พระจันทกุมารก็กราบทูลพระบิดาว่า "ข้าแต่พระบิดา หากคนเราจะไปสวรรค์ได้เพราะการกระทำบูชายัญ
เหตุใดพราหมณ์จึงมิทำบูชายัญ บุตรภรรยาของตนเองเล่า เหตุใดจึงได้ชักชวนให้คนอื่นกระทำ ในเมื่อพราหมณ์ก็ได้ทูลว่า
คนผู้ใดทำบูชายัญเองก็ดี คนผู้นั้นย่อมไปสู่สวรรค์ เช่นนั้นควรให้ พราหมณ์กระทำบูชายัญด้วยบุตรภรรยาตนเองเถิด"
ไม่ว่าพระจันทกุมารจะกราบทูลอย่างไร พระราชาก็ไม่ทรงฟัง บุคคลอื่นๆ อีกเป็นจำนวนมาก
รวมทั้งพระวสุลกุมารผู้เป็นราชบุตรของพระจันทกุมารมาทูลอ้อนวอน พระเจ้าเอกราชาก็ไม่ทรงยินยอมฟัง
ฝ่ายกัณฑหาลเกรงว่าจะมีคนมาทูลชักจูงพระราชาอีก จึงสั่งให้ปิดประตูวังและทูลเชิญพระราชาให้ไปอยู่ในที่อันคนอื่นเข้าไปเฝ้ามิได้
เมื่อถึงเวลาทำพิธี มีแต่เสียงคร่ำครวญของราชตระกูล และฝูงชนที่ญาติ พี่น้องถูกนำมาเข้าพิธี
ในที่สุด นางจันทาเทวีผู้เป็นชายาของพระจันกุมาร ซึ่งได้พยายามทูลอ้อนวอนพระราชาสักเท่าไรก็ไม่เป็นผล
ก็ได้ติดตามพระจันทกุมารไปสู่หลุมยัญด้วย เมื่อกัณฑหาลนำถาดทองมาวางรอไว้ และเตรียมพระขรรค์จะบั่นคอพระจันทกุมาร
พระนางจันทาเทวีก็เสด็จไปสู่หลุมยัญ ประนมหัตถ์บูชา และกล่าวสัจจวาจาขึ้นว่า
"กัณฑหาลพราหมณ์เป็นคนชั่วเป็นผู้มีปัญญาทราม มีจิตมุ่งร้ายพยาบาท ด้วยเหตุแห่งวาจาสัตย์นี้ เทวดา ยักษ์ และสัตว์ทั้งปวง
จงช่วยเหลือเรา ผู้ไร้ที่พึ่ง ผู้แสวงหาที่พึ่ง ขอให้เราได้อยู่ร่วมกับสามีด้วยความสวัสดีเถิด
ขอให้พระเป็นเจ้าทั้งหลายจงช่วยสามีเรา ให้เป็นผู้ที่ศัตรูทำร้ายมิได้เถิด"
เมื่อพระนางกระทำสัจจกริยา พระอินทร์ได้สดับ ถ้อยคำนั้น จึงเสด็จมาจากเทวโลก
ทรงถือค้อนเหล็กมีไฟลุกโชติช่วงตรงมายังพระราชา กล่าวว่า "อย่าให้เราถึงกับต้องใช้ค้อนนี้ประหารเศียรของท่านเลย
มีใครที่ ไหนบ้าง ที่ฆ่าบุตร ภรรยา และเศรษฐีคหบดีผู้ไม่มีความ ผิดเพื่อที่ตนเองจะได้ไปสวรรค์
จงปล่อยบุคคลผู้ปราศจากความผิดทั้งปวงเสียเดี๋ยวนี้" พระราชาตกพระทัยสุดขีด สั่งให้คนปลดปล่อยคนทั้งหมดจากเครื่องจองจำ
ในทันใดนั้นประชาชนที่รุมล้อมอยู่ก็ช่วยกันเอาก้อนหิน ก้อนดินและท่อนไม้เข้าขว้างปาทุบตีกัณฑหาลพราหมณ์จนสิ้นชีวิตอยู่ ณ ที่นั้น
แล้วหันมาจะฆ่าพระราชา แต่พระจันทกุมารตรงเข้ากอดพระบิดาไว้ ผู้คนทั้งหลายก็ไม่กล้าทำร้าย ด้วยเกรงพระจันทกุมารจะพลอยบาดเจ็บ
ในที่สุดจึงประกาศว่า “เราจะไว้ชีวิตแก่พระราชาผู้โฉดเขลา แต่จะให้ครองแผ่นดินมิได้ เราถอดพระยศพระราชาเสียให้เป็นคนจัณฑาล
แล้วไล่ออกจากพระนครไป จากนั้นมหาชนก็กระทำพิธีอภิเษกพระจันทกุมารขึ้นเป็นพระราชา ทรงปกครองบ้านเมืองด้วยความยุติธรรม
นี้คืออำนาจแห่งปวงชนที่ทนต่อความอยุติธรรมไม่ได้ พระเจ้าเอกราชาทรงเชื่ออำมาตย์ชั่ว (กัณฑหาลพราหมณ์) ลองพิจารณาดู
เพราะชาดกเรื่องจันทกุมาร (เป็นทศชาดก) ไม่ค่อยมีใครอ่าน
ถ้าอ่านทั้งเรื่องจะเข้าใจเหตุการณ์ครั้งนี้ได้อย่างมีนัยสำคัญทีเดียว (ให้เป็นปริศนาคิดเอาเอง)
จากเรื่องที่เกิดขึ้น อยากจะยกชาดกเรื่องจันทกุมารขึ้นมาเทียบเคียง
เหตุใดพราหมณ์จึงมิทำบูชายัญ บุตรภรรยาของตนเองเล่า เหตุใดจึงได้ชักชวนให้คนอื่นกระทำ ในเมื่อพราหมณ์ก็ได้ทูลว่า
คนผู้ใดทำบูชายัญเองก็ดี คนผู้นั้นย่อมไปสู่สวรรค์ เช่นนั้นควรให้ พราหมณ์กระทำบูชายัญด้วยบุตรภรรยาตนเองเถิด"
ไม่ว่าพระจันทกุมารจะกราบทูลอย่างไร พระราชาก็ไม่ทรงฟัง บุคคลอื่นๆ อีกเป็นจำนวนมาก
รวมทั้งพระวสุลกุมารผู้เป็นราชบุตรของพระจันทกุมารมาทูลอ้อนวอน พระเจ้าเอกราชาก็ไม่ทรงยินยอมฟัง
ฝ่ายกัณฑหาลเกรงว่าจะมีคนมาทูลชักจูงพระราชาอีก จึงสั่งให้ปิดประตูวังและทูลเชิญพระราชาให้ไปอยู่ในที่อันคนอื่นเข้าไปเฝ้ามิได้
เมื่อถึงเวลาทำพิธี มีแต่เสียงคร่ำครวญของราชตระกูล และฝูงชนที่ญาติ พี่น้องถูกนำมาเข้าพิธี
ในที่สุด นางจันทาเทวีผู้เป็นชายาของพระจันกุมาร ซึ่งได้พยายามทูลอ้อนวอนพระราชาสักเท่าไรก็ไม่เป็นผล
ก็ได้ติดตามพระจันทกุมารไปสู่หลุมยัญด้วย เมื่อกัณฑหาลนำถาดทองมาวางรอไว้ และเตรียมพระขรรค์จะบั่นคอพระจันทกุมาร
พระนางจันทาเทวีก็เสด็จไปสู่หลุมยัญ ประนมหัตถ์บูชา และกล่าวสัจจวาจาขึ้นว่า
"กัณฑหาลพราหมณ์เป็นคนชั่วเป็นผู้มีปัญญาทราม มีจิตมุ่งร้ายพยาบาท ด้วยเหตุแห่งวาจาสัตย์นี้ เทวดา ยักษ์ และสัตว์ทั้งปวง
จงช่วยเหลือเรา ผู้ไร้ที่พึ่ง ผู้แสวงหาที่พึ่ง ขอให้เราได้อยู่ร่วมกับสามีด้วยความสวัสดีเถิด
ขอให้พระเป็นเจ้าทั้งหลายจงช่วยสามีเรา ให้เป็นผู้ที่ศัตรูทำร้ายมิได้เถิด"
เมื่อพระนางกระทำสัจจกริยา พระอินทร์ได้สดับ ถ้อยคำนั้น จึงเสด็จมาจากเทวโลก
ทรงถือค้อนเหล็กมีไฟลุกโชติช่วงตรงมายังพระราชา กล่าวว่า "อย่าให้เราถึงกับต้องใช้ค้อนนี้ประหารเศียรของท่านเลย
มีใครที่ ไหนบ้าง ที่ฆ่าบุตร ภรรยา และเศรษฐีคหบดีผู้ไม่มีความ ผิดเพื่อที่ตนเองจะได้ไปสวรรค์
จงปล่อยบุคคลผู้ปราศจากความผิดทั้งปวงเสียเดี๋ยวนี้" พระราชาตกพระทัยสุดขีด สั่งให้คนปลดปล่อยคนทั้งหมดจากเครื่องจองจำ
ในทันใดนั้นประชาชนที่รุมล้อมอยู่ก็ช่วยกันเอาก้อนหิน ก้อนดินและท่อนไม้เข้าขว้างปาทุบตีกัณฑหาลพราหมณ์จนสิ้นชีวิตอยู่ ณ ที่นั้น
แล้วหันมาจะฆ่าพระราชา แต่พระจันทกุมารตรงเข้ากอดพระบิดาไว้ ผู้คนทั้งหลายก็ไม่กล้าทำร้าย ด้วยเกรงพระจันทกุมารจะพลอยบาดเจ็บ
ในที่สุดจึงประกาศว่า “เราจะไว้ชีวิตแก่พระราชาผู้โฉดเขลา แต่จะให้ครองแผ่นดินมิได้ เราถอดพระยศพระราชาเสียให้เป็นคนจัณฑาล
แล้วไล่ออกจากพระนครไป จากนั้นมหาชนก็กระทำพิธีอภิเษกพระจันทกุมารขึ้นเป็นพระราชา ทรงปกครองบ้านเมืองด้วยความยุติธรรม
นี้คืออำนาจแห่งปวงชนที่ทนต่อความอยุติธรรมไม่ได้ พระเจ้าเอกราชาทรงเชื่ออำมาตย์ชั่ว (กัณฑหาลพราหมณ์) ลองพิจารณาดู
เพราะชาดกเรื่องจันทกุมาร (เป็นทศชาดก) ไม่ค่อยมีใครอ่าน
ถ้าอ่านทั้งเรื่องจะเข้าใจเหตุการณ์ครั้งนี้ได้อย่างมีนัยสำคัญทีเดียว (ให้เป็นปริศนาคิดเอาเอง)