วันนี้ขอมาแนวดราม่าหน่อยนะคะ พอดีว่าไปอ่านกระทู้หนึ่งมาที่พูดเกี่ยวกับเด็กฝึกงานคนหนึ่งที่อุ้มท้องไปฝึกงาน และพี่ที่ทำงานก็มองว่ามันเป็นเรื่องแปลกและไม่ดี

ก่อนอื่นขอบอกเลยว่าดิฉันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งคะที่พลาดท้องในวัยเรียน ตอนนั้นกำลังศึกษาอยู่ปีที่ 4 หลายๆคนที่กำลังอ่านอาจจะคิดในใจว่า ทำไมดิฉันไม่รู้จักป้องกัน ขอบอกเลยคะว่าป้องกันแต่ก็ใช่ว่าการป้องกันจะสามารถป้องกันได้ 100% เมื่อคุณเริ่มที่จะมีเพศสัมพันธุ์คุณก็มีโอกาสที่จะท้องได้แล้วคะ
เมื่อเข้าสู่วัยรุ่น เราก็ต้องมีเรื่องความรักเข้ามาเกี่ยวข้องเป็นเรื่องธรรมดา และบางคู่ก็จะถึงขั้นมีเพศสัมพันธุ์ซึ่งนั้นดูจะเหมือนเป็นเรื่องปกติของสังคมสมัยนี้ และเป็นที่มาขอคำว่า "การมีเพศสัมพันธุ์ก่อนวัยอันควร" หรือบางที ก็มีอะไรกันก่อนแต่งงานซะส่วนใหญ่ ที่พูดมาทั้งหมดนี้ไม่ได้เป็นการส่งเสริม หรือสนับสนุนนะคะ แต่อยากจะมาพูดในมุมของผู้หญิงที่พลาดท้องในวัยเรียนเท่านั้นเอง

ดิฉันก็เป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่มีความรักเหมือนคนอื่นๆ ความสัมพันธ์ของเราก็ถึงขั้นมีอะไรกัน ถึงแม้จะป้องกันทุกครั้งแต่ก็พลาดท้องจนได้ ตอนนั้นในหัวของดิฉันไม่มีเรื่องทำแท้งเลยคะ คิดแต่ว่า จากนี้ไปดิฉันจะต้องเลิกทำตัวเป็นเด็กเพื่อที่จะดูแลลูกในท้องให้ได้ ดิฉันโชคดีหลายๆอย่าง คือสังคมหรือสภาพแวดล้อมที่ดิฉันอยู่ ไม่มีใครประนามหรือว่าดิฉันเรื่องท้องเลย แม้กระทั่งพ่อแม่ของดิฉัน ดิฉันยังจำคำพูดและใบหน้าของพ่อได้ดีตอนที่รู้ว่าดิฉันท้อง พ่อบอกว่า "ไม่เป็นไรนะลูก พลาดไปแล้ว ต่อจากนี้ไปลูกต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อลูกของลูก พ่อกับแม่อยู่ข้างลูกเสมอ ไม่ต้องกังวลอะไรนะ" นั้นเป็นคำพูดที่ให้กำลังใจดิฉันได้มากที่สุด รวมถึงพี่สาวของดิฉัน พี่ๆไม่เคยว่าหรือดุด่าเลย แต่กลับให้ความช่วยเหลือในทุกๆด้าน และอยากจะบอกไว้เลยคะว่า ผู้หญิงที่กำลังตั้งท้องต้องการกำลังใจมากที่สุด ไม่ว่าจะจากสามีหรือคนในครอบครัว กำลังใจเป็นแรงผลักดันให้ผู้หญิงอย่างเราๆลุกขึ้นสู้คะ

ถามว่าช่วงแรกอายไหมที่ต้องอุ้มท้องไปเรียน ตอบเลยคะว่าอาย แต่โชคดีที่มีเพื่อนดีๆ และอาจารย์ที่ดีคอยให้ความช่วยเหลือและกำลังใจอยู่ตลอด เลยทำให้ดิฉันเลิกแคร์สายตาดูถูกของคนที่ดิฉันไม่รู้จักพวกนั้น

สิ่งที่ดิฉันทำอาจจะเป็นเรื่องผิดและน่าอับอายสำหรับใครหลายๆคน แต่ในเมื่อดิฉันทำพลาดไปแล้ว ดิฉันพร้อมที่จะแก้ไขและรับผิดชอบในสิ่งที่ดิฉันทำลงไปคะ โดยการเลือกที่จะเก็บเด็กไว้ เด็กที่เกิดมาจากการกระทำของดิฉัน เด็กที่ดิฉันเรียกว่า "ลูก" ไม่มีเหตุผลอะไรที่ดิฉันจะต้องไปทำร้ายเค้าเพื่อจะหลบหนีความอับอายของตัวเอง หรือเพียงแค่เพราะว่าคนบางคนมองมันเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง

ทำแท้งสังคมก็ประนามว่า ชั่ว เลว
ปล่อยให้ท้อง ก็ประนามว่า เป็นเด็กใจแตก ไม่รู้จักป้องกัน

อยากให้มองว่าในเมื่อเค้าพลาดไปแล้ว แล้วรู้จักรับผิดชอบต่อการกระทำของตัวเอง สังคมก็ควรให้โอกาสและมองเค้าเหล่านั้นในแง่ดีบ้างนะคะ

ในความคิดเห็นของดิฉัน มันไม่มีคำว่าพร้อมหรือไม่พร้อมหรอกคะ หากเรามีความตั้งใจจริงที่จะสู้เพื่ออีกหนึ่งชีวิต เราก็ทำได้
อยากให้หลายๆคนเข้าใจและให้โอกาส อย่าไปว่าหรือมองไม่ดีกับคนที่อาจจะท้องในวัยเรียน หรือแม้กระทั่งท้องก่อนแต่งเลยนะคะ คนเราทำผิดพลาดไปแล้ว แล้วรู้จักรับผิดชอบในสิ่งที่ทำถือว่าดีมากแล้ว ชีวิตคนเราไม่เหมือนกัน อย่าเอาตัวเองไปตัดสินกับคนอื่นถ้าเราไม่ได้อยู่สถานะเดียวกับเค้า

ทุกวันนี้ดิฉันสามารถยืนได้ด้วยตัวเอง มีครอบครัวที่ดี และมีลูกที่รักดิฉันมากที่สุด หากวันนั้นดิฉันเลือกที่จะแคร์สายตาคนอื่น และปัดความรับผิดชอบของตัวเอง ดิฉันคงไม่มีความสุขเช่นนี้หรอกคะ

- เพิ่มเติมนิดส์นึงคะ คือว่าไม่ได้อยากให้มองเรื่องท้องในวัยเรียนเป็นเรื่องปกติหรือน่าชื่นชมที่ไม่ทำแท้ง แต่แค่อยากมาพูดถึงในมุมของตัวเองคะ เรื่องท้องในวัยเรียนไม่มีใครอยากให้เกิดหรอกคะ กระทู้นี้ไม่ได้สนับสนุนนะคะ เน้นไม่ได้สนับสนุน สังคมเรามีคุณแม่วัยเด็กมากขึ้น แต่มันก็ไม่ได้เกิดจากการเห็นตัวอย่างคนนู้นคนนี้เรียนอยู่แล้วท้องเรียนได้ พูดเลยคะไม่มีใครอยากรีบท้อง การมีเพศสมันพันธุ์ในอายุยังน้อยเป็นเรื่องที่ใครๆก็ควบคุมไม่ได้ มันอยู่ที่ตัวของบุคคลนั้นๆ คะ-

-คือว่าตั้งกระทู้นี้มาและได้ระบุไปแล้วนะคะ ไม่ได้ให้มาสนับสนุน หรือ ให้ชื่นชมยกย่องกับสิ่งที่ทำ พิมพ์เน้นไปแล้ว ว่าไม่ได้ให้สนับสนุน และไม่ได้เหมาร่วมตรงไหนเลยว่าทุกคนจะต้องเป็นแบบนั้น และที่ว่าควบคุมไม่ได้นี้คือ สังคม โรงเรียน ผู้ปกครอง ไม่สามารถควบคุมเด็กๆได้ ใช่คะมันเป็นเรื่องน่าอับอาย แต่ก็ควรให้พื้นที่ในสังคมบ้างคะ หากทำให้ใครไม่พอใจ หรือไม่เห็นด้วยขออภัยอย่างยิ่งคะ-   

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ^-^ สู้ๆคะ

**สะกดผิดประการใดของอภัยด้วยเจ้าคะ**