กระทู้นี้ไม่เครียดนะครับ นึกแล้วขำมากกว่า

มีใครเคยมีประสบการณ์ง้อแฟนแบบเขมชาติบ้างมั้ยครับ พอดีดูเรื่องนี้แล้วหันกลับไปมองตัวเองในอดีต
แต่ผมไม่หล่อขนาดพี่ติ๊กนะ ไม่เข็มแข็งแบบพี่ติ๊ก ไม่โดนฉีดสายยางกับละเลงไข่ (ปานมด้วย) แล้วผู้หญิงก็ไม่ได้ท้อง
เมื่อตอนที่ความคิดผมยังเด็กกว่านี้มาก เคยแอบไปเฝ้ามองเธอที่บ้าน
ผมเรียกว่าการเฝ้ามองโหยหา แต่เหมือนในสายตาพ่อแม่เธอคงไม่ใช่
ตกกลางคืนกะจะนั่งปักหลักยาวตรงข้ามบ้านเธอ อยากอยู่ใกล้ๆแต่เธอไม่ให้เข้าบ้านนั่งเฉยๆมันก็เครียดไม่มีอะไรทำ
ผมก็แค่ซื้อเบียร์มานั่งจิบย้อมใจไปด้วย แต่พี่ยามคงนึกว่าผมเป็นพวกโจรหรือพวกโรคจิตมั้งเลยไล่ผมกลับบ้าน
เผลอๆพ่อแม่เธอเป็นคนเรียกมาด้วย (ผมเข้าใจพี่ทำตามหน้าที่ แต่น่าจะเห็นใจกันหน่อย ไม่เคยอกหักกันสินะ)
ยิ่งดูยิ่งนึกถึงตัวเอง ปิดประตูใส่แบบนี้เลย สารพัดคำบั่นทอนจิตใจ
กลับไปเถอะ อย่าเสียเวลาเลย เธอยังได้เจอคนอีกเยอะ (ผ่านโทรศัพท์)

แต่เรื่องอย่าลืมฉัน สุริยงยังใจอ่อนออกมาพบหน้าตั้งหลายครั้ง
เผลอๆวันนี้ตอนจบคงได้คืนดีกันด้วย พอถึงฉากเต็นท์แล้วผมก็คิดได้ (หลุดก๊ากเลย )

หรือเราต้องเอาเต็นท์มากางดีๆ (ให้รู้ว่าผมก็มีที่นอน)
หาเก้าอี้มานั่งซักตัว (ดูมีหลักแหล่ง)
เปลี่ยนจากเบียร์เป็นนั่งจิบกาแฟซักถ้วย (อาจจะดูเป็นผู้ใหญ่ขึ้น)
หาอาหารมาเสิร์ฟให้เธอและครอบครัว อาจจะโทรเรียกแม็คมาส่งแต่ผมเสิร์ฟเอง (มื้อเย็นนี้ผมขอเป็นเจ้ามือเอง ทานแม็คกันก่อนนะครับ จิบโค้กเย็นๆกันหน่อยคุณพ่อคุณแม่จะได้ใจเย็นขึ้น)
แสดงให้เธอเห็นถึงความจริงใจโดยการเรียกคุณหมอมาตรวจสุขภาพเธอและครอบครัว (ตรวจฟรี)

เรื่องราวมันอาจจะแตกต่างออกไป อาจจะไม่ลงเอยกันแบบนั้น เธออาจจะลืมผมไม่ลงเลยก็ได้
อย่าลืมฉันจริงๆ