ตอนนี้เรียนปริญญาตรีอยู่ ปี ๓ ที่มหาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพค่ะ

วันนี้นั่งอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่ แล้วเกิดความเครียดขึ้นมาว่า ปีนี้เราก็อายุ ๒๑ แล้วนะ แต่ว่าตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยหาเงินได้เลย (ไม่นับเงินที่ได้ตอนฝึกงานนะคะ)

สงสารพ่อแม่มาก ๆ ส่งเราเรียนค่าเทอมก็แพง เพราะพ่อแม่บอกว่าภาษาสำคัญ ก็เลยส่งเรียนอินเตอร์ตลอด เราเองก็ตอบสนองท่าน อยากให้ท่านสบายใจ

แต่คือเราเครียดมากค่ะ เกรดเราในมหาลัยก็ไม่ได้ดีขนาดจะหางานเงินเดือนสูง ๆ ทำได้ตอนเรียนจบ ประสบการณ์การทำงานก็ไม่มี กลัวเรียนจบมาแล้วจะหางานดี ๆ ใช้เงินทดแทนบุญคุณพ่อแม่ไม่ได้

เคยคุยเรื่องนี้กับพ่อแม่ตั้งหลายครั้ง แต่คุณพ่อก็บอกให้ตั้งใจเรียนไป ถ้าเรียนจบแล้วเดี๋ยวชีวิตก็จะมีทางไปของมันเอง

แต่เรากลัวค่ะ เพราะว่ารู้สึกขาดความมั่นคงยังไงไม่รู้ เพราะเราก็ไม่ได้ชอบสาขาที่เราเรียนอยู่ขนาดนั้น กลัวว่าจบมาแล้วจะทำงานตรงสายได้ไม่นาน อยากจะหาเงินเอาไว้ซัพพอร์ตตัวเองตอนเรียนจบ หรือเอาไว้เป็นเงินทุนก้อนเล็ก ๆ เอาไว้ทำธุรกิจตอนเรียนจบก็ได้ แต่ไม่เคยกล้าเริ่มลงมือทำอะไรสักอย่าง ไม่รู้ว่าทำอะไรดี คุณพ่อก็ไม่สนับสนุนด้วย ตอนนี้ก็เลยสับสนว่าควรจะดื้อ(แล้วไปหางานพิเศษทำ รับสอนพิเศษอะไรเถือกนี้)หรือเชื่อพ่อ(ตั้งใจเรียนอย่างเดียวต่อไป) ปกติเป็นเด็กดีค่ะ ไม่เคยดื้อมาก่อน

เพื่อน ๆ รอบตัวก็มีรายได้หมดแล้วค่ะ ส่วนใหญ่จะสอนพิเศษ หรือไม่ก็เปิดร้านค้าออนไลน์ แต่เราไม่มีความมั่นใจในการลงมือทำอะไรแบบนั้นสักที (ไม่อยากขัดใจพ่อด้วย)

ช่วยให้กำลังใจหน่อยได้ไหมคะ ตอนนี้เรากำลังเรียนภาษาที่สาม(ญี่ปุ่น)อยู่ คิดว่าอาจจะได้ใช้ในอนาคต แล้วก็เป็นความชอบส่วนตัวด้วยค่ะ

เรากังวลมากไปหรือเปล่าคะ