลกันจะรักกันตลอดได้งัยจะได้เจอกันมะไหร่อิกกี่ปีกี่ชาติ เขาพุดจนเรารุ้ว่าอิกไม่กี่นาทีก้จบ พุดมาขนาดนิคงไม่พ้นคำว่าเลิก เราไม่รุสึกว่าระยะทางมันทำให้รักของเราน้อยลง แต่ก่อนเราเปน ผญ ที่เจ้าชุ้พอควร มองคัยหลายคนแต่พอเรารักเขา เราไม่สนใจ ผช คนไหนเลย เราแครเขาแค่คนเดียว เราเชื่อเสมอว่า ถ้าเราสองคนใช่ ยังงัยก้ต้องเสีย ถ้าเราคุ่กันไม่มีอะรัยมาพรากได้ เราแค่อยากยุกับเค้าไปนานๆ เราเชื่อมาเสมอว่าถ้าวันนึงเราต้องเลิกกัน ต้องมีคัยซักคนนอกใจหรือหมดรักกันแล้ว แต่สุดท้ายเราตื๊อให้เขาบอกความรุสึกจิงๆออกมา ตกลงจะเลิกหรือเดินต่อ เขาก้บอกถามรัยนักหนาอยากเลิกหรอ เขาก้บอกว่า งั้นเลิกกันเลย รำคานว่ะ เราฟังปะโยคนิ มันจิ๊ดเข้าไปข้างในมาก แล้วเราก้บอกว่า โอเค ยอมรับการตัดสินใจของเธอนะ เราพุดอะรัยไป เขาก้มีแต่บอกว่า ก้แล้วแต่เธอๆ ก้ไม่รสินะๆ จนเราวางสายแล้วไม่โทไปหาเค้า แล้วจบกันเรียบร้อย หลังจากนั้นเขาก้โพสในเฟส เปลี่ยนภาพน่าปก มันเหมือนว่าเศร้ามาก เสียใจ เราไม่เข้าใจ ทั้งที่บอกว่ารำคานเราแล้ว ทำไมต้องมาเสียใจ ควรดีใจที่ได้ไปจากเรานิ เห็นพุดว่าเลิกออกจะบ่อย มันเลยทำให้เราตัดใจจากเขาไม่ได้คิดถึงเค้าทีรัยมันเจ๊บกลางอกแล้วก้จุกจี๊ดๆ ยังงัยไม่รุ  เรามาอ่านข้อความคลิปเสียงก้ได้แต่ร้องไห้ อยากลบเขาออกจากเฟสและทุกอย่างแต่ทำไม่ได้ฝืนทำไม่ได้จิงๆ เราอยากให้เขากลับมาถึงเขาจะพุดไม่ดีกับเรา ถึงเขาจะบอกว่ายุกับเราเข็บมามากพอละไม่อยากเจ็บอิก เจ็บแล้วจำคือคนเจ็บแล้วทนคือควายเขาบอกว่าเขาไม่ใช่ควายน่ะ แต่สำหรับเรา มันไม่สำคัน เราเองก้เจ็บเหมือนกัน แต่เราก้ไม่เคยคิดจะไปจากเค้า ถึงจะท้อจะเหนื่อยพอนึกถึงช่วงเวลาความสุขมันก้ทำให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่ล่าสุด เค้าก้คุยกับแฟนเก่าเค้า เราเองก้เจ็บนิดถ้าเขากลับไปคบกันเราคงได้แต่มองอยู่ตรงนี้ เรทำได้ดีที่สุดแค่ตามส่งอเฟสไลน์เค้าแค่นั้น ตัดใจจากเขาไม่ได้จิงๆ มันฝังใจมาก เพราะคำพุดทุกคนที่เขาเคยบอกมันยังยึดอยู่ในใจเราเสมอ ทุกคำสัญญา เรายังไม่เคยลืมมันแม้ตอนนิ จะไม่มีเขาอิกแล้ว เราอยากกลับไปเปนเหมือนเดิม เรารุสึกขาดหาย ไม่เหมือนเดิม เปลี่ยนไป เศร้า เหม่อ เราจะทำยังไงดี เรากลับไปง้อเขาไม่ได้ เขาเลือกที่จะเลิกกับเราแล้วเขาก้บอก ถ้าเลิกกับคนเก่าจะไม่มีทางกลับไปคบอิกเด็ดขาด เราก้เหมือนกับเค้าจะไม่กลับไปคบ แต่สำหรับเขาแล้วถ้ากลับมาเราก้พร้อมที่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม มันยากที่เราจะตัดใจยากที่จะลืมยากที่จะทำใจ ยังคิดถึงเขายุตลอด  เรากับเขาเลิกกันทั้งที่ยังรัก เขาเลิกเพราะไม่อยากเจ็บ ส่วนเรายอมรับการตัดสินใจของเขา เพราะรั้งยังงัยก้รั้งเค้าไว้ไม่ได้   เราอยากจะแก้ไขตัวเองตลอกเวลาที่ผ่านมามีแต่เขาที่เติมความหวานให้เราทักเราก่อน เข้าหาเราก่อน เราเองไม่ค่อยจะง้อ จะชอบอะรัยที่เหมือนเขา ไม่ยอมทำตามเค้า นอนเร็วๆให้เขาก้ไม่ค่อยจะได้ เขารุสึกเสียใจที่ขออะรัยแล้วเราทำไม่ได้ซักอย่าง  เราเองรุสึกว่าตัวเองแย่เกินกว่าที่เขาจะกลับมา  ซักวันคงมี ผญ ที่ทำให้เค้ามีความสุขไม่ต้องเสียน้ำตาเสียใจเหมือนตอนยุกับเรา  รักมากเลยนะ กลับมาได้ไหม...  T_____T