คือว่าบ้านหนูไกลจากโรงเรียนมากค่ะเพราะตากับยายอยากให้เรียนโรงเรียนดีๆ(โรงเรียนประจำอำเภอ)😊 ต้องนั่งรถตู้ไปทุกวันแต่รถตู้คนเยอะมากค่ะเดิม 30 คนยังว่าแน่นแล้ว ปีนี้เพิ่มมาอีก8 คนแหนะ😖 บอกได้ว่าไม่มีที่หาใจเลยยังว่าได้ค่ะ ต้องนั่งตักกันไปโรงเรียนทุกวัน ในรถก็มีทั้งเด็กประถมและเด็กมัธยมค่ะ(ตอนนี้หนูอยู่ ม.2) แต่ละคนสภาพตัวสมบูรณ์มากๆพ่อแม่เลี้ยงดีไป  ตอนนี่ได้ข่าวว่ายังจะมีมอปลายมาเพิ่มอีก หนูคิดว่าคงตายแน่ๆ และที่สำคัญไปโรงเรียนสายวิ่งเข้าแถวทุกวันการบ้านก็ไม่ค่อยได้ส่ง แต่หนูก็พยายามตามส่งจนได้เกรดเฉลี่ย 4.00 ค่ะ  หนูเคยขอแม่ไปอยู่กับเพื่อนเพราะบ้านเพื่อนอยู่ใกล้โรงเรียนสามารถเดินไปโรงเรียนได้ พ่อแม่ของเพื่อนก็ชวนไปอยู่ แต่แม่หนูกลับไม่ให้ไปและไม่รับฟังเหตุผลของหนูเลย และที่สำคัญหนูเป็นนักกีฬาของโรงเรียนด้วยก็จำเป็นที่จะต้องซ้อมตอนเลิกเรียน แต่ก็กลับไม่ทันรถตู้ก็ต้องไปรถโดยสาร(รถโดยสารส่งไม่ถึงบ้าน ต้องให้พ่อแม่มารับอีก7กิโลหมดค่าน้ำมันไปเยอะเลยค่ะ) แม่ก็เลยให้ออก แต่ทำยังไงได้ก็หนูชอบเล่นกีฬานี่หน่าแต่กลับไม่ได้เล่นหนูก็น้อยใจเหมือนกันนะคะ ที่อยากทำอะไรที่ตัวเองชอบก็ไม่ได้ทำ บ้านก็ไกล และบ้านหนูก็ไม่ได้จนเลยนะคะ ตอนนี้หนูจำเป็นที่จะซ้อมกีฬาจริงๆเพราะต้องไปแข่งและตัวนักกีฬาก็ไม่ค่อยมี ครูถึงกลับมาขอร้องให้หนูไปซ้อมเลยอ่ะค่ะ หนูทนไม่ไหวจริงๆค่ะ หนูควรทำยังไงดีคะ
     ช่วยแนะนำให้หน่อยนะคะ