<Review&Spoil>Bokura wa Minna Kawaisou ตอนที่7 โรคจิตใต้ดิน-คาเฟ่โบราณ

กระทู้สนทนา

อนิเมะ การ์ตูน การ์ตูนญี่ปุ่น การ์ตูนทีวี

หลังจากที่ตอนที่แล้ว ตัวอักษรเยอะไปหน่อย ครั้งนี้จะพยายามลดให้มากที่สุดนะครับ
เครดิตซับไทย Hara&love neko FS

คืนหนึ่ง มีคนนำใบประกาศเตือนให้ระวังโรคจิตมาส่งที่หอพัก ทุกคนเริ่มกังวล ก่อนที่จะหันไปมองชิโระที่กำลังมีอาการMกำเริบ
ตัดเข้าOP

ตัดกลับมา อูสะกับมายูมิกำลังดูประกาศเตือนกันอยู่ โรคจิตคนนั้นมักจะพูดว่า ช่วงนี้อากาศร้อน ก่อนที่จะถอดเสื้อออก(คล้ายๆกับยัยเจ๊นักถอดในRailgunเลยแหะ) ก่อนที่ซายากะจะบอกว่าตัวเองก็เคยถูกโรคจิตลวนลามเหมือนกัน

ซายากะบอกว่าตัวเองเกือบจะร้องให้ ก่อนที่จะโชว์เล็บที่ทำมาเพื่อจะปราบโรคจิตโดยเฉพาะ แต่ถูกยัยเจ๊เหน็บเลยเอาเล็บมาไล่จิก ส่วนคุณซุมิโกะเลยบอกวิธีป้องกันโรคจิตลวนลามด้วยการขยี้.... ทำให้ชิโระเริ่มมีอาการMอีกครั้ง

skipมานิดนึง อูสะถามริทจังว่าเคยถูกลวนลามบ้างมั้ย ริทจังบอกว่าไม่เคยเพราะไม่ชอบขึ้นรถบัสหรือรถไฟ ส่วนซายากะก็บอกว่าตัวเองเคยถูกลวนลามในร้านหนังสือเหมือนกัน(ใครกันนน ลวนลามนางเอกก)

เจ๊มายูมิเล่าว่าตัวเองก็ถูกลวนลามในร้านหนังสือเหมือนกัน ริทจังกับอูสะเริ่มกลัว คุณซุมิโกะเลยบอกให้ริทจังเลิกอ่านหนังสือตอนเดินกลับหอ

อูสะเห็นด้วย แต่ริทจังอยากจะอ่านหนังสือให้จบ และก็บอกว่าตัวเองมีอูสะอยู่ด้วย คงไม่เป็นไร

เย็นหลังเลิกเรียนวันต่อมา อูสะก็ยืนรอริทจังเพื่อที่จะกลับหอด้วยกัน

ระหว่างเดินกลับหอ อูสะก็ยังคิดอะไรเรื่อยเปื่อยเหมือนเดิม และตอนข้ามถนนก็คิดว่าริทจังไม่ร้อนบ้างรึไง ก่อนที่จะมัวแต่คิดลึก ไม่ทันมองริทจังที่เดินข้ามถนนไปก่อนแล้ว

กลับถึงหอพัก เหล่าแม่สื่อถามว่าคืนหน้าบ้างรึเปล่า ระหว่างนั้นริทจังกำลังเดินมาที่ห้องนั่งเล่นรวมพอดี แต่ก็ได้ยินที่ทั้ง3คนกำลังคุยกันเรื่องของริทจัง ว่าริทจังน่าจะสนใจอย่างอื่นนอกจากหนังสือบ้าง แต่อูสะก็บอกว่า ขอแค่ริทจังมีความสุข ก็น่าจะโอเคแล้วละ

ในตอนเช้า ก็มีข่าวว่าโรคจิตถูกจับแล้ว ทำให้อูสะเริ่มเศร้าเพราะจะไม่ได้คอยเป็นการ์ดให้ริทจังแล้ว ส่วนริทจังก็ดีใจจนตาเป็นประกายที่จะได้อ่านหนังสือระหว่างกลับหอซะที ก่อนที่จะขอตัวไปห้องสมุด

อูสะแอบมองริทจังที่หน้าประตูหอ ก่อนที่ยัยเจ๊นรกจะฟ้องคุณซุมิโกะ ตอนเย็น อูสะถามคุณซุมิโกะว่าริทจังยังไม่กลับมาอีกเหรอ ระหว่างนั้นเอง ก็มีเด็ก2คนวิ่งมาด้วยท่าทางตื่นกลัว

เด็ก2คนนั้นบอกว่าเจอโรคจิตที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน ระหว่างนั้นริทจังก็กำลังเดินอ่านหนังสือเพลินๆ โรคจิตคนนั้นก็เริ่มรูดซิบที่กางเกงก่อนที่จะโชว์...ให้ริทจังดู แต่ริทจังอ่านหนังสือเพลิน เลยไม่สนใจ

เมื่อริทจังไม่สนใจ เจ้าโรคจิตเลยเข้าไปจับไหล่ทักทาย แต่อูสะเข้ามาช่วยไว้ก่อน แต่ตาก็ดันไปมอง.....ของโรคจิต ยัยเจ๊เลยถามว่า....เท่ากันเหรอ โรคจิตวิ่งหนีออกจากสถานี แต่โดนซายากะถีบยัน...จนตกลงมา(นางเอก สุดยอดไปเลยย)ยัยเจ๊เลยบอกให้ชิโระใช้ความสามารถมัดเชือก ทำให้จับโรคจิตไว้ได้

หลังจากที่มัดโรคจิตแล้ว(มัดได้อนาถจริงๆ - -) ก็กลับมาที่หอพัก อูสะเลยบอกให้ริทจังอย่าประมาท ริทจังเริ่มอายเล็กน้อย ก่อนที่จะบอกว่าจะระวังตัวให้มากกว่านี้ และก็เรียกให้อูสะเข้าไปใกล้ๆ ก่อนที่จะเอาดาบเคนโด้มาฟาดข้อหาเข้าเขตผู้หญิง

ในวันหนึ่ง อูสะกำลังนอนอยู่ก่อนที่จะลุกเดินไปที่หน้าประตูหอ ก็เห็นริทจังนั่งอ่านหนังสือที่หน้าประตู อูสะเลยเข้าไปทักว่า อยากจะให้ริทจังแนะนำหนังสือที่สนุกๆให้หน่อย ริทจังเลยรับปาก ก่อนที่จะเดินเข้าห้องไป

ระหว่างที่อูสะเดินมาที่ห้องนั่งเล่นรวมก็คิดว่าตัวเองกับริทจังไม่ค่อยก้าวหน้ากันเลย พอมาถึงห้องนั่งเล่นรวมก็พบคุณซุมิโกะกำลังนอนอย่างทรมานเพราะความร้อน คุณซุมิโกะเลยบอกว่า เพราะว่าร้อนเลยไม่อยากทำอะไร คืนนี้เลยจะไปทานมื้อค่ำที่ร้านเพื่อนของเธอ

ตัดกลับมา คุณซุมิโกะก็เข้าไปทักทายเพื่อน ซึ่งเป็นเจ้าของร้าน ก่อนที่จะคุยเรื่องร้าน เพื่อนคุณซุมิโกะเล่าว่าร้านนี้เป็นของน้องสาว และหัวหน้าก็ลาออกไปแล้ว ตัดมาที่อูสะที่กำลังสั่งให้ทุกคนอยู่ในความสงบและเลือกเมนูกันซะที

หลังจากมื้อค่ำ เพื่อนคุณซุมิโกะเลยบอกว่าจะให้อูสะมาทำงานพิเศษที่คาเฟ่ โดยที่คุณซุมิโกะให้การสนับสนุนเพราะอูสะทำตัวเป็นธรรมชาติ น่าจะเข้ากับงานที่คาเฟ่ได้ง่าย แถมบรรยากาศที่นี่ดีด้วย

อูสะเลยถามข้อมูลต่างๆ ส่วนเพื่อคุณซุมิโกะก็หว่านล้อมอูสะด้วยวิธีต่างๆนาๆ ก่อนที่จะบอกว่าทำงานที่นี่ก็อาจจะได้ชื่อเล่นด้วยนะ แต่อูสะไม่เอาด้วย ส่วนคุณซุมิโกะก็พูดชื่อเล่นอูสะตอนม.ต้น

อูสะไม่ให้คุณซุมิโกะเล่า เจ๊มายูมิเลยจิ้นไปไกล ส่วนซายากะก็จะเมมไว้ในโทรศัพท์ ทำให้อูสะยอมบอก อูสะเล่าว่าตอนม.ต้นเจอเพื่อนแปลกๆเช่นรุ่นพี่เคมีที่ชอบทำยาพิษ เพื่อนอีกคนที่มีปัญหาที่ขาซ้าย และเพื่อนสาวที่เห็นสิ่งเหนือธรรมชาติ วันจบ ที่หนังสือรุ่นเลยเขียนไว้ว่ากลุ่มหน้าแต๋ว(กลุ่มประหลาดมากกว่า)

ทุกคนตลกกับเรื่องที่อูสะเล่ามา ซายากะเลยถามว่าคุณซุมิโกะรู้ได้ยังไง คุซุมิโกะเลยบอกว่าตอนก่อนย้ายเข้ามาใหม่ๆก็คุยกันก่อน และบอกว่าทุกคนเหมาะกับหอคาวาอิมากๆเลย ทันใดนั้นเอง เจ๊มายูมิกับชิโระก็สบตากัน ทำให้ชิโระโดนชกไปเต็มๆ ส่วนริทจังก็นั่งขำเงียบๆอยู่คนเดียว

อูสะเห็นริทจังที่ขำเรื่องมือปีศาจเลยเสียใจและไม่รับงาที่คาเฟ่ ระหว่างกลับหอก็งอนตุ๊บป่อง เจ๊มายูมิเลยบอกให้ชิโรบอกชื่อเล่นที่โดนตั้งเมื่อสมัยเรียน เพราะโดนบอลอัดหน้าจนสลบ พอตื่นขึ้นก็เจอ(ตามภาพ)

เจ๊มายูมิเริ่มเล่าบ้างว่ามีเพื่อนถูกเรียกว่าบ็อบบี้เพราะขนาด.... ส่วนริทจังก็บอกว่าถูกเรียกว่าทำความสะอาดไม่ได้เรื่อง ส่วนอูสะที่ฟังเรื่องของทุกคนก็เริ่มทำใจและยอมรับได้

วันรุ่งขึ้นคุณซุมิโกะกับเพื่อนก็เอาชุดทำงานที่คาเฟ่มาให้อูสะลอง ระหว่างนั้นริทจังก็เอาหนังสือมาให้อูสะอ่าน พอเห็นอูสะในชุดทำงานของคาเฟ่โบราณก็ถึงกับอึ้ง คุณซุมิโกะเลยถามว่าชอบชุดโบราณไม่ใช่รึไง ริทจังเริ่มซึน ส่วนอูสะก็จำใจรับงานที่คาเฟ่ ส่วนเพื่อนคุณซุมิโกะก็ให้ตั๋วอะไรบางอย่างกับคุณซุมิโกะ เพื่อตอบแทนที่ล่อให้อูสะมาทำงานที่คาเฟ่ได้(คุณซุมิโกะภายนอกดูใจดี แต่ภายในนี่ ร้ายกาจจริงๆ)
จบตอน
ตัวอย่างตอนต่อไป

end card

รู้สึกว่าภาพลดลงไปครึ่งเลยครับ เจ้าคิกคัก

อีก5ตอนก็คงจบแล้วสินะ เรื่องนี้จะรอดสงครามLCได้มั้ยน้าา แต่ผมคงว่าไม่อ่ะ ซักวันก็คงโดน เจ้าคิกคัก

ภาพสวยๆแบบนี้อยากให้DEXได้จังเลยครับ วันนึ้ทิ้งท้ายด้วยเพลง ED 4 เพลง ของAkuma no Riddle ที่พึ่งออกอัลบั้มมาครับ ขอขอบคุณทุกๆท่านที่เข้ามาในกระทู้นี้และคอยติดตามรีวิลของเรื่องหอคาวาอิมากๆนะครับ ไว้พบกันตอนที่8ครับ พาพันขอบคุณ