เหตุการณ์พึ่งเกิดวันนี้ค่ะ  เรากับสามี แต่งงานกันมา 8 ปีค่ะ มีลูกด้วยกัน 3 คน ก่อนหน้าที่จะแต่งงานเราคบกันมา 2 ปีค่ะ
เรามีลูกตอนโดยที่ทั้ง 2 คนไม่พร้อม ตอนนั้นเราเรียนไม่จบ ปวส. อายุ 23 แฟนกำเรียนอยู่ ป.ตรี เทอมแรก
ตอนท้องลูกคนแรก แฟนยังไม่ทำงานเลยค่ะ ยังเรียนอยู่เลย เพิ่งจะได้งานตอนเรียนเทอม 2 ค่ะ ได้เงินเดือนตอนนั้น 9000 บาท แต่ว่าที่ทำงานใกล้บ้าน
ไม่เสียค่าใช่จ่ายมากนักในการเดินทาง

สามีเป็นคนติดเพื่อน ติดดื่มค่ะ ตั้งแต่สมัยคบกัน ติดดื่มถึงขนาดไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้ง กับเพื่อน ของแฟนเพื่ิอน (งงไหมค่ะ 555) สามีเป็นเด็ก ตจว. ค่ะ  มาสอบติด กทม. เลยมาอาศัยบ้านเพื่อนอยู่ ตอนนั่นเรามาทราบจากปากเพื่อนเราค่ะ เพราะเพื่อนเราสนิทกับเค้า คืนที่ได้เสียกันเพื่อนเราอยู่ด้วยค่ะ เพราะดื่มด้วยกัน แล้วเพื่อนก็มาเล่าให้ฟังหลังจากนั้น  บอกตรงๆ ว่าอึ้งค่ะ เค้าไม่เคยนอกใจเราตลอดเวลาอยู่ด้วยกัน แต่อยู่กลับมีเรื่องแบบนี้  เค้าบอกว่าเค้า เมา เป็นคำตอบที่เราอึ่งไปอีก เค้ามาขอโทษ ขอคืนดี ด้วยความที่รัก เค้า เราให้อภัยค่ะ

เรามีลูกคนแรกชีวิตเหมือนจะจบ ตอนนี้ทำงานมีเงินเดือนแล้ว แต่ไม่ อาทิตย์นึง ทำงาน 6 วัน สามีต้องทานเหล้ากลับมา 3 วัน ต่อ 1 อาทิตย์ ซึ่งเราก็โทรตามกลับบ้าน เพราะสามีขับมอไซค์ค่ะ ก็ปิดเครื่องบ้าง ตัดสายบ้าง ไม่รับบ้าง กลับมาถึงเวลาเมาก็จะนอนด่าว่าเรา โดยไม่มีสาเหตุ เราก็ทนค่ะ ทนต่อไป จนกว่าเค้าจะเมาหลับ ทั้งที่ลูกสาวตอนนั้นยังแดงๆ อยู่เลยค่ะ
จนวันนึงลูกสาวได้ 6 เดือนค่ะ เหมือนเดิมค่ะ กลับมาก็เมา ขอบอกนะค่ะ เกือบทุกครั้งที่มีลงไม้ลงมือ แต่ไม่หนักมาก เราก็ทนค่ะ กลัวพ่อ แม่เราจะได้ยิน อายคนอื่นเค้า เพราะอยู่กับพ่อแม่เราค่ะ วันนั้นทนไม่ไหวค่ะ รู้สึกเหนื่อยกับการเลี้ยงลูก แล้วต้องมาทนมือทนเท้ากับ สามีตัวเอง ซึ่งฉันเป็นแม่ของลูกเธอนะ ฟิวขาดค่ะ ทะเลาะกันจนลูกตื่น ชาวบ้านต่ืน เพราะเราเป็นคนไม่มีเสียงมาตั้งแต่ต้น เราสู้ค่ะ เพราะความโมโห อดกลั้นหลายอย่าง เราเค้าออกจากบ้าน พ่อกับแม่มาห้ามค่ะ เสียใจค่ะ เสียใจมาก ไม่ใช่เสียใจให้สามีนะค่ะ สงสารลูกค่ะ คิดผิดสำหรับพ่อของลูก รัองไห้ทั้งคืน แต่พอข้ามคืน เช้ารุ่งขึ้น เค้าก็มาขอโทษ บอกคิดถึงลูกอยากเจอลูก เราก็ใจอ่อนค่ะ เค้าเป็นพ่อของลูกนี้นะ ก็กลับมาอยู่ร่วมกัน

วันนึงเรามาบ้านเค้าที่ ตจว. ค่ะ นั่งรถเมล์มาค่ะ บ้านเค้าไม่ไกลจาก กทม. เค้าก็โทรนัดเพื่อนเค้า คอดื่มมาทานเหมื่อนเคย วันนั้นลูกสาวท้องเสียค่ะ ถ่ายหลายรอบ ถ่ายเป็นมูกๆ ตอนนั้นลูกสาว 10 เดือน เราว่ามันผิดปกติค่ะ สามีก็เริ่มเมา เริ่มไม่สนใจลูกแหละ จนเพื่อนเค้าเองต้องเอ่ยปากพาไป โรงพยาบาล ตอนนั้นมารักษาที่ กทม. โรงพยาบาลที่รักษาประจำ แฟนเรานั่งมาด้วยค่ะ หมอแจ้งว่าลูกต้อง นอนโรงพยาบาล จากลำไส้อักเสบ ถ้าเป็นพ่อแม่คนอื่น สามีคงต้องอยู่ช่วยเมียดูแลลูกใช่ไหมค่ะ แต่นี้ไม่ค่ะ สามีนั่งรถกลับไปกับเพื่อนค่ะ กลับบ้านที่ ตจว. ไปกินเหล้าต่อ เมาจนมาดูลูกไม่ได้   งงค่ะ  สรุปรักลูกแบบไหน เราก็โอเคค่ะให้อภัยกับคำขอโทษค่ะ

ชีวิตเหมือนจะมีความสุขค่ะ แต่ไม่เลย สามีก็ทานเหล้าเหมือนเดิมค่ะ แต่เค้าหาเงินเก่งค่ะ แต่ก็แค่พอกินพอใช้ ไม่ถึงฟุ่มเฟื่อย  ทางบ้านสามีเป็นคนทานเหล้าทุกคนค่ะ แม้แต่แม่สามี วันนั้นเราไปกินหมูกะทะที่บ้านอา ของสามี ซึ่งตอนนั้นเรามีลูกคนที่ 2 แล้ว อายุได้ 8 เดือน สามีดื่มจนติดลมค่ะ ตั้งจะกลับ 3-4 ทุ่ม ลูกเรายังเล็กค่ะ ไม่อยากกลับดึกเพราะกลับแท็กซี่ แต่สามีติดลมจน เที่ยงคืน ลูกก็ร้องงอแงค่ะ เพราะบ้านอาเค้าร้อนมาก คนเยอะค่ะ ลูกก็ร้องชวนสามีกลับก็ไม่กลับ จนเราขอโทรศัพท์โทรให้พ่อเรามารับ เพราะตอนนั้นแท็กศี่ไม่มีแล้ว ต้องออกไปเรียกเพราะเป็นหมู่บ้าน เรายื่นทะเลาะกับสามีอยู่หน้าบ้าน สามีไม่ยอมกลับ จะให้เพื่อนไปส่ง ซึ่งเราก็โมโหค่ะ แทนที่จะกลับบ้านพร้อมลูกเมีย จะให้คนอื่นไปส่งแล้วตัวเองกินเหล้าต่อ ทะเลาะกัน จนสามีปาโทรศัพทิ้ง จนแตก ซึ้งเป็นโทรศัพท์พ่อเราซื้อให้แล้ว ตบหน้าเข้าเบ่าตาเราค่ะ กระชากเราจนคนในบ้านออกมาดู เราสู้ค่ะ โมโหมาก คิดในใจ ยังงัยกูจะเลิกกับ ตีกันทั้งที่มืออุ้มลูกคนเล็กอยู่ ลูกคนโตยื่นมอง อายค่ะ อายลูกมากๆ สงสารลูกค่ะ ที่ร้องไห้ไม่ใช่เสียใจกับคนๆ นี้ แต่สงสารลูกค่ะ ข้ามวันผ่านไปเค้าไม่ได้โทรมาถามถึงเหตุวันนั้นค่ะ แต่กลับบ้านเค้าที่ ตจว. ซึ่งไม่ไกลจาก กทม. ไปกินเหล้ากลับมาเมาเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำตัวเหมือนเดิม ทั้งที่เบ้าตากูเขียวเนี้ยนะ เราก็ไม่คิดไรถือว่ามันผ่านไป อยากให้ครอบครัวสมบูรณ์ เริ่มต้นกันใหม่

(มีต่อ)