สวัสดีค่ะ
      ดิฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ตั้งครรภ์ในวัยไม่พร้อม ดิฉันอายุ 16 ค่ะ ส่วน(อดีต)สามีอายุ 19 ปี ตอนนี้ดิฉันตั้งครรภ์ได้ 7 เดือนเเล้วค่ะ เเละอีก1สัปดาห์จะต้องตรจเลือดคัดกรองารัสซีเมียเนื่องจากค่าของเลือดิฉันจางมาก ซึ่ง!!!สามีจะต้องไปเจาะเลือดด้วย เเต่สามีดิฉันไม่ไปค่ะ
      คืออย่างนี้ค่ะ ดิฉันกับสามีเลิกกันตั้งเเต่ดิฉันยังไม่ตั้งครรภ์เนื่องจากสามีไปมีแฟนให่เเต่ดิฉันเองยังติดต่อกับเขาอยู่เเละยังมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งทั้งๆที่เขาก็ยังคบหากัแฟนใหม่(ตามจิงดิฉันบอกเขาเเล้วว่าอย่า เเต่ด้วยความที่คนมันเคยๆเเละแฟนใหม่เขาเพิ่งเเท้งลูกเนื่องจากหล่อนจะกินยาล้างห้องน้ำเพื่อฆ่าตัวตาย) ต่อค่ะ.. ต่อมาดิฉันเริ่มมีอาการแปลกๆดิฉันเเพ้ท้องค่ะเเต่คิดดีไว้ก่อนวาเป็นเเค่ไข้หวัดจึงไปหาหมอปกติ พอใกล้ปีใหม่เริ่มสังเกตตัวเองว่าประจำเดือนไม่มานานเเล้วจึงเเอบไปซื้อที่ตรวจมาตรจก็พบว่าตั้งครรภ์ วันปีใหม่ดิฉันจึงตัดสินใจไปบอกทางครอบครัวฝ่ายชายเเละบอกสามี วันเเรกที่บอกครอบครัวสามีดีมากค่ะ เขาบอกว่าค่อยๆคิดกันไปปัญหามีทางออก เเต่!!!คุณสามีกลับพูดเเค่ว่า เหรอ ดิฉันจึงตอบไปว่า พูดจริงนะ เขาเลยบอกงั้นอยู๋บ้านรออยู่นี่ไม่ต้องไปไหน เขาจะไปร้านเกม เราอึ้งค่ะเเต่ก็คิดว่ายังเป็นห่วง เเต่วันต่อมาเมื่อเเม่สามีคุยกับเขาว่าจะเอายังไงเเละว่ากล่าวที่เขาเป็นคนไม่เอาถ่าน สามีถึงกับทำอารมณ์หงุดหงิดเเละทำร้ายเเม่ตัวเอง เเถมชี้หน้าด่าดิฉันว่านี่มันตัวปัญหาจริงๆ (เเล้วเขาล่ะค่ะไม่ได้ก่อเรื่องนี้ขึ้นมาด้วยกันหรอกเหรอ?) เเล้วหลังจากนั้นมาเราก็ไม่ได้คุยกันอีก เเม่สามีก็ตัดขาดการเป็นลูกเป็นเเม่กับสามีไปเลยค่ะ ดิฉันต้องย้ายมาอยู่บ้านสามี (อย่างจำใจ) กลัวว่าเเม่จะอายที่มีลูกสาวท้องทั้งที่ยังเรียนไม่จบ ไม่อยากให้เเม่เคลียดค่ะสงสารเเม่ เเละอยู่บ้านสามีโดยมีเเฟนใหม่เขาเเละเขาอยู่บ้านหลังเดียวกัน ทนอยู่มาอย่างทรมานใจค่ะบางวันนอนร้องไห้ บางวันก็คิดมากจนเป็นไมเกรน
      ข้ามมาสันฟังผลเลือดค่ะ พอดิฉันทราบว่าจะต้องเจาะเลือดคู่กับสามีกลับบ้านมาลงจากรถเจอสามีกับแฟนใหม่เขากำลังทำกับข้าวหน้าบ้าน
ดิฉัน:หมอบอกให้พี่ไปเเจาะเลือดด้วยนะวันที่14ดูความเสี่ยงว่าลูกจะเป็นธารัสซีเมียไหม
สามี:ไม่ไป!!
ดิฉัน:ไม่ไปก็ไม่ต้องไป
สามี:ก็ไม่ใช่ลูกกูไม่ใช่ไง (ดิฉันเคยบอกว่าลูกของดิฉันไมมีพ่ออย่างเขา)
ดิฉัน:เอออออ!ก็ไม่ได้อยากให้ลูกมีพ่อ ๆ อย่าง อยู่เเล้ว
ดิฉันเดินเข้าห้องมา เขายังตามมาทำน้ำเสียงเยาะเย้ยว่าไม่ไปยังไงก็ไม่ไป กูเเข็งเเรงดี(ทั้งที่เเม่เขาบอกดิฉันว่าเขาเคยเป็นไวรัสตับอักเสบบีตอนเด็กๆ)
ดิฉัน:ไม่ไปก็ไม่ต้องไปสิ จะมาพูดอะไรนักหนา เป็นอะไรมากป่ะ เเละด่าด้วยคำว่าอวัยวะเพศชายค่ะ
สามี:ปากดีเหรอ เดี๋ยวนี่ปากดีเหรอ ทำท่าเหมือนจะทำร้ายร่างกายดิฉัน ยายสามีเเละเเม่สามีจึงเข้ามาห้ามเขาจึงออกจากห้องดิฉันไปเเละพูดว่า ด่าอะไรอ่ะดูรุ่นด้วย อย่าปากดี ดิฉันได้เเต่นั่งร้องไห้ กอดท้องไว้เเน่นภาวนาให้ลูกเเข็งเเรงสมบูรณ์

   เเละวันนี้..ดิฉันโทรไปถามทางที่ฝากครรภ์ว่าขอเลื่อนนัดไปเจาะเลือดได้ไหม พยาบาลจึงตอบว่าฝากครรภ์ครั้งต่อไปเมื่อไหร่ค่ะ ดิฉันตอบไปว่า21ค่ะนัดฝากครรภ์ต่อเนื่อง พยาบาลจึงบอกรอสักครู่ค่ะ เเล้วนางก็บอกมาว่าไม่ได้นะค่ะคนไข้เพราะต้องรอ1สัปดาห์เพื่อฟังผล ดิฉันจึงโกหกไปว่าพอดีสามีอยู๋ต่างจังหวัดไปเจาะคนเดียวได้ไหมค่ะ นางก็บอกว่าไม่ได้ค่ะต้องเอาผลทั้งสามีเเละคนไข้มาคัดกรองนะค่ะว่ามีผลต่อทารกในครรภ์รึป่าวสามีคนไข้สะดวกมาได้ไหมค่ะ ดิฉันจึงบอกว่าไม่ทราบค่ะ ขอเลื่อนนัดไม่ได้เหรอค่ะ เเล้วนางก็หายไปอีกพร้อมคำตอบกลับมาว่า ผลเลือดคนไข้จางมากเลยนะค่ะ สามีสะดวกมาวันอื่นได้ไหมค่ะ ดิฉันบอกอีกว่าไม่ทราบค่ะเขาอยู่ต่างจังหวัด นางจึงบอกว่างั้นวันที่21ให้ไปเซ้นอะไรสักอย่างเเละก่อนจะว่างสายนางบอกว่า หากเกิดอะไรขึ้นทางคลินิกจะไม่รับผิดชอบนะค่ะ จบการสนทนา...
   

    ดิฉันควรทำยังไงกับผู้ชายคนนี้ดีค่ะ หรือดิฉันควรทำยังไงกับวันที่14ที่จะเกิดขึ้น ไม่กลัวอะไรเลยค่ะกบัวเเต่ว่าลูกจะไม่สมบูรณ์เเข็งเเรง