ต่อจากตอนที่แล้ว โซระซึ่งเป็นคิงสีขาว กล่อมให้ควีนสีดำย้ายข้างเป็นควีนขาวเช่นเดียวกับไนท์แล้ว ก็เกลี้ยกล่อมต่อไปว่าคิงฝ่ายท่านบ้าอำนาจ ข้าเองไม่อาจบังคับให้ท่านสู้กับพวกเดียวกันเองได้ ดังนั้นท่านโปรดเลือกทางที่ถูกด้วย เพียงเท่านั้นควีนดำที่กลายเป็นขาว ก็เปลี่ยนสีอีกครั้งกลายเป็นสีแดง เช่นเดียวกับไนท์ที่ตามย้ายข้างมาด้วยเช่นกัน  เสตฟหันไปถามโซระ ซึ่งชายหนุ่มก็ยิ้มด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ว่านี่แหละ ที่ฉันบอกว่าจะชนะโดยไม่ต้องสู้  (ด้วยการปลุกระดมให้ก่อกบฏนั่นเอง)





เมื่อเกิดกลุ่มอำนาจที่สาม ฝั่งหมากสีดำก็เริ่มย้ายข้างเป็นหมากสีแดงเพิ่มขึ้น สองพี่น้องจับมือกันสั่งให้หมากสีขาวฝั่งตนช่วยสนับสนุนหมากสีแดง พูดง่าย ๆ คือหลบอยู่ข้างหลัง เพราะยังไงหมากสีดำก็ไม่อยากสู้กับหมากสีแดงที่เคยเป็นพวกเดียวกันมา คลามี่จนตรอกแต่ก็ไม่ยอมแพ้ตามที่โซระบอก และบังคับให้หมากสีดำที่ยังเหลือโจมตีทันที





เสตฟตกใจกลัวว่าแผนไม่ได้ผล แม้แต่ชิโระก็พูดกับพี่ชายว่าถ้าไล่ต้อนศัตรูมากไปก็ย่อมเป็นแบบนี้  แต่โซระนั้นมองเห็นฉากจบแล้ว ก่อนที่คิงสีดำจะค่อย ๆ แตกสลายไป ท่ามกลางความประหลาดใจของสาว ๆ




โซระเอ่ยว่าในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ผู้นำคนไหนที่ปกครองด้วยความรุนแรงเผด็จการ ล้วนพบจุดจบด้วยการถูกลอบสังหารโดยคนที่ไม่ใช่ฝ่ายรบด้วยซ้ำ  เพราะโลกของพวกเขานั้นผ่านการต่อสู้และสงครามมากมายกว่าโลกดิสบอร์ดนี้นัก จึงย่อมเชี่ยวชาญกลศึกการรบมากกว่าอยู่แล้ว


เสตฟนึกถึงคุณปู่ของเธอ ท่านเคยพูดไว้ว่าเชื่อมั่นในเผ่าอิมานิตี้ แม้จะอ่อนแอที่สุดแต่เพราะว่าอ่อนแอจึงต้องใช้ปัญญาในการต่อกรกับเผ่าอื่น ซึ่งคุณปู่ของเธอก็เชื่อว่าจะต้องมีคนที่มีปัญญาเหนือล้ำกว่าเผ่าอื่น ๆ แน่


(ไม่มีการเปิดเผยหน้าคุณปู่ แต่ภาพเขียนคุณปู่เหมือนไพ่คิงมั่ก ๆ แอบดีใจที่เสตฟหน้าไม่เหมือนคุณปู่นะ และที่ซ่อนหน้าคุณปู่ไว้อาจเพราะกลัวว่าอารมณ์ซึ้งจะกลายเป็นฮาสินะ )

แล้วโซระก็คืนชุดต่างหน้าคุณปู่คืนให้เสตฟ และบอกว่าต่อไปนี้ก็จะไม่มีใครว่าปู่ของเธอเป็นราชาโง่เขลาแล้วนะ เพราะที่คุณปู่เธอเชื่อในพลังของมนุษย์นั้นเป็นความจริงแล้ว หญิงสาวผมแดงได้ยินแล้วก็ยิ้มรับด้วยความซาบซึ้งทั้งน้ำตา จนชิโระลูบหัวปลอบโยน


คลามี่ซึ่งพ่ายแพ้เดินมาหาพวกโซระ เพื่อจะรู้ให้ได้ว่ามีเผ่าอะไรสนับสนุนอยู่จึงชนะเวทย์เผ่าเอลฟ์ได้ ทว่าโซระกลับบอกว่าไม่ได้ใช้ และความจริงก็คิดว่าให้เอลฟ์ช่วยเหลือประเทศนั้นไม่ผิด เพียงแต่ชายหนุ่มไม่ชอบวิธีคิดของคลามีที่คิดว่าถ้าไม่พึ่งพาเอลฟ์จะไม่รอด และเพราะคลามี่มัวคิดว่าพวกเขาใช้พลังอะไรถึงได้แพ้ไง แต่สำหรับพวกเขาคูฮาคุ (ว่างเปล่า) แล้ว ต่อให้เป็นเอลฟ์หรือเทพก็ไม่ยอมแพ้เป็นอันขาด  โซระดึงผ้าคลุมหน้าของคลามี่ออกแล้วเชยคางหญิงสาวขึ้นมาด้วยสายตาดุดันพร้อมกับพูดว่า อย่าดูถูกมนุษย์ให้มากนัก



ทว่าทันใดนั้นคลามี่ที่เย็นชามาตลอดกลับทรุดเข่าลงกับพื้น แล้วปล่อยโฮออกมาเสียงดังว่ารู้ไหมว่าเธอต้องเหนื่อยยากขนาดไหนกว่าจะทำให้เอลฟ์มายอมช่วยเธอได้ แล้วเธอก็ไม่ได้ดูถูกใคร ๆ สักหน่อย ชิโระเปรยว่าพี่ชายทำเด็กผู้หญิงร้องไห้ แล้วยังไปเผยให้คลามี่ฟังอีกว่าทั้งที่เป็นหนุ่มซิงไม่เคยมีแฟนแท้ ๆ  คลามี่เลยตะโกนว่าจะเอาความลับนี้ไปแฉ




ในพิธีแต่งตั้ง ลุงหนวดขาวผู้รับหน้าที่เชิญมงกุฎก็จะแต่งตั้งโซระ แต่โซระก็ค้านเพราะต้องแต่งตั้งทั้งสองพี่น้อง แต่เพราะกฏที่เวลาแข่งระหว่างประเทศต้องให้ตัวแทนไปเลยต้องเป็นคนเดียว  โซระเลยจะรับตำแหน่ง แต่ชิโระแย้งเพราะกลัวพี่ชายเป็นราชาแล้วจะตั้งฮาเร็มแล้วลืมเธอ เลยขอเป็นราชาเองดีกว่า พี่น้องเลยต้องมาแข่งกันเอง






ทว่าสามวันผ่านไป แข่ง 500 รอบ ชนะ 158 แพ้ 158 เสมอ 184 นอกจากสองพี่น้องจะซีดแล้ว ลุงหนวดขาวก็หมดแรง ส่วนเสตฟก็เริ่มมองเห็นผีเสื้อโบยบินตรงหน้าแล้ว ทั้งหมดนี้ก็เพราะสองพี่น้องเคยแข่งกันเองมา 3,526,744 รอบ ชนะ 117,080 แพ้ 117,080 เสมอ 1,186,584

สองพี่น้องเริ่มหมดแรงและตั้งคำถามว่าทำไมราชาถึงมีสองคนไม่ได้ แต่ชิโระเอามือถือมาดูกฏข้อ 7 อีกทีแล้วก็บอกแค่ ความขัดแย้งระหว่างกลุ่ม ให้ตัวแทนไปแข่งตัดสินกัน  แต่ไม่ได้ระบุสักหน่อยว่าตัวแทนต้องมีคนเดียว


เท่านั้นแหละ ทุกคนก็เหมือนกับวิญญาณออกจากร่าง ว่าแข่งกันไปทำไมเนี่ย