วันนี้ ได้นั่งคุยกับกูรุเรื่องวงการเพลงในเกาหลี และเปรียบเทียบกับวงการเพลงไทย พูดเลย ของไทยมักง่าย ด้วยประการดังนี้
1. เกาหลี ค่ายเพลงจะฝึกศิลปินหนักมาก ให้เข้ามาอยู่หอพักของค่าย จนเด็กมีความสามารถแน่นถึงได้ทำเพลง / ไทย ค่ายเพลงจะไปหาเด็กตามโรงเรียนสอนร้องเพลงที่พ่อแม่อยากให้ลูกดัง จึงเสียเงินให้ลูกไปเรียนและค่ายเพลงก็เอามาเกลาๆอีกนิด เพราะเด็กเรียนมาด้วยทุนพ่อแม่แล้ว ค่ายจะเสียตังทำไมอีก เอาพอไปได้ ก็ออกซิงเกิ้ล "เอาน่า เดี๋ยวซิงเกิ้งหลังก็พัฒนาเองแหละน่า" คิดแนวนี้ ดังนั้น ศิลปินเกาหลีจึงรักในอาชีพนี้ เพราะกว่าจะได้มาด้วยความยากลำบาก ไม่เหมือนศิลปินไทย อยากมาก็มา อยากไปก็ไป ออกได้ซัก 2 ซิงเกิ้ล ศิลปิน 1 คนในวง จบม.6 แม่ให้ไปเรียนเมืองนอก ยุบวง "
เสียเวลาปั้นว่ะ" ถ้าเราเป็นเจ้าของค่ายคงคิดแบบนี้
2. เกาหลี วางภาพลักษณ์ศิลปินและคาแรคเตอร์ของวงของแนวเพลงไปในทิศทางเดียวกัน ไม่เน้นเซ็กซี่ สังเกจได้ว่า ศิลปินหญิงส่วนใหญ่ ถ้าใส่ขาสั้น ท่องบนจะเป็นแจ็คเก๊ตสวยๆทั้งนั้น เน้น MV เจ๋งๆ ฉายตามรายการทีวี เพื่อให้ได้โฆษณา / ไทย ภาพลักษณืของศิลปินมักจะขัดกับคาแรกเตอร์ในวงหรือแนวเพลง สังเกตได้จากคำพูดที่ว่า "นั่นเป็นแค่งาน แค่การแสดงค่ะ ตัวจริงไม่ได้เป็นแบบนั้นค่ะ" เน้นเซ็กซี่ เน้นแรงเข้าไว้ เน้นกระแส MV หรอ เน้นยอดวิวในยูทูป เพราะไม่ต้องแคร์ว่าฉายทางทีวีไม่ได้(โดนเซ็นเซอร์)
3. เกาหลี สังคมไม่เน้นสื่อโซเชี่ยล ศิลปินเกาหลี เก็บเนื้อเก็บตัว อัพ IG เรื่องส่วนตัวนิดหน่อย พูดคุยกับแฟนคลับบ้าง / ไทย ศิลปินนั่งถือกล่องกลูต้าลงIG แล้วเอาเงิน หมื่นกว่าบาทไปซื้อกระเป๋าเล่น
4. เกาหลี หลังจากที่ศิลปินมีซิงเกิ้ล ก็จะปรากฎตัวจามเวทีคอนเสิร์ตใหญ่ๆ รายการทีวี รับงานพรีเซ็นเตอร์โฆษณา ด้วยแนวคิดที่ว่า เก็บตัว เก็บคุณค่า ยอดขายบัตรคอนเสิร์ตถล่มทลาย / ไทย หลังจากออกซิงเกิ้ล เตรียมโกยจากงานจ้าง ตามผับ งานเปิดบู้ธสินค้า งานธงฟ้า งานหน้าห้าง พอถึงการจัดคอนเสิร์ตใหญ่ของตัวเอง ยอดแจกบัตรถล่มทลาย ศิลปินเจอง่าย จ้างง่าย เดี๋ยวก็เจอได้อีก เพราะบางทีโชว์ในคอนเสิร์ตใหญ่ที่ต้องซื้อบัตรก็โชว์เดียวกับที่งานธงฟ้า แค่เสื้อผ้าคนละชุด แต่สิ่งที่ขายดีคือ เหล้าที่ผับนั้นๆ สินค้าที่ห้างนั้นๆ
นี่เป็นปัจจัยย่อยๆที่ทำให้วงการเพลงไทย ถอยหลังลงไปเรื่อยๆ ความดังของศิลปิน ลดน้อยลงเรื่อยๆ คุณภาพของศิลปินและเพลง ลดลงเรื่อยๆ มองผิวเผินเหมือนจะพัฒนานะ แต่จริงๆไม่ใช่ นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว จากคนที่รักวงการเพลงไทยมากที่สุด และไม่เคยยอมรับผลงานจากนอกประเทศมาก่อน แต่พอลองเปิดรับ จึงได้รู้ อาจจะเหมือนอนันดา ที่ไม่เคยดูซีรี่สื เกาหลีมาก่อน แต่พอลองได้ดู ถึงขั้นลงทุนเป็นผู้ผลิตของการนำมารีเมคเป็นเวอร์ชั่นไทยถึง 2 เรื่องติด
ระบายความในใจเรื่องวงการเพลงไทย
1. เกาหลี ค่ายเพลงจะฝึกศิลปินหนักมาก ให้เข้ามาอยู่หอพักของค่าย จนเด็กมีความสามารถแน่นถึงได้ทำเพลง / ไทย ค่ายเพลงจะไปหาเด็กตามโรงเรียนสอนร้องเพลงที่พ่อแม่อยากให้ลูกดัง จึงเสียเงินให้ลูกไปเรียนและค่ายเพลงก็เอามาเกลาๆอีกนิด เพราะเด็กเรียนมาด้วยทุนพ่อแม่แล้ว ค่ายจะเสียตังทำไมอีก เอาพอไปได้ ก็ออกซิงเกิ้ล "เอาน่า เดี๋ยวซิงเกิ้งหลังก็พัฒนาเองแหละน่า" คิดแนวนี้ ดังนั้น ศิลปินเกาหลีจึงรักในอาชีพนี้ เพราะกว่าจะได้มาด้วยความยากลำบาก ไม่เหมือนศิลปินไทย อยากมาก็มา อยากไปก็ไป ออกได้ซัก 2 ซิงเกิ้ล ศิลปิน 1 คนในวง จบม.6 แม่ให้ไปเรียนเมืองนอก ยุบวง "เสียเวลาปั้นว่ะ" ถ้าเราเป็นเจ้าของค่ายคงคิดแบบนี้
2. เกาหลี วางภาพลักษณ์ศิลปินและคาแรคเตอร์ของวงของแนวเพลงไปในทิศทางเดียวกัน ไม่เน้นเซ็กซี่ สังเกจได้ว่า ศิลปินหญิงส่วนใหญ่ ถ้าใส่ขาสั้น ท่องบนจะเป็นแจ็คเก๊ตสวยๆทั้งนั้น เน้น MV เจ๋งๆ ฉายตามรายการทีวี เพื่อให้ได้โฆษณา / ไทย ภาพลักษณืของศิลปินมักจะขัดกับคาแรกเตอร์ในวงหรือแนวเพลง สังเกตได้จากคำพูดที่ว่า "นั่นเป็นแค่งาน แค่การแสดงค่ะ ตัวจริงไม่ได้เป็นแบบนั้นค่ะ" เน้นเซ็กซี่ เน้นแรงเข้าไว้ เน้นกระแส MV หรอ เน้นยอดวิวในยูทูป เพราะไม่ต้องแคร์ว่าฉายทางทีวีไม่ได้(โดนเซ็นเซอร์)
3. เกาหลี สังคมไม่เน้นสื่อโซเชี่ยล ศิลปินเกาหลี เก็บเนื้อเก็บตัว อัพ IG เรื่องส่วนตัวนิดหน่อย พูดคุยกับแฟนคลับบ้าง / ไทย ศิลปินนั่งถือกล่องกลูต้าลงIG แล้วเอาเงิน หมื่นกว่าบาทไปซื้อกระเป๋าเล่น
4. เกาหลี หลังจากที่ศิลปินมีซิงเกิ้ล ก็จะปรากฎตัวจามเวทีคอนเสิร์ตใหญ่ๆ รายการทีวี รับงานพรีเซ็นเตอร์โฆษณา ด้วยแนวคิดที่ว่า เก็บตัว เก็บคุณค่า ยอดขายบัตรคอนเสิร์ตถล่มทลาย / ไทย หลังจากออกซิงเกิ้ล เตรียมโกยจากงานจ้าง ตามผับ งานเปิดบู้ธสินค้า งานธงฟ้า งานหน้าห้าง พอถึงการจัดคอนเสิร์ตใหญ่ของตัวเอง ยอดแจกบัตรถล่มทลาย ศิลปินเจอง่าย จ้างง่าย เดี๋ยวก็เจอได้อีก เพราะบางทีโชว์ในคอนเสิร์ตใหญ่ที่ต้องซื้อบัตรก็โชว์เดียวกับที่งานธงฟ้า แค่เสื้อผ้าคนละชุด แต่สิ่งที่ขายดีคือ เหล้าที่ผับนั้นๆ สินค้าที่ห้างนั้นๆ
นี่เป็นปัจจัยย่อยๆที่ทำให้วงการเพลงไทย ถอยหลังลงไปเรื่อยๆ ความดังของศิลปิน ลดน้อยลงเรื่อยๆ คุณภาพของศิลปินและเพลง ลดลงเรื่อยๆ มองผิวเผินเหมือนจะพัฒนานะ แต่จริงๆไม่ใช่ นี่เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัว จากคนที่รักวงการเพลงไทยมากที่สุด และไม่เคยยอมรับผลงานจากนอกประเทศมาก่อน แต่พอลองเปิดรับ จึงได้รู้ อาจจะเหมือนอนันดา ที่ไม่เคยดูซีรี่สื เกาหลีมาก่อน แต่พอลองได้ดู ถึงขั้นลงทุนเป็นผู้ผลิตของการนำมารีเมคเป็นเวอร์ชั่นไทยถึง 2 เรื่องติด