ไม่ต้องถึงกับกอดเข้ากันร้องไห้ในตอนจบแบบสวรรค์เบี่ยงก็ได้ครับ เพราะผมว่าบทโทรทัศน์อย่าลืมฉันไม่ได้ดราม่าขนาดนั้นอะ

ตอนอย่าลืมฉันยังไม่ฉาย ผมคิดว่าละครเรื่องนี้ต้องดราม่ามากแน่ๆ แต่พอละครจริงออกมาและได้ถูกฉายไปเรื่อยๆก็รู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ดราม่าเท่าที่คิด ทั้งบทและทั้งการกำกับเลยครับแต่ชอบนะ

ถ้าขอเทียบกับสวรรค์เบี่ยง สวรรค์เบี่ยงดราม่ากว่าและแซบกว่าครับ อย่าลืมฉันไม่ดราม่ามากแล้วก็ไม่ได้แซบมาก โทนละครมันออกกลมๆอึนๆนิ่งๆเย็นๆดราม่าแบบหน่วงๆเฉยๆแต่ละครไม่ได้มีความจัดจ้านมากอะครับไม่ว่าจะเป็นเรื่องของดราม่าหรือความแรง

ป้าแจ๋วก็ไม่ได้ทำให้ละครดูดราม่าอะไรมากมายมาตั้งแต่แรกด้วยอะครับ ถ้าจบแบบนั้นมันดูดราม่าเกินอะ เพราะจริงๆแล้ววดีไม่เหมือนนาริน ที่เธอไม่ให้อภัยเขมชาติก็แค่ทิฐิตัวเดียวเองแต่เธอรู้หมดว่าอะไรเป็นอะไร ลดทิฐิได้ก็จบ ก็ซึ้งๆดีนะครับตอนจบอะและคิดว่าดีแล้วที่ไม่ต้องดราม่ากันมากมายครับ เน้นซึ้งๆฟินๆ พระนางปรับความเข้าใจกันก็พอแล้วครับ เพราะที่ผ่านมาคือทั้งสองคนเขารู้จักกันดีอยู่แล้ว มันแค่มีอะไรเล็กๆน้อยๆมาขวางไว้เท่านั้นเอง