เราเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันกับแฟนตอนมอต้นค่ะ เค้าอยู่ห้อง3 เราห้อง9
ไม่เคยคุยกัน จำหน้าไม่ได้ ผ่านมา10ปีเจอกันอีกทีในfacebook
เค้าขอเราเป็นเพื่อนอยู่หลายเดือนกว่าจะรับ(ไม่รับคนไม่รู้จัก) วันที่รับเค้าก็แชทมา
ทักทาย เราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง โสดและสวยอย่างอิชั้นต้องเล่นตัว สวยหรอ55 ??
เพื่อนสนิทเค้าเป็นเพื่อนร่วมรุ่นมอปลายกะเรา แชทมาคุยว่าเค้าเป็นคนดี ชอบเราจริงๆ
เค้าเดินหน้าจีบเรา แชทมาคุยทุกวัน ขอเบอร์ด้วย เราไม่ให้ พอนานๆไปเริ่มสงสาร
เค้าอยากเจอเราจริงๆ เลยนัดมาเจอที่ร้านหมูกะทะแถวหน้าราม เราไปแบบกระเซิงมาก
เสื้อยืดคอย้วย ลากผ้าใบประมาณว่า ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น
พอเจอหน้าเค้า เท่านั้นเหล่ะ เพลงของเคลียร์ลอยมาเลยอ่ะ
"ลมหายใจ เหมือนหยุดไปในห้วงนาทีนี้
เช่นหัวใจ ลอยหลุดไปทันทีที่สบตา
เธอหยุดยั้งวันเวลา แค่เราได้พบกันในวันนี้
แค่พบเจอกับเธอ"
คือ อยากกลับไปแต่งหน้า ติดขนตาปลอม แต่งตัวสวยๆ
ปัจจุบัน ร่วมกันสร้างครอบครัวได้3 ปีแล้วค่ะ รักมาก หวงมาก
คิดแล้วตลกตัวเอง ใครมีประสบการณ์ แชร์กันบ้างนะคะ