ต้องขออภัย ผมขออนุญาติทุกท่าน รวบรวมความเห็นที่ได้นำเสนอไปเมื่อคืนอีกครั้งนะครับ
http://ppantip.com/topic/31989140

ผมไม่ดูถูกสุเทพและพวกพ้องนะครับ ถ้าพวกเขาไม่แน่จริงเ ขาอยู่มาไม่ได้ขนาดนี้หรอก
วันนี้วิธีที่เขาใช้ อาจยังไม่สำเร็จ แต่ถึงยังไงเขาก็ได้ปูทางไว้เยอะ
หากวันนี้ยังไม่สำเร็จ เขาจะต้องไปหาและมีวิธีใหม่ และไอ้วิธีใหม่นี้ มันจะน่ากลัวกว่าเดิม

มันจะทำลายล้างมากกว่าเดิม

อย่าเพิ่งดึใจกันไป และอย่าประมาทกันนะครับ
...........................................................................
เขาทำกันมาตั้งแต่ปี 47 ไม่สำเร็จ เลือกตั้งปี 54 เขาแพ้เลยอึ้งไป มาถึงปี 56 ถึงคิดออก ถึงสร้างมวลชนขึ้นมา แต่มาวันนี้ กปปส.ก็แป้ก
ทหารก็แป้ก ปฏิวัติไม่ได้ ศาลทำมาหลายอย่างแล้ว แต่วันนี้โดนด่ามาก จะตัดสินคดีต่อไปเอียงๆก็สู้แรงต้านไม่ไหว ก็น่าจะแป้กอีก
กกต เบี้ยวเลือกตั้งมาก็โดนด่าจะเบี้ยวต่อ ก็ไม่ได้อีก ป๋ากับ พลเอก สายหยุดจะเขียนพระบรมราชโองการ ก็แป้กอีก
เลยให้มาร์คออกมา ก็น่าจะแป้กอีก ถ้าปปช.กับศรน.ไม่กล้าตัดสินให้นายกกับ ครม.ไปทั้งคณะ ก็เป็นไปได้เพราะกระแสต่อต้าน

ถ้าแป้กอีก .................

ลองคิดดูว่า พวกเขาทำมาตั้งแต่ปี 47 ถึงวันนี้ยังไม่ได้ผล แล้วคิดว่าพวกเขาจะยอมแพ้หรือ? ไม่มีทาง
ลงทุนมาขนาดนี้ไม่ยอมหกล้มแน่นอน

อย่าคิดว่าเขาจะยอม ถ้าไม่ชนะคราวนี้ คราวหน้าก็รอดูได้เลย พวกเขาต้องหักแน่ๆ
.......................................................................................................................

ในความเป็นจริง พวกเขาต้องเอาชนะกันให้ได้ ไม่ชนะคราวนี้คราวต่อไปก็เอาอีก และจะหนักขึ้นกว่าเดิม
แต่ใครจะชนะผมไม่รู้ แต่ที่รู้คือ คนที่แพ้คือประชาชน คำถามก็คือ เราจะปล่อยให้พวกเขากัดกันอย่างนี้ต่อไป
โดยคนที่แพ้คือพวกเราประชาชน อย่างนั้นหรือ
................................................................................................................

เห็นด้วยกับหลายท่านในหลายประการครับ ขออนุญาติแลกเปี่ยนทรรศนะนะครับ
ต่อจาก คห 6 ประชาชนเป็นผู้ถูกกระทำมาตลอด ถูกเอารัดเอาเปรียบ มาช่วงหลังถูกใช้เป็นเครื่องมือ
ตกอยู่ในเกมแย่งชิงอำนาจของพวกเขา ประชาชนส่วนมากไม่ตระหนักในเรื่องนี้ เอาแต่เชียร์พวกปกครองของตน
เราบอกเราสู้เพื่อประชาธิปไตย อีกฝ่ายบอกไม่ต้องการคนโกง ผมคงไม่เถียงหรอกครับ เพราะต่างฝ่ายก็มีเหตผลของตัวเอง

แต่มีอยู่มุมหนึ่งที่อยากชวนคิดคือ อำนาจที่เขาแย่งชิงกันอยู่นี่ มันเป็นของประชาชนใช่ไหมครับ
แล้วเราไปสนับสนุนข้างหนึ่งข้างใด แล้วผลักประชาชนที่เราคิดว่าเป็นฝ่ายตรงข้ามออกไป เพื่ออะไร
ประชาชนเป็นผู้ถูกกระทำ ถูกแย่งอำนาจไป สิ่งที่เราควรทำคือ ไปทวงคืนเอาอำนาจนั้นกลับมา

แต่ในสภาวะที่ประชาชนแตกแยกเป็นสองหรือหลายฝ่าย บางกลุ่มพร้อมที่จะเข้าห้ำหั่นกัน
ถามเถอะครับว่า สภาวะของประชาชนแบบนี้ เราจะไปเอาอำนาจของเราคืนมาได้อย่างไร

เราต่อสู้กันเองแบบนี้ต่อไปก็คงมีแต่แพ้ครับ แพ้พวกเขา แพ้ตัวเอง หากมีความเสียหายเกิดขึ้น เราไม่ต้องไปโทษใคร นอกจากตัวเอง
ท่านจะอ้างเหตผลกันอย่างไรก็ช่าง แต่ความจริงมันเป็นแบบนี้

แล้วทางแก้ไขปัญหาคืออะไรล่ะครับ คงต้องเริ่มจากให้ความเข้าใจในหลักการก่อน คือ
อำนาจอธิปไตยเป็นของประชาชน ประชาชนต้องหวงแหน ปกป้องอำนาจตัวเอง และรู้จักใช้อำนาจตัวเอง
เราต้องเรียกร้องความสามัคคีของประชาชนให้เกิดขึ้นให้ได้ แบ่งฝ่ายเป็น 2 ฝ่ายคือ ประชาชนกับพวกปกครอง
ไม่ใช่ให้พวกปกครองสองฝ่ายแบ่งพวกเราออกเป็นอย่างนี้ แล้วพวกเขาขึ้นไปอยู่บนภูเขา ดูพวกเราฆ่ากันเอง

หากท่านบอกว่าเข้าใจ แต่เป็นไปไม่ได้ มันก็จะเป็นไปไม่ได้ ตั้งเราคิดอย่างนั้น
แต่หากเราเข้าใจปัญหาแล้วพยายามหาทางแก้ อะไรที่เป็นไปไม่ได้ ก็อาจเป็นได้

เราไม่มีทางเลือกครับ หากเราบอกว่าเราต้องการประชาธิปไตย เราต้องการความถูกต้อง เราไม่เอาคนโกง
มีทางเดียวคือ เราต้องทำ ทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ มิฉะนั้นเราจะไม่มีทางที่จะได้สิ่งที่เราต้องการกลับคืนมา

หลายท่านก็เห็นว่าพวกเขาต่อสู้กันขนาดไหน ทุ่มกันสุดตัว เพื่อที่จะได้อำนาจมา เขาต้องการแค่นั้น เขาไม่เคยสนประชาชนหรอก
ร่วมกันครับ ประชาชนทุกฝ่ายถอยออกมาอยู่ฝั่งเดียวกันกับประชาชนด้วยกันเอง รวมพลังต่อสู้กับพวกเขา
หากเรารวมกันได้ จะไม่มีพลังอะไรที่จะมีพลังไปกว่าพลังของพวกเรา ประชาชน

ฟ้าสีทองผ่องอำไพ ประชาชนจะเป็นใหญ่ในแผ่นดิน " ด้วยความเคารพครับ