สวัสดีค่ะทุกคน ^^ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ
เราอาจจะเรียบเรียงเรื่องราวไม่เก่ง แต่อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ความรักตลอด6ปีของเราให้ได้อ่านกันค่ะ
    เรากับแฟน(เก่า) คบกันมาตั้งแต่ม.4ค่ะ เค้าดีกับเรามากค่ะ เค้าไม่ใช่คนรวย ไม่ใช่คนหน้าตาดีอะไรมากมาย แต่เค้าไม่ดื่มเหล้า และไม่สูบบุหรี่ค่ะ ตลอดเวลา3ปีในช่วงมัธยม เรามีความสุขมาก ดีใจที่ได้เจอหน้าเค้าทุกๆวัน เราออกแนวงี่เง่าเหวี่ยงวีนด้วยซ้ำค่ะ แต่เค้าก็ยอมรับในข้อเสียของเรามาตลอด เค้าไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงให้เราหนักใจเลยค่ะ


    จนกระทั่งขึ้นปี1 เราสองคนมาเรียนที่กรุงเทพค่ะ เค้าเริ่มเปลี่ยนไป อย่าว่าแต่โทรหาเราเลยค่ะ เราโทรไปเค้าแทบจะไม่รับเลย อ้างว่าไปช่วยน้าขายของบ้าง ดูซีรีย์เกาหลีบ้าง เล่นเกมบ้าง เป็นแบบนี้มา2-3เดือน ในที่สุดเราก็จับได้ค่ะ ว่าเค้ามีผู้หญิงคนอื่น เจอกันในเกมออนไลน์ คุยกันมาเกือบปีผ่านทางโทรศัพท์ และพอมาอยู่กรุงเทพปุ๊บ ก็โป๊ะเช๊ะค่ะ เข้าทางเลย เพราะผู้หญิงคนนั้นก็อยู่กรุงเทพเหมือนกัน คงฟินแลนด์แดนมหัสจรรย์จนลืมเราไปเลยค่ะ
    เราจำได้ว่า ครั้งนั้นเราเสียใจมาก ได้แต่โทษตัวเองว่าเรางี่เง่า เราไม่สวย เค้าถึงทิ้งเราไปมีคนอื่น  เราร้องไห้ฟูมฟาย แม่เราสงสารเรามาก ถึงขั้นโทรไปหาแฟนเรา แล้วไปขอร้องว่าให้คุยกับเราต่อเถอะ คุยแบบเป็นเพื่อนก็ได้  เพราะเราไม่มีใครจริงๆ หลังจากนั้นเค้าก็ยอมคุยค่ะ คุยมาเรื่อยๆ จนผู้หญิงคนนั้นเบื่อเค้ามั้งคะ เค้าเลยกลับมาหาเรา
    เรามันโง่จริงๆค่ะตอนนั้น โดนนอกใจครั้งแรก หน้ามืดตามัว จำได้เลยว่า แม่นอนกอดเรา แล้วพูดกับเราว่า “ไม่เป็นไรนะลูก แม่เข้าใจหนู สวดมนต์ไหว้พระนะลูกนะ ถ้าเราจริงใจกับเค้า เค้าต้องกลับมา เชื่อแม่สิ”


    หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้น เค้าก็กลับมาค่ะ เราสองคนรักกันแทบจะเหมือนคนคบกันแรกๆ ไปเที่ยวด้วยกัน กินข้าว ดูหนัง ดูแลกันและกันทุกอย่าง เค้าดีกับเราเหมือนกับตอนแรกที่เค้าจีบเรา จนทำให้เราลืมบาดแผลลึกที่เค้าทำร้ายเราไปสนิท
    ตลอด5ปี นอกจากเรื่องผู้หญิงคนนั้น ก็แทบจะไม่มีเรื่องอะไรที่เค้าทำให้เราต้องเสียใจเลยค่ะ มาถึงตอนเรียนมหาวิทยาลัยปีสุดท้าย เข้าสู่ปีที่6ที่คบกันค่ะ เราวาดฝันไว้แล้วค่ะ ว่าเราจะสร้างอนาคตไปกับเค้า เก็บเงินทำงาน และจะแต่งงานกัน


    และแล้วอาการ(สันดาน)เดิมของเค้าก็กลับมาอีกครั้งค่ะ ไม่ค่อยพูดค่อยจา เล่นแต่เกม แต่เราก็ไม่คิดว่าเค้ามีคนอื่นนะคะ เพราะเค้าอยู่กับเราแทบจะตลอดเวลา ไปต่างจังหวัดเค้าก็อยู่แต่กับแม่ ไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหน เราเลยคิดว่า อาจจะเป็นเพราะคบกันมานาน เลยเบื่อกันบ้างเป็นธรรมดา เค้ายังพาเราไปดูหนังเหมือนเดิมนะคะ แต่พอเข้าโรงหนังปุ๊บ ระหว่างที่มีโฆษณา เค้าขอเราไปห้องน้ำตลอดค่ะ แต่เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะปกติแล้วเค้าเป็นคนเข้าห้องน้ำบ่อยอยู่แล้ว


    สุดท้ายวันที่เรารู้ความจริงก็มาถึงค่ะ เค้าขอไปนอนบ้านเพื่อน2วัน เราโทรไปก็ไม่ค่อยรับ พอรับก็อ้ำๆอึ้งๆ
พอเค้ากลับมา เราแอบเช็คประวัติการโทรออกในโทรศัพท์เค้า ไม่มีอะไรผิดปกติค่ะ แต่ไม่รู้ทำไมนึกเอะใจเช็คประวัติการโทรออกทางอินเตอร์เน็ตค่ะ ล็อคอินเข้าไปปุ๊บ ขึ้นหราเลยค่ะ เบอร์แปลกเบอร์นึงซึ่งโทรออกบ่อยมาก(ติดต่อกันประมาณ3เดือนค่ะ) บ่อยกว่าโทรหาเราอีกค่ะ ดูเวลาโทรออกแล้ว ตอนมันบอกมันไปห้องน้ำตอนดูหนัง มันไปโทรหาผู้หญิงค่ะ เราเลยกดโทรไปเบอร์นั้น ปลายสายรับแต่ไม่พูดค่ะ เราเลยถามแฟนเราว่านี่เบอร์ใคร เค้าเงียบค่ะ ไม่ตอบ เราบังคับจนเค้าสารภาพมาว่า เจอกันในเกม แค่คุยเฉยๆ ไม่มีอะไร เราตบหน้าเค้าอย่างแรง ภาพวันเก่าๆที่เราโดนเค้านอกใจย้อนกลับมาค่ะ เลยตัดสินใจบอกเค้าไปว่า “พอกันแค่นี้เถอะ”
หลังจากเราพูดจบ มันไปเลยค่ะ 555


    คราวนี้ผู้หญิงบ้าเจ้าน้ำตากลับมาอีกรอบค่ะ เราร้องไห้จะเป็นจะตาย กินไม่ได้นอนไม่หลับ คิดถึงเค้ามาก อย่าว่าแต่เกลียดเลยค่ะ โกรธก็โกรธไม่ลง เลยโทรไปเคลียร์กับเค้า บอกเค้าไปว่า มาอยู่เป็นเพื่อนเราเถอะ จะคุยกับใครเราไม่ว่าแล้ว และเค้าก็กลับมาค่ะ  คราวนี้ผู้หญิงทั้งโทรทั้งไลน์มาเลยค่ะ เราแอบอ่านไลน์เค้า รู้แค่ชื่อเล่นของผู้หญิง เอาแค่ชื่อเล่นมาหาต่อในfacebook ไม่น่าเชื่อค่ะ เราเจอเฟสผู้หญิงคนนั้น เลยรู้ความจริงว่าเค้าไม่ได้เจอกันในเกมหรอกค่ะ เค้าเจอกันแถวบ้าน ตอนกลับไปหาแม่ที่ตจว.นั่นแหละค่า ผู้หญิงอัพรูปตัวเองตอนนั่งรถเก๋ง ใช่เลยค่ะ รถแฟนเรา เราจำตุ๊กตาบนรถได้ เพราะเราเป็นคนเอาไปไว้บนรถเอง T__T ผู้หญิงรับรู้มาตลอดนะคะว่าแฟนเราคบกับเราอยู่ แต่ผู้หญิงเค้าไม่แคร์ค่ะ เค้าบอกเค้ารักแฟนเรามาก..


    เราเสียใจมากนะคะ แต่รักเค้ามาก พยายามทำทุกอย่างให้เค้ากลับมารักเรา แต่การพยายามฝ่ายเดียวมันไม่เป็นผลหรอกค่ะ
เรื่องมันค้างๆคาๆ ผู้หญิงเอาเราไปโพสด่าในเฟส ด่ากระแทกน้องสาวเรา เพราะน้องสาวเราเป็นเฟรนกับเค้าในเฟสค่ะ(ผู้หญิงเคยเรียนร.ร.เดียวกับน้องเราค่ะ) เราให้แฟนเราโทรเคลียร์ ให้ประชุมสาย ผู้หญิงแว๊ดๆๆๆๆ ใส่เรามาจนหูชาเลยค่ะ เราเลยตัดสินใจค่อยๆถอยออกมา
    เจ็บมากเลยค่ะ เจ็บเจียนตายจริงๆ แฟนเราแคร์ผู้หญิงคนนั้นมาก หลังจากที่ตัดสินใจห่างกันแล้ว เรากลับบ้านมาอยู่กับพ่อแม่ที่ตจว.ค่ะ เราแอบอ่านไลน์เค้าทางคอมค่ะ เค้าพร่ำบอกรักผู้หญิงคนนั้น “พี่รักน้องมาก” “พี่รอน้องโทรหานะ น้องโทรได้ตลอดนะ” “อย่างอนนะ ไหนว่าเราจะผ่านทุกอย่างไปด้วยกันไง”
และอีกหลายๆประโยคที่ทำให้เราแทบบ้าค่ะ


ตอนนี้ตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว ว่าจะไม่รอเค้ากลับมาอีก ตัดสินใจกลับมารักตัวเองค่ะ เราไม่อยากไปแย่งผู้ชายกับใคร เพราะถ้าพ่อแม่เรารู้ท่านต้องเสียใจมากค่ะ  เราบอกพ่อกับแม่ค่ะ ว่าเราเลิกกับเค้าแล้ว แต่ไม่ได้บอกเหตุผลว่าเลิกกันเพราะอะไร

ก่อนที่เราจะตัดสินกับบ้าน พ่อไลน์มาหาเราว่า "พ่อเข้าใจนะ ชีวิตคนก็แบบนี้แหละ มีผิดหวังสมหวัง ไม่มีใครจะแฮปปี้อย่างเดียวหรอก แต่ลูกก็ดีกว่าคนอื่นอีกหลายคนไม่ใช่หรอ อย่าจริงจังกับชีวิตมากไป ครอบครัวเราอบอุ่นมาก"

ถามว่าชินมั้ย ยังไม่ชินหรอกค่ะกับการอยู่คนเดียว และทนเห็นคนที่เรารักไปรักคนอื่น แต่ทำไงได้คะ ไม่ใช่แค่เราต้องพยายามอยู่คนเดียวให้ได้ แต่เราต้องอยู่ให้ดีโดยไม่มีเค้าให้ได้ค่ะ
เราเตือนตัวเองเสมอค่ะ ว่าที่ตรงนั้นไม่ใช่ของเราอีกต่อไปแล้ว ไม่มีนาทีไหนไม่เจ็บหรอกค่ะ แต่เราต้องตัดให้ได้ เราเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ เริ่มดูแลตัวเอง ลดน้ำหนัก ออกกำลังกาย
อยากขอกำลังใจจากทุกคน และขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังเจอปัญหาแบบเรานะคะ ไม่ว่าจะเจ็บแค่ไหน จะเสียดายอดีต เสียดายเวลาแค่ไหน แต่ปัจจุบันมันคือความจริงค่ะ อย่าให้ใครคิดถูกที่ทิ้งเราไปนะคะ  ตัวเราเองมีค่าเสมอค่ะ