อืม เราคิดคล้ายๆจขกท.นะ คือเกิดมาทั้งชีวิต ไม่เคยเห็นชีวิตคู่แต่งงานคู่ไหนที่มีความสุข เอาคู่ที่เรารู้จักจริงๆนะ ไม่มีเลย หลายคู่อยู่กันเพื่อลูก หรือเพื่อธุรกิจ หรือเพื่อหน้าตาในสังคม โดยเฉพาะรุ่นพ่อแม่เราที่มองว่าการหย่าค่อนข้างเป็นเรื่องน่าอาย เพื่อนๆแต่ละคนก็แทบไม่มีคู่ไหนเลยที่ไม่มีปัญหา มือที่ 3-4-5 บ้าง เข้ากับครอบครัวไม่ได้บ้าง เครียดเรื่องลูกบ้าง abusive relationship ก็ยังมี บางครั้งเราก็รู้สึกว่า ทำไมต้องทนด้วยฟะ อยู่คนเดียวมีความสุขกว่ามั้ย

ที่จริงก่อนจะมีแฟนเป็นตัวเป็นตนคนแรก เราโคตรจะอยากมีแฟนเลย แบบเห็นคนอื่นมีแฟนมันมุ้งมิ้งมีความสุข อยากมีคนให้คุย ให้อ้อน ให้เอาใจ แต่พอมีแฟนขึ้นมาจริงๆ ทำไมมันเหนื่อยอย่างงี้ฟะ จากที่เคยทำทุกอย่างตามใจตัวเอง ก็ต้องคิดถึงใจอีกฝ่าย ต้องปรับตัว (อันนี้ที่เรารู้สึกเหนื่อยอาจเพราะตอนนั้นยังไม่ได้รักก็ได้ แค่ชอบเฉยๆ) พอเลิกกัน มันเลยโล่งไปเลย ตั้งแต่นั้นก็เลยปล่อยไปตามบุญทำกรรมแต่ง ไม่ปิดใจนะ มีคนเข้ามาเรื่อยๆ แต่เราพยายามจะไม่ฝืนตัวเอง กะว่าถ้าใช่มันก็รู้สึกได้เอง ถ้าไม่ใช่ หรือชาตินี้เราจะไม่มีเนื้อคู่ก็ช่าง อยู่คนเดียวก็มีความสุขดีเหมือนกัน

นอกเรื่อง
เคยอ่าน research สักอัน เขาบอกว่า ผู้หญิงโสด อายุยืนกว่า ผู้หญิงที่แต่งงาน (คงเป็นเพราะมีเงินและเวลาให้ดูแลตัวเอง แต่แต่งแล้วต้องดูแลครอบครัว)
แต่ ผู้ชายโสด อายุสั้นกว่า ผู้ชายที่แต่งงาน (น่าจะเพราะมีคนคอยดูแล เนื่องจากส่วนใหญ่ผู้ชายจะไม่ค่อยสนใจดูแลตัวเองเท่าไหร่ ถ้าโสดคงมุทำงานอย่างเดียว)