สวัสดีค่ะไม่รู้ว่ามีใครเคยเป็นเเบบเราบ้างไหม ตอนนี้ไม่รู้เหมือนกันนะว่าอยู่ในอารมณ์ไหน
มันเหมือนกับว่าคิดมากเรื่องเกี่ยวกับตัวเองจนร้องไห้ออกมาเลยอะค่ะ เเต่ไม่ได้ฟูมฟายนะ555555 คือต้องขอบอกก่อนว่าเราค่อนข้างซีเรียสกับเรื่องของรูปลักษณ์ของเราพอสมควรเลยค่ะ เราเป็นผู้หญิงนะคะสูง 168 คือเมื่อก่อนเนี่ยน้ำหนักอยู่ที่ประมาณ 47-49 ตอนนั้นอยู่ช่วงประมาณ ม.4ได้ (ตอนม.4นี่รู้สึกว่าหุ่นดีที่สุดในชีวิตละค่ะ อิอิ)
ทีนี้พอเริ่มขึ้นม.5 นน.ก็ขึ้นมาหน่อยเป็น 53 กก. พอช่วงเกือบๆขึ้น ม.6ถึงตอนจบม.ปลายเลยเราก็เรื่มอ่านหนังสือสอบแอด
ช่วงนั้นเราอ่านหนังสือดึกมากๆ อ่านเเทบทุกคืนบางคืนถึงโต้รุ่งเลยก็มี ช่วงนั้นโทรมมากบอกเลยค่ะ ตาดำเป็นหมีตัวอ้วนเป็นหมูเลย555555
พออ่านดึกๆเราหิว หิวเเล้วก็ทานนะคะ ช่วงนั้นคือทานดึกๆบ่อยมาก นน.เราก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนถึง 57 กก. คือตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองอ้วนละเดี๋ยวต้องลด นน. เตรียมตัวเข้ามหาลัยเป็นเฟรชชี่ละ 5555555555 ก็พยายามลด นน.นะเเต่ก็ยังออ่นหัดก็ยังอ้วนๆอวบๆอยู่
เเต่มันก็ลดลงบ้างนะคะผอมลงนิดหน่อยประมาณโลนึงได้ ทีนี้พอเข้ามหาลัยเท่านั้นละค่ะ ของกินเเถวม.อร่อยมาก เพื่อนๆชอบนัดรวมตัวไปหาไรกินกันดึกๆจะไม่ไปก็กลัวจะคุยกับเค้าไม่รู้เรื่องไปๆมาๆ นน. ทะลุหลัก 6 เลยค่าาาาพุ่งไปประมาณ 63 กก.ได้ T_____T
พออ้วนเเล้วเนี่ยเราเริ่มรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจเลยเวลาทำอะไร เจอญาติๆญาติๆก็ทักว่าอ้วนนะอะไรงี้ เจอเพื่อนเก่าๆเพื่อนก็ถามเเบบทำไมปล่อยตัวจังไปทำอะไรมาอ้วนนะ จนแบบบางครั้งไม่ค่อยอยากออกไปเจอใครเลยก็มีนะคะเวลาอ้วนๆเนี่ย
ตอนนี้ก็พยายามลดน้ำหนักอยู่อยากกลับไปอยู่หลักสี่เหมือนเดิมน่ะค่ะ
ช่วงนี้ก็ปิดเทอมยาวๆด้วยเลยตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะขอผอมลงก่อนขึ้นปี2 จะไม่ถึงเลข4เหมือนเมื่อก่อนก็ไม่เป็นไรเเต่ขอให้ผอมลง สุขภาพยังดีก็พอ555
เคยถามเพื่อนๆบางคนที่เค้าลดน้ำหนักได้นะว่าทำยังไง เค้าก็เเนะนำให้เเบบอดอาหารบ้าง ไม่กินไรเลยทั้งวันกินเเต่น้ำเปล่าอะไรเเบบนี้
บอกตรงๆว่าเราทำไม่ได้ค่ะมันหิวอ่ะเเหะๆอีกอย่างก็ไม่กล้าทำด้วย กลัวเป็นลมไปซะก่อน ก็คุมอาหารออกกำลังกายตามเรื่องไป 555555
เเต่บางวันก็มีอารมณ์เเบบตบะเเตกนะ แบบชั้นขอกินขนมหน่อยเถอะอะไรเเบบนี้พอเริ่มได้กินนิดๆหน่อยๆทีนี้ละค่ะตบะเเตกไปไกลเลยยั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่
พอกินเสร็จก็เริ่มเครียดละ เริ่มรู้สึกว่าไม่น่ากินเล้ยยยทำไมใจไม่เเข็งเลย
เเต่ก็ไม่ถึงขั้นว่าจะไปล้วงคออ้วกอะไรเเบบนี้นะคะ555555(ไม่รู้มีใครเคยเป็นมั่งรึเปล่าเครียดหลังกินเนี่ย)
รู้สึกว่าตัวเองออ่นมากทำไมเอาชนะใจตัวเองไม่ได้เลย มีคนรู้จักที่เมื่อก่อนเค้าอ้วนกว่าเรานะตอนนี้ลดนน.ได้จนผอมลงกว่าเราเเล้วอะ
คือรู้สึกอยากตะผอมลงให้ได้เเต่ก็กลัวที่จะทำไม่สำเร็จเหมือนครั้งที่ผ่านๆมาน่ะค่ะ
นอกจากเรื่องอ้วนๆหมูๆเเล้วช่วงนี้ก็อากาศร้อนมากๆเลยนะคะสิวก็เริ่มบุกมาตั้งรกรากกันที่หน้า
ที่จริงเเล้วก็เป็นไม่เยอะหรอกค่ะ(แต่ก็เยอะที่สุดในชีวิตที่เคยเป็นสิวมา เพราะปกติเป็นคนไม่ค่อยมีสิวเลยค่ะ มีบ้างเม็ดสองเม็ดตอนช่วงประจำเดือน) ทีนี้น้องสิวเนี่ยเป็นพวกสิวอุดตันสิวอักเสบก็มีบ้างเเต่ก็ไม่ได้มากอะไร ส่วนมากเเล้วก็จะเป็นพวกสิวอุดตัน มองหน้าเเล้วมันจะไม่ค่อยเนียนเหมือนมืเม็ดๆอยู่บนหน้าไรงี้อ่ะค่ะ พอเห็นเเล้วเเค้นใจเลยจัดการมันซะเลย
ใช้ที่กดสิวกดๆๆๆมันออกมา!!! มโนไปว่ากดเอาเองก็เหมือนกับไปกดที่ร้านนั่นเเหละน่า เเล้วด้วยความมือบอน หน้าเราเป็นรอยเลยอ่ะ
คือต้องบอกก่อนว่าแต่ก่อนหน้าเราค่อนข้างใสน่ะค่ะ เเต่ตอนนี้สิวดันมาทิ้งรอยดำๆเเดงๆไว้ที่หน้า ที่จริงมันก็ไม่ได้มากมายอะไรหรอกเเต่เราก็กังวลมาก
เห็นว่ารอยรักษาค่อนข้างยากทุกวันนี้ก็พยายามทายาเเก้รอยไปก่อน เเต่ก็ยังไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไหร่
ตอนนี้รอยไม่หายไปมีสิวใหม่ขึ้นบ้างเล็กๆเเต่ไม่กล้ากดไม่กล้ายุ่งไม่เเคะเเกะเกาเเล้วค่ะ ทายาอย่างเดียว(แอบหมั่นเขี้ยวอยากกดมากเวลาเห็น5555)
ตอนนี้เราคิดว่าเรากำลังอยู่ในยุคมืดของตัวเองเลย ทั้งรอยสิวทั้งความอ้วน
เราคิดว่าเราเองเนี่ยเเหละจูงตัวเองเข้าสู่ยุคมืดด้วยตัวของเราเองเนี่ยเเหละ
รู้สึกมันพังๆเฟลๆยังไงไม่รู้อ้วนก็กินเองสิวก็กดเองทำตัวเองทั้งน้านนน5555555
เราเครียดมากจนเเบบเราร้องไห้ออกมาเลยค่ะ(กลัวตัวเองจะเป็นโรคจิตเหมือนกันนะเนี่ย55)
มีใครเคยคิดมากเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้มั่งมั้ยคะ
เราคิดมากไปไหมก็ไม่รู้ T T
ปล.ไม่รู้ว่าเว้นช่องไฟ เว้นบรรทัดเเบบนี้เเล้วอ่านยากไหม ถ้าทำให้อ่านยากขอโทษด้วยนะค้าาา ^^"
ออกจะยาวไปสักหน่อยขอบคุณมากเลยนะคะที่อ่านจนจบ
รู้สึกเครียดจนร้องไห้ออกมา มีใครเคยเป็นบ้างไหมคะ
มันเหมือนกับว่าคิดมากเรื่องเกี่ยวกับตัวเองจนร้องไห้ออกมาเลยอะค่ะ เเต่ไม่ได้ฟูมฟายนะ555555 คือต้องขอบอกก่อนว่าเราค่อนข้างซีเรียสกับเรื่องของรูปลักษณ์ของเราพอสมควรเลยค่ะ เราเป็นผู้หญิงนะคะสูง 168 คือเมื่อก่อนเนี่ยน้ำหนักอยู่ที่ประมาณ 47-49 ตอนนั้นอยู่ช่วงประมาณ ม.4ได้ (ตอนม.4นี่รู้สึกว่าหุ่นดีที่สุดในชีวิตละค่ะ อิอิ)
ทีนี้พอเริ่มขึ้นม.5 นน.ก็ขึ้นมาหน่อยเป็น 53 กก. พอช่วงเกือบๆขึ้น ม.6ถึงตอนจบม.ปลายเลยเราก็เรื่มอ่านหนังสือสอบแอด
ช่วงนั้นเราอ่านหนังสือดึกมากๆ อ่านเเทบทุกคืนบางคืนถึงโต้รุ่งเลยก็มี ช่วงนั้นโทรมมากบอกเลยค่ะ ตาดำเป็นหมีตัวอ้วนเป็นหมูเลย555555
พออ่านดึกๆเราหิว หิวเเล้วก็ทานนะคะ ช่วงนั้นคือทานดึกๆบ่อยมาก นน.เราก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนถึง 57 กก. คือตอนนั้นรู้สึกว่าตัวเองอ้วนละเดี๋ยวต้องลด นน. เตรียมตัวเข้ามหาลัยเป็นเฟรชชี่ละ 5555555555 ก็พยายามลด นน.นะเเต่ก็ยังออ่นหัดก็ยังอ้วนๆอวบๆอยู่
เเต่มันก็ลดลงบ้างนะคะผอมลงนิดหน่อยประมาณโลนึงได้ ทีนี้พอเข้ามหาลัยเท่านั้นละค่ะ ของกินเเถวม.อร่อยมาก เพื่อนๆชอบนัดรวมตัวไปหาไรกินกันดึกๆจะไม่ไปก็กลัวจะคุยกับเค้าไม่รู้เรื่องไปๆมาๆ นน. ทะลุหลัก 6 เลยค่าาาาพุ่งไปประมาณ 63 กก.ได้ T_____T
พออ้วนเเล้วเนี่ยเราเริ่มรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจเลยเวลาทำอะไร เจอญาติๆญาติๆก็ทักว่าอ้วนนะอะไรงี้ เจอเพื่อนเก่าๆเพื่อนก็ถามเเบบทำไมปล่อยตัวจังไปทำอะไรมาอ้วนนะ จนแบบบางครั้งไม่ค่อยอยากออกไปเจอใครเลยก็มีนะคะเวลาอ้วนๆเนี่ย
ตอนนี้ก็พยายามลดน้ำหนักอยู่อยากกลับไปอยู่หลักสี่เหมือนเดิมน่ะค่ะ
ช่วงนี้ก็ปิดเทอมยาวๆด้วยเลยตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะขอผอมลงก่อนขึ้นปี2 จะไม่ถึงเลข4เหมือนเมื่อก่อนก็ไม่เป็นไรเเต่ขอให้ผอมลง สุขภาพยังดีก็พอ555
เคยถามเพื่อนๆบางคนที่เค้าลดน้ำหนักได้นะว่าทำยังไง เค้าก็เเนะนำให้เเบบอดอาหารบ้าง ไม่กินไรเลยทั้งวันกินเเต่น้ำเปล่าอะไรเเบบนี้
บอกตรงๆว่าเราทำไม่ได้ค่ะมันหิวอ่ะเเหะๆอีกอย่างก็ไม่กล้าทำด้วย กลัวเป็นลมไปซะก่อน ก็คุมอาหารออกกำลังกายตามเรื่องไป 555555
เเต่บางวันก็มีอารมณ์เเบบตบะเเตกนะ แบบชั้นขอกินขนมหน่อยเถอะอะไรเเบบนี้พอเริ่มได้กินนิดๆหน่อยๆทีนี้ละค่ะตบะเเตกไปไกลเลยยั้งไม่หยุดฉุดไม่อยู่
พอกินเสร็จก็เริ่มเครียดละ เริ่มรู้สึกว่าไม่น่ากินเล้ยยยทำไมใจไม่เเข็งเลย
เเต่ก็ไม่ถึงขั้นว่าจะไปล้วงคออ้วกอะไรเเบบนี้นะคะ555555(ไม่รู้มีใครเคยเป็นมั่งรึเปล่าเครียดหลังกินเนี่ย)
รู้สึกว่าตัวเองออ่นมากทำไมเอาชนะใจตัวเองไม่ได้เลย มีคนรู้จักที่เมื่อก่อนเค้าอ้วนกว่าเรานะตอนนี้ลดนน.ได้จนผอมลงกว่าเราเเล้วอะ
คือรู้สึกอยากตะผอมลงให้ได้เเต่ก็กลัวที่จะทำไม่สำเร็จเหมือนครั้งที่ผ่านๆมาน่ะค่ะ
นอกจากเรื่องอ้วนๆหมูๆเเล้วช่วงนี้ก็อากาศร้อนมากๆเลยนะคะสิวก็เริ่มบุกมาตั้งรกรากกันที่หน้า
ที่จริงเเล้วก็เป็นไม่เยอะหรอกค่ะ(แต่ก็เยอะที่สุดในชีวิตที่เคยเป็นสิวมา เพราะปกติเป็นคนไม่ค่อยมีสิวเลยค่ะ มีบ้างเม็ดสองเม็ดตอนช่วงประจำเดือน) ทีนี้น้องสิวเนี่ยเป็นพวกสิวอุดตันสิวอักเสบก็มีบ้างเเต่ก็ไม่ได้มากอะไร ส่วนมากเเล้วก็จะเป็นพวกสิวอุดตัน มองหน้าเเล้วมันจะไม่ค่อยเนียนเหมือนมืเม็ดๆอยู่บนหน้าไรงี้อ่ะค่ะ พอเห็นเเล้วเเค้นใจเลยจัดการมันซะเลย
ใช้ที่กดสิวกดๆๆๆมันออกมา!!! มโนไปว่ากดเอาเองก็เหมือนกับไปกดที่ร้านนั่นเเหละน่า เเล้วด้วยความมือบอน หน้าเราเป็นรอยเลยอ่ะ
คือต้องบอกก่อนว่าแต่ก่อนหน้าเราค่อนข้างใสน่ะค่ะ เเต่ตอนนี้สิวดันมาทิ้งรอยดำๆเเดงๆไว้ที่หน้า ที่จริงมันก็ไม่ได้มากมายอะไรหรอกเเต่เราก็กังวลมาก
เห็นว่ารอยรักษาค่อนข้างยากทุกวันนี้ก็พยายามทายาเเก้รอยไปก่อน เเต่ก็ยังไม่ค่อยดีขึ้นเท่าไหร่
ตอนนี้รอยไม่หายไปมีสิวใหม่ขึ้นบ้างเล็กๆเเต่ไม่กล้ากดไม่กล้ายุ่งไม่เเคะเเกะเกาเเล้วค่ะ ทายาอย่างเดียว(แอบหมั่นเขี้ยวอยากกดมากเวลาเห็น5555)
ตอนนี้เราคิดว่าเรากำลังอยู่ในยุคมืดของตัวเองเลย ทั้งรอยสิวทั้งความอ้วน
เราคิดว่าเราเองเนี่ยเเหละจูงตัวเองเข้าสู่ยุคมืดด้วยตัวของเราเองเนี่ยเเหละ
รู้สึกมันพังๆเฟลๆยังไงไม่รู้อ้วนก็กินเองสิวก็กดเองทำตัวเองทั้งน้านนน5555555
เราเครียดมากจนเเบบเราร้องไห้ออกมาเลยค่ะ(กลัวตัวเองจะเป็นโรคจิตเหมือนกันนะเนี่ย55)
มีใครเคยคิดมากเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้มั่งมั้ยคะ
เราคิดมากไปไหมก็ไม่รู้ T T
ปล.ไม่รู้ว่าเว้นช่องไฟ เว้นบรรทัดเเบบนี้เเล้วอ่านยากไหม ถ้าทำให้อ่านยากขอโทษด้วยนะค้าาา ^^"
ออกจะยาวไปสักหน่อยขอบคุณมากเลยนะคะที่อ่านจนจบ