สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิปทุกคนค่ะ
วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์การเป็นนักศึกษาอยู่หอค่ะ
บ้านอยู่กรุงเทพ มหาลัยอยู่เหนือ เลยจำเป็นค่ะ
ทุกวันนี้ผ่านพ้นมาได้แล้ว เลยอยากนำมาเล่าค่ะ

ปีหนึ่ง
เราอยู่หอในต้องอยู่ร่วมกะเพื่อนอีก 3 คน เป็น 4 คนค่ะ หรือที่เรียกกันว่าเมทนั่นเอง
เราก็อยู่แบบสุ่มนะคะ คือเป็นคนที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ทางมหาลัยก็ให้สุ่มๆอยู่ร่วมกัน
ปีหนึ่งนี่ไม่เท่าไหร่ค่ะ เพื่อนก็โอเค คนนึงมีเพื่อนสนิทอยู่ห้องอื่น อีกคนก็ชอบทำตัวแปลกๆหน่อยคือมีความมั่นใจสูงอ่าค่ะ
แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเราอาจมีรำคาญบ้าง แต่เค้าก็ดีค่ะ มีน้ำใจ
และเมทอีกคนสนิทกะเราค่ะ ไลฟ์สไตล์คล้ายๆกันหน่อยคือแบบเปรี้ยวๆ รสนิยมพอกันเม้ามอยกันได้ดีค่ะ
แต่!! ปีสองก็มีอันต้องแยกย้ายกันไปTT นางไปอยู่กะแฟนหอนอกค่ะ ส่วนเราพ่อแม่อยากให้อยู่หอในมากกว่าประหยัดค่าใช้จ่ายดี
ส่วนเมทอีก2คนที่เราไม่ค่อยสนิทมาก(แต่ก็คุยกัน) อีกคนไปอยู่กะเพื่อนสนิทเค้า ส่วนอีกคนแปลกๆไปหน่อย แอบกลิ่นตัวแรง แล้วชอบทำห้องสกปรกค่ะ
เราเลยมีความคิดว่าอยากหาเพื่อนใหม่ อาจจะดีกว่า

"และนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นให้เจ้ากรรมนายเวรมีโอกาสทำร้ายดิฉันค่ะ!!"

ช่วงที่จบปีหนึ่งเราก็ถามๆหาๆใครเมทว่างบ้าง แล้วเรารู้จักพี่คนนึงสนิทพอประมาณ แนะนำให้เราไปขออยู่กะเพื่อนห้องนึงค่ะ
เราก็เห็นว่า เออดูเรียบร้อยๆดีนะ คงคุยกันได้ก็เลยลองคุยแล้วตกลงกันตามคำแนะนำของพี่สาวค่ะ
ช่วงแรกๆก็ดีนะคะ อารมณ์ว่าแอ๊บๆกันอยู่ยังไม่ออกลายเท่าไร จขกท ก็คิดว่าทุกอย่างสวยงามดีแล้ว
แต่แล้วไม่เป็นงั้นค่ะ คือเมทในห้องนี้เขาสนิทกันมาก่อนค่ะ เราเข้าไปทีหลังก็เหมือนส่วนเกินอ่าค่ะ
พอมีงานมีอะไรก็จะปรึกษากันแค่นั้น ไม่ค่อยถามค่อยชวนอะไร เราก็เก็บอารมณ์มาตลอดค่ะ
เคยเปิดใจพูดตรงๆไปครั้งนึง เพราะเราคิดว่าพูดตรงๆดีที่สุด เพราะเราก็มอบความจริงใจให้อ่าค่ะเวลาคบใคร
อยากเป็นส่วนนึงของกลุ่มธรรมดาตามประสาวัยนี้ บอกเขาไปว่ารู้สึกยังไง ต่อหน้าเขาก็บอกเข้าใจนะคะ
แต่การกระทำทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ไม่นึกถึงใจอีกคนนึงที่อาศัยร่วมกันเลยค่ะ
บ่อยครั้งที่เราแอบเห็นเค้าคุยแชทกัน คือเพราะเราอยู่ในห้อง เหมือนเค้าไม่อยากให้เราได้ยินหรือรู้เรื่อง
มันก็ยิ่งทำให้เราอึดอัดเลยค่ะ เหมือนตัวคนเดียวอะไรทำนองนั้น - - ก็ทนๆไปค่ะ จนในที่สุดวันแตกหักพังก็มาถึง 555

คือมีวันนึงเราไปคุยกะผู้ ช ที่ไม่รุว่าเมทคนนี้รู้สึกอะไรพิเศษนะคะ แคคุยทั่วไปไม่ได้ว่าชู้สาวนะ
ซื้อข้าวอ่าค่ะ ไปกะเมทอีกคนนึง(ที่สนิทกันกะคนที่มีปัญหากะเรา) แล้วก็คุยธรรมดา แต่ ช คนนี้แบบเหมือนเค้ากวนเราอะ
ดิฉันก็เป็น ญ ประเภทกวนมาก็กวนกลับค่ะ เลยจัดให้ไป 2 - 3 ดอก ไม่ได้แคร์อะไร แล้วก็จบไป
แต่เรื่องไม่จบแค่นี้ คนที่ไปซื้อข้าวกะเรา เอาไปบอกอีกคนที่มีปัญหากะเราค่ะ ว่าเราพูดไม่ดี อย่างงั้นอย่างงี้กะ ช คนนี้
จนนางเอามาตั้งสถานะกัดดิฉัน ดิฉันก็ตามเรื่องค่ะ ก็กัดกลับบ้าง
ถามว่ารู้ได้ไงว่าคนที่ไปซื้อข้าวด้วยเป็นคนบอก นางที่ทะเลาะกะดิฉันนี่แหละค่ะเป็นคนบอกฉันกับปากตัวเอง
นางเป้นคนขึ้นสถานะเฟสบุคถึงฉันก่อนนะคะ - -*
ลืมบอกไปว่ากลุ่มนางกลุ่มใหญ่ค่ะ มีกันหลายคน เพื่อนคนอื่นเลยเรียกให้มาเคลียร์กัน
ดิฉันเป็นคนโกรธง่ายหายเร็วค่ะ จริงๆแทบไม่คิดไรละเหมือนเวลาผ่านไป
แต่ตอนเคลียร์นางบอกว่า เกลียดดิฉัน
ดิฉันคิดในใจ ทำอะไรให้ขนาดนั้นหรอ? แม่ดิฉันบอกอิจฉารึเปล่าที่ดิฉันสวยกว่า5555(แม่แอบอวยลูก)
ได้ยินคำนั้นดิฉันเลยแบบไม่อยู่ด้วยก็ได้จ้าาาาา เชิญอยู่กันไปเลยค่ะ
คือที่เค้าคบกันได้เพราะอีกคนเป็นผู้นำ อีกคน(ขี้ฟ้อง)เป็นผู้ตามค่ะ บ่อยครั้งที่เราเห็นคนผู้นำสั่งคนผู้ตามให้ทำนั้นนี่
ทำงี้สิ ขนาดเปิดเพลงในห้องยังใช้ให้อีกคนนึงเปิด "เปิดเพลงนี้ดิ๊ เปลี่ยนเพลงดิ๊ ถูพื้นดิ๊" ต่างๆนาๆ
ซึ่งก็น่าแปลกที่คนนั้นก็ทำตามทุกอย่างค่ะ คือไม่มีอะไรที่เป็นความคิดของตัวเองเลย
ดิฉันคิดทุกครั้งว่าถ้าเป็นดิฉันคงสวนไปละ ทำไมไม่ทำเอง- -
และที่เป็นไปตามคาดคือ พอคนนั้นเกลียดดิฉัน อีกคนก็เกลียดด้วยจ้าาา คือไร??
ในความคิดดิฉันไม่เคยมีตรรกะอย่างนี้เลย เพื่อนเกลียดใคร เราเกลียดด้วย ทั้งๆที่เคยมีความทรงจำดีๆร่วมกันนะคะ
แต่เกลียดเราเพราะแค่เพื่อนตัวเองเกลียด นางบอกว่า (ขอเรียกคนผู้นำว่า1และเรียกผู้ตามว่า2) "1เกลียดเราแล้วจะให้2คุยกะเราได้ยังไง"
เรางงค่ะ- -*** เพื่อนทะเลาะกันแทนที่จะเป็นตัวกลางให้เข้าใจหรือเป็นตัวสมาน กลับเข้าข้างฝ่ายที่ตัวเองสนิท
แล้วงงมากว่าเพื่อนโกรธกันเรามีปัญหากะเพื่อนเธอไม่ใช่เธอคือคุยกันไม่ได้? ต้องเลิกคบ? ต้องตามความคิดคนอื่น?
ตอนนั้นเราเลยคิดว่า ต่อให้จ้างกูอยู่กูก็ไม่อยู่ละค่ะ ขอบาย เชิญรักกันให้เต็มที่เลย

หลังจากนั้นฉันก็ไม่รู้จะไปอยู่กะใครละ ไม่ใช่ไม่มีเพื่อนนะคะ มีเพื่อนห้องอื่นที่สนิทๆอยู่แต่เขาก็มีเมทที่เต็มแล้วทุกห้อง(คืออยุ่ได้แค่4คน)
เหลือว่างอยู่ห้องเดียวที่ดิฉันมองเห็นในตอนนั้นก็คือแก๊งค์ชะนีขี้เม้าส์แก๊งเดิมนี่หละ
ดิฉันก็คิดว่าย้ายมาอยู่กะเพื่อนห้องนี้ก็ได้มั้งไม่ใช่ปัญหาหนิ เราไม่ได้มีเรื่องไรกะเค้า ถึงมันจะกลุ่มเดียวกันก็เถอะ
แต่ที่ไหนได้ ปัญหามากมายในชีวิตตามมาอีกค่ะ 555
คือแก๊งค์นี้จะมีหัวหน้าหมู่คนนึงที่จะเป็นผู้นำทางความคิดต่างๆ ส่วนคนที่เหลือจะเป็นพวกรอความคิดจากหัวหน้าหมู่ค่ะ
เช่น วันนี้จะกินไรก้คือจะแล้วแต่ผู้นำท่านนี้ คือนำกว่านางคนเก่าที่ดิฉันเจอตอนปี2อีกค่ะ
ฉันก็ไม่ใช่ประเภทผู้ตามตลอดเวอยู่แล้ว นางก็คงรู้ว่าดิฉันไม่ใช่แนวเพื่อนๆนาง
คือแก๊งค์นี้เราได้ยินกิตติศัพท์มาเยอะค่ะ คือเป็นแก๊งค์ขี้นินทา เม้ามอยเก่ง คือเรื่องคนอื่นก็เอามาพูดมาวิจารณ์
แล้วก็รักแต่พวกพ้องมากจนไม่ค่อยเห็นอกเห็นใจคนอื่น จนนางเคยทำให้เมทของนางต้องออกไม่อยู่ห้องอื่นเพราะทนไม่ได้ค่ะ
แต่ตอนนั้นเราก็เปิดใจนะคะลองคบดู แต่สิ่งที่เราเจอไม่ต่างเลยค่ะ
เวลาเค้าคุยกันนินทาคนอื่น เราก็เงียบซะมากกว่านะ
เพราะเคยได้ยินมาว่าถ้าเราไม่ชอบแบบไหนก็ไม่ควรทำ ดิฉันก็ฟังอย่างเดียวค่ะ แล้วก็นึกได้ประโยคนึงว่า
"เค้ายังนินทาคนอื่นให้เราฟังเลย เค้าก็นินทาเราให้คนอื่นฟังได้เหมือนกัน"
จริงมากๆเลยค่ะ ทำดีแค่ไหนก็เอาไปนินทาได้จ้า- -
เราเข้ามาอยู่กะพวกนางเราขนข้าวของมาหลายอย่าง ของใช้ที่เป็นส่วนรวมก็ของเราหลายชิ้น
นางก็ใช้เนียนๆเลยค่ะเหมือนว่าเป็นของตัวเอง เราก็เรียนรู้นิสัยคนพวกนี้มาได้สักระยะ
ก็รู้สึกว่าไม่ใช่ละ แต่ก็ทนนะคะเพราะว่า ตอนนั้นเรียนเครียดค่ะ ไม่มีเวลามองหาที่อยู่ใหม่เลยTT
นางนินทาเราเราก็รู้ค่ะหลายอย่างหลายครั้ง
บางทีก็ไม่มีน้ำใจ ทำอะไรทำกันแค่ 3 คนค่ะ สนิทกันมาก ลงตารางเรียนก็ถามกันแค่นั้นค่ะ
ลืมนึกถึงเราแทบทุกเรื่อง คือเราอยู่ร่วมกะใครก็อยากมีตัวตน ไม่ใช่อยู่ไปวันๆอ่าค่ะ
อยากได้มิตรภาพดีๆ แต่ไม่เคยได้เลย
แล้วเราลืมบอกเราเป็นคนเจออะไรมาก็ชอบบ่นๆในเฟส ตามประสาไปเรื่อย
นางก็มะโนตลอดว่าหมายถึงนางๆ เรื่องราวก็คลุมเคลือ กดดัน ว้าเหว่มากๆเกือบปีค่ะ เราก็โดนทำร้ายจิตใจเรื่อยๆ
จิกกัดในห้องนอนโต้งๆเลยก็มีค่ะเหน็บแนมเรางั้นงี้ น้ำเสียงนางร้ายในละครสุดๆ
แล้วที่น่าแปลกในสิ่งที่เจออีกคือ เราไม่เข้าใจว่า ทำไมคนที่ไม่ดีแต่มีความเป็นผู้นำ คนอื่นถึงตามแบบขาดสติ เกลียดตามๆกันไปด้วย
เหมือนว่าไม่ชอบคนนี้ก็ไม่ชอบกันไปหมด จะได้มีเรื่องไว้เม้ากันในกลุ่มหรอคะ?

เราก็ไม่ใช่ประเภทยอมถูกกระทำ ดราม่า นางเอก
ไม่ยุ่งเราก็ไม่ยุ่งค่ะ เริ่ดๆเชิดๆ เรามีเพื่อนคนละห้องแต่ไปเรียนด้วยกันนะ
แต่พอกลับห้องก็อึดอัดค่ะ เหมือนอยู่ในดงตัวอะไรที่ไม่มีหัวใจไม่ใช่คนอ่าค่ะ
กินข้าวไม่เคยเรียก ไปไหนไม่ชวน
เราเคยได้ยินกะหูครั้งนึง "คนในกลุ่มถามหัวหน้าฝูงเหมือนปรึกษาว่าชวนเราไปเรียนด้วยมั้ยไรงี้ นางตอบทันควันเลยค่ะว่าไม่ แล้วทุกคนก็ทำตาม- -"
เราทรมานมากค่ะช่วงเวลานั้น คือคิดถึงแต่ครอบครัวอยากกลับมาอยู่บ้าน อยากให้ปิดเทอม เจอแต่นางร้าย
จนเวลาผ่านมาใกล้เวลาปิดเทอม วันดีคืนดีนางหัวหน้าฝูงสบโอกาสเลยมาเคลียกับเรา
แต่นางพูดแต่เรื่องแค่สถานะเฟสบุคเราวันนั้นวันนี้ทำไมเราต้องตั้งถึง เรางงมากบางสถานะที่นางพูดมาเราหมายถึงแฟน
หมายถึงเพื่อนคนอื่นที่มีความสำคัญกะเราด้วยซ้ำ
ไม่เข้าใจทำไมนางถึงมะโนไปเรื่อย เรียกร้อนตัวได้ปะคะ? คือคิดว่าเปนตัวเองแทบทุกสถานะที่เราตั้ง
พอเราพูดในมุมเราบ้างว่าเรารู้สึกยังไงกับสิ่งที่คุณเธอทำไม่นึกถึงจิตใจเรา พอเป็นความจริงเยอะๆเข้า
คือเราพูดยาวเลยค่ะ ไล่ตั้งแต่เหตุการณ์แรก นางบอกไม่อยากฟัง! แล้วก็เหวี่ยงวีนทำลายของ
นี่หรือปัญญาชน การรับฟังความเห็นคนอื่นอยู่ที่ไหน?
เราไม่อยากจะพูดว่าตอนเธอมาเคลียเราก็ไม่เคยพูดก่อนนะคะว่าอยากเคลีย แต่ในเมื่อพูดมาก็ฟังค่ะ แต่พอเราพูดบ้างปิดหูปิดตาไม่รับฟังเลยค่ะ
แล้วมาบอกเราว่าเวลาเอาไปคุยกะครอบครัวคงเล่าแต่ด้านตัวเองสินะ
ดิฉันกล้าพูดได้เลยว่า เล่าจริงค่ะแต่เล่าความจริงทั้งหมด มีหลักฐานด้วย บางทีเราก็ส่งรูปให้ที่บ้านดูค่ะ
ว่านางทำงั้นงี้ ให้เห็นๆเลย
แล้วนางก็บอกเราว่า นางรู้สึกแย่จนต้องเล่าพ่อแม่ ทุกข์ใจที่ยังไม่ทันทำอะไรให้ก็โดนเราเอาไปเล่าที่บ้าน
เราแบบ อ๋อเหรออออออออออออ! ไม่มีมูลหมาไม่ขี้ค่ะ ตัวเองยังไม่เห็นเล่าแม่เลยว่าทำไรกะเราไว้ เราไม่ใช่พวกตี 2 หน้าแบบพวกเธอ ไม่ทำอะไรไม่ดีแล้วเรา รวมถึงเพื่อนๆน้องๆ
บางคนในคณะเราจะไม่ชอบแก๊งค์เธอได้ไง?
นางมีการไล่เราไปอยู่ห้องอื่นด้วยค่ะ เราเลยคิดว่าเรื่องไรต้องไปไม่ได้มาขออยู่ฟรี จ่ายตังจ่ะ
อีกอย่างเทอมสุดท้ายแล้วด้วย พ่อแม่เราก็ไม่ธรรมดา บอกให้อยุ่ไปเหอะ อยู่ขวางหูขวางตามันเล่น 555
คนอื่นๆในแก๊งค์ก็ใช่ย่อยค่ะ บางคนก็แอ๊บดีกะเรา ใช้ของๆเราเหมือนเป็นเพื่อนสนิทเลยค่ะ
แต่พอวันเราขนของกลับบ้านไม่มีชะนีที่ไหนมีน้ำใจช่วยขนเลยค่ะทั้งๆที่ใช้ของดิฉัน จนต้องให้เพื่อนสนิทคนละห้องมาช่วย
และตอนนี้บางนางก็อันเฟรนด์ค่ะตามระเบียบ 5555
ต้องมีนิสัยคล้ายๆกันเท่านั้น ถึงจะคบกันได้ เราเลยยินดีที่จะให้อันเฟรนด์ค่ะ

ดิฉันไม่อันเฟรนด์ในโซเชี่ยลหรอกค่ะ แต่อันเฟรนด์ในชีวิตจริงดีกว่า กลุ่มคนแบบนี้ไม่รู้มีใครเจอแบบเราบ้างมั้ย
แล้วเราก็คิดว่าสถานะเฟสบุ๊ค ไม่เคยมีการแท็คชื่อบุคคลที่เขาหมายถึง ไม่จำเป็นต้องร้อนตัวก้ได้หนิค่ะ
คิดเองเออเองจนคิดว่าเป็นตัวเอง
แล้วดิฉันก็คิดว่าถ้าฉันต้องแคร์คนพวกนี้ กว่าจะตั้งสถานะได้ทีคงต้องคิดแล้วคิดอีกไม่เป็นตัวเองพอดีค่ะ

ก็อยากฝากเพื่อนๆน้องๆที่จะอยู่หอนะคะว่า ดูเพื่อนดีๆค่ะ ค่อยๆเรียนรู้
ไม่ใช่ก็ออกมาเถอะค่ะ จะได้ไม่ต้องใช้ความอดทนสูงแบบเรา555555555
ปี 4 เราก็เจอเพื่อนดีค่ะ น่าเสียดายเจอกันปีสุดท้าย ปล่อยให้เราเจอกรรมเก่าแต่ชาติปางไหนอยู่นาน แต่ก็ดีกว่าไม่เจอค่ะ

ขอให้ทุกคนโชคดีกับการอยู่หอ เจอมิตรที่ดีค่ะ จบ 4 ปีนะทุกคน^^

ลืมบอก เราอัดเสียงตอนเคลียร์ไว้ด้วย ไม่รุว่าตอนนั้นคิดไงถึงได้อัดไว้555 กะไว้ให้ที่บ้านฟังมั้ง