เรื่องที่จะเล่า นั้น คือมันเป็นเรื่องที่เราอยากระบาย อยากได้วิธีเปลี่ยนความคิดของเรา หรือข้อคิดดีๆ อะไรก็ได้ที่ทำให้ไม่รู้สึกเซ็งกับเรื่องนี้
คือเรามาอยู่บ้านแฟน มาเป็นสะใภ้บ้านเค้า ก็ทำหน้าที่เป็นแม่บ้านที่ดี มาแรกๆ ก็เหนื่อยหน่อย แต่เหนื่อยยิ่งกว่ากับพฤติกรรมของน้องแฟน เพราะ กินไม่เก็บ ทิ้งไว้นั้นเลย ขนาดชามข้าว ที่กินหมดแแล้ว ยังเอาว่างไว้บนจานกับข้าว ที่กินหมด เรามาอยู่ใหม่ๆ ก็เก็บล้างไม่ได้สนใจอะไร เพราะยังไงก็อยู่เฉยอยู่แล้วพอแฟนมาเห็น ก็มาว่าให้เราจะเก็บให้ทำไม ใครกินคนนั้นเก็บสิ เราก็ไม่สน เพราะ ยังไง เก็บซะจะได้ไม่รกบ้าน แล้วเหตุการณ์ก็มีมาเรื่อย ๆ จนวันหนึ่ง ก็นั่งกินข้าวกัน แล้วน้องชายแฟนยังไม่เข้าบ้าน ครอบครัวแฟนกับเรา ก็นั่งกินข้าวไปเรื่อย ๆ จนจะอิ่ม น้องชายแฟนขับรถเข้าบ้านมา จนเทียบประตูบ้านเดินเซ ๆ มา นั่งลงแล้วถามว่ามีอะไรกินมั้ง เราก็กำลังหยิบ ก้างปลา ที่อยู่ในจานใส่ถุงเพื่อที่จะเอาทิ้ง ก็ก้มหน้าทำไป พอสักพัก น้องชายก็โวยวายใส่แม่ของเค้า ว่า เหลือกับข้าวให้แค่เนี้ย กับข้าวที่เหลือ ของหมาชัด ๆ เราก็นั่งมองหน้า นั่งเงียบ แฟนก็มายืนดู ว่ามันจะทำอะไร น้องชายก็เงียบ แล้วหันหน้าไปว่าให้แม่ว่าไม่รัก ไม่ดูแล ที่พี่ชาย กลับเอาใจใส่ กับข้าวก็ทำแต่ของดีๆ ให้กิน ส่วนของเค้ามีแต่เศษอาหาร ซึ่งเราเป็นคนนอก เรายังรู้สึกเลยว่า ตัวน้องชายนั้นแหละ ได้สิ่งที่ดีกว่า งานก็ไม่ต้องออกไปทำ ไปช่วยแม่ขายก๋วยเตี๋ยว ตอนเที่ยง บ่ายคนยังไม่ซาก็กลับมานั่งเล่นคอม ได้ค่าแรงวันล่ะ200 ส่วนแฟนเราเรียนจบ ก็หางานทำ ให้เงินแม่ทุกเดือนตามกำลัง ที่ให้ได้ เราเอือม กับความคิดนิสัยของเค้า จะทำอะไรก็ไม่ได้ ได้แต่นั่งดู สงสารแม่กับพ่อแฟน ที่ท่านต้องมาทุกข์ใจ
แล้วอีกวันที่ทำให้เราหน้าชาเลย คือ วันหยุดพ่อแฟนโทมาบอกว่าออกมากินข้าวที่ร้านก๋วยเตี๋ยวน่ะ แม่ทำลาบให้กินเอาข้าวออกมาด้วย เรากับแฟนก็ออกไปพอไปถึง ก็เห็นน้อง เค้านั่งคุยโทรศัพท์กับแฟน กระหนุงกระหนิง เราก็ช่วยเตรียมเครื่องเคียง พ่อแฟนกับแฟนเราก็นั่งกินแคบหมูรอไปพอกับข้าว เสร็จ ก็เรียกมากินข้าว เท่านั้นแหละ น้องชายหันหน้าไปว่าพ่อเสียงดังเลย ว่าทำตัวทุเรศ น่าเกลียด กินอะไรไม่เหลือให้คนอื่น ทั้งๆที่มือน้องเค้ายังจับโทรศัพท์แบนหูอยู่ แล้วในร้ายก๋วยเตี๋ยว ก็มีลูกค้านั่งกิน อยู่ 2 โต๊ะ ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียวเลย แล้วน้องเค้าก็ไม่สนใจหันไปคุยโทรศัพท์กับแฟนเค้าต่อ แบบเพราะ ๆ เราอึ้งเลย เกิดมาเราไม่เคยว่าให้พ่อกับแม่เลย วันนั้น กินข้าวไม่ลงเลย อิ่มแทน... พอตกเย็นน้องก็มาบอกพ่อกับแม่แฟนว่าอยากได้รถมอเตอร์ไซค์ ใหม่ แบบซุปเปอร์คาร์ คันละ 2 แสนกว่า เกือน 3 แสน ทั้งๆที่ขับอยู่นั้นก็ยังซื้อไม่ถึงปีเลย เราอึ้งเลย พ่อแฟนก็ทำงานเป็นลูกจ้างประจำ แม่แฟนก็เปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยว เรานั่งฟังแล้วสลดเลย สงสารพ่อกับแม่แฟน ท่านคงจะคิดมาก เราแค่มาระบายคะ เห็นแล้วเรารู้สึแย่
อัดอั้นตันใจ....กับนิสัยน้องของแฟน
คือเรามาอยู่บ้านแฟน มาเป็นสะใภ้บ้านเค้า ก็ทำหน้าที่เป็นแม่บ้านที่ดี มาแรกๆ ก็เหนื่อยหน่อย แต่เหนื่อยยิ่งกว่ากับพฤติกรรมของน้องแฟน เพราะ กินไม่เก็บ ทิ้งไว้นั้นเลย ขนาดชามข้าว ที่กินหมดแแล้ว ยังเอาว่างไว้บนจานกับข้าว ที่กินหมด เรามาอยู่ใหม่ๆ ก็เก็บล้างไม่ได้สนใจอะไร เพราะยังไงก็อยู่เฉยอยู่แล้วพอแฟนมาเห็น ก็มาว่าให้เราจะเก็บให้ทำไม ใครกินคนนั้นเก็บสิ เราก็ไม่สน เพราะ ยังไง เก็บซะจะได้ไม่รกบ้าน แล้วเหตุการณ์ก็มีมาเรื่อย ๆ จนวันหนึ่ง ก็นั่งกินข้าวกัน แล้วน้องชายแฟนยังไม่เข้าบ้าน ครอบครัวแฟนกับเรา ก็นั่งกินข้าวไปเรื่อย ๆ จนจะอิ่ม น้องชายแฟนขับรถเข้าบ้านมา จนเทียบประตูบ้านเดินเซ ๆ มา นั่งลงแล้วถามว่ามีอะไรกินมั้ง เราก็กำลังหยิบ ก้างปลา ที่อยู่ในจานใส่ถุงเพื่อที่จะเอาทิ้ง ก็ก้มหน้าทำไป พอสักพัก น้องชายก็โวยวายใส่แม่ของเค้า ว่า เหลือกับข้าวให้แค่เนี้ย กับข้าวที่เหลือ ของหมาชัด ๆ เราก็นั่งมองหน้า นั่งเงียบ แฟนก็มายืนดู ว่ามันจะทำอะไร น้องชายก็เงียบ แล้วหันหน้าไปว่าให้แม่ว่าไม่รัก ไม่ดูแล ที่พี่ชาย กลับเอาใจใส่ กับข้าวก็ทำแต่ของดีๆ ให้กิน ส่วนของเค้ามีแต่เศษอาหาร ซึ่งเราเป็นคนนอก เรายังรู้สึกเลยว่า ตัวน้องชายนั้นแหละ ได้สิ่งที่ดีกว่า งานก็ไม่ต้องออกไปทำ ไปช่วยแม่ขายก๋วยเตี๋ยว ตอนเที่ยง บ่ายคนยังไม่ซาก็กลับมานั่งเล่นคอม ได้ค่าแรงวันล่ะ200 ส่วนแฟนเราเรียนจบ ก็หางานทำ ให้เงินแม่ทุกเดือนตามกำลัง ที่ให้ได้ เราเอือม กับความคิดนิสัยของเค้า จะทำอะไรก็ไม่ได้ ได้แต่นั่งดู สงสารแม่กับพ่อแฟน ที่ท่านต้องมาทุกข์ใจ
แล้วอีกวันที่ทำให้เราหน้าชาเลย คือ วันหยุดพ่อแฟนโทมาบอกว่าออกมากินข้าวที่ร้านก๋วยเตี๋ยวน่ะ แม่ทำลาบให้กินเอาข้าวออกมาด้วย เรากับแฟนก็ออกไปพอไปถึง ก็เห็นน้อง เค้านั่งคุยโทรศัพท์กับแฟน กระหนุงกระหนิง เราก็ช่วยเตรียมเครื่องเคียง พ่อแฟนกับแฟนเราก็นั่งกินแคบหมูรอไปพอกับข้าว เสร็จ ก็เรียกมากินข้าว เท่านั้นแหละ น้องชายหันหน้าไปว่าพ่อเสียงดังเลย ว่าทำตัวทุเรศ น่าเกลียด กินอะไรไม่เหลือให้คนอื่น ทั้งๆที่มือน้องเค้ายังจับโทรศัพท์แบนหูอยู่ แล้วในร้ายก๋วยเตี๋ยว ก็มีลูกค้านั่งกิน อยู่ 2 โต๊ะ ทุกคนหันมามองเป็นตาเดียวเลย แล้วน้องเค้าก็ไม่สนใจหันไปคุยโทรศัพท์กับแฟนเค้าต่อ แบบเพราะ ๆ เราอึ้งเลย เกิดมาเราไม่เคยว่าให้พ่อกับแม่เลย วันนั้น กินข้าวไม่ลงเลย อิ่มแทน... พอตกเย็นน้องก็มาบอกพ่อกับแม่แฟนว่าอยากได้รถมอเตอร์ไซค์ ใหม่ แบบซุปเปอร์คาร์ คันละ 2 แสนกว่า เกือน 3 แสน ทั้งๆที่ขับอยู่นั้นก็ยังซื้อไม่ถึงปีเลย เราอึ้งเลย พ่อแฟนก็ทำงานเป็นลูกจ้างประจำ แม่แฟนก็เปิดร้านขายก๋วยเตี๋ยว เรานั่งฟังแล้วสลดเลย สงสารพ่อกับแม่แฟน ท่านคงจะคิดมาก เราแค่มาระบายคะ เห็นแล้วเรารู้สึแย่