เมื่อวันที่ 29 พ.ค 57 พาน้องแมวไปตรวจเลือดตอนเช้าพอตอนบ่ายมาทราบผลว่าเป็นหัดแล้วก็ตรวจพบเชื้อ FIP ด้วย
อยากจะบอกว่าวันแรกที่เค้าพาไปหาหมอคลินิคคือวันที่ 24 เม.ย 57 หมอบอกอาจเป็นพยาธิเยอะเลยฉีดยาพยาธิ+ยาบำรุง
พอวันที่สองมันซึมกว่าเดิมเลยไปอีกหมอวัดไข้ปรากฏว่าไข้สูงเลยฉีดยา+ยาบำรุงแล้วเข้าวันที่สามยังไม่ดีเลยพาไปอีกหมอแกว่าเอ๋ทำไมไม่ดีขึ้นน้อ
แกเลยฉีดยากระตุ้นภูมิ+ให้น้ำเกลือใต้ผิวหนัง
ส่วนด้านบนคือพาไปตรวจโรงพยาบาลสัตว์หลังจากไปหาหมอคลินิคมาแล้วเพราะเราดูแล้วอาการมันไม่ปกติเลยอยากรู้ว่าเป็นอะไรแน่
สรุปก็อย่างที่เห็นเลยหมอที่โรงบาลบอกทำใจไม่มีทางรักษารอวันเขาไปอย่างเดียวตอนนั้นคือเรานิ่งไปเลยได้แต่พยักหน้าเข้าใจ
แล้วก็ถือถุงน้ำเกลือพร้อมกับน้องแมวชื่ออ้วนที่อยู่ด้วยกันมา 10 กว่าปีกลับบ้านระหว่างนั่งรถกลับบ้านเราน้ำตาไหลตลอดเลยหยุดไม่ได้พอกลับมาบ้านขึ้นห้องไปก็ร้องไห้แบบทรมารใจมากเหมือนใจจะขาดเราทำใจไมไ่ด้จริงๆ ที่ต้องมานั่งรอดูวันที่เขาจะไป TT
คือวันแรกก็ปกติดีนะวิ่งเดินไปมาปกติแต่ทำไมมันถึง.........TT (ขนาดพิมพ์ก็ยังร้องไห้อยู่เลย)
กลับจากโรงบาลท้องก็บวมน้ำแต่เจ้าอ้วนก็หายใจปกติไม่ได้มีอาการอึดอัด ตามันก็ยังใสปกติ มันยังเดินได้แต่เซเดินย้ายที่นอนไปเรื่อย
เราพยายามทางทุกวิธีมาช่วยมันไม่หายไม่เป็นไรขอแค่กลับมากินข้าวกินน้ำเดินเป็นปกติเหมือนเจ้าอ้วนตัวเดิมก็พอ
จากที่หามาก็เจอที่เป็นยาของออสเตรเลียเจอในพันทิปนี่แหละแต่ไม่รู้จะสั่งยังไงอะไรบ้างเรื่องภาษาไม่รู้เลยอยากช่วยต่อชีวิตให้มันอยู่กับเราได้นานกว่านี้
ช่วยแนะนำหน่อยเถอะนะคะ ทรมานใจมากเลย
น้องแมวตรวจพบเชื้อ FIP
อยากจะบอกว่าวันแรกที่เค้าพาไปหาหมอคลินิคคือวันที่ 24 เม.ย 57 หมอบอกอาจเป็นพยาธิเยอะเลยฉีดยาพยาธิ+ยาบำรุง
พอวันที่สองมันซึมกว่าเดิมเลยไปอีกหมอวัดไข้ปรากฏว่าไข้สูงเลยฉีดยา+ยาบำรุงแล้วเข้าวันที่สามยังไม่ดีเลยพาไปอีกหมอแกว่าเอ๋ทำไมไม่ดีขึ้นน้อ
แกเลยฉีดยากระตุ้นภูมิ+ให้น้ำเกลือใต้ผิวหนัง
ส่วนด้านบนคือพาไปตรวจโรงพยาบาลสัตว์หลังจากไปหาหมอคลินิคมาแล้วเพราะเราดูแล้วอาการมันไม่ปกติเลยอยากรู้ว่าเป็นอะไรแน่
สรุปก็อย่างที่เห็นเลยหมอที่โรงบาลบอกทำใจไม่มีทางรักษารอวันเขาไปอย่างเดียวตอนนั้นคือเรานิ่งไปเลยได้แต่พยักหน้าเข้าใจ
แล้วก็ถือถุงน้ำเกลือพร้อมกับน้องแมวชื่ออ้วนที่อยู่ด้วยกันมา 10 กว่าปีกลับบ้านระหว่างนั่งรถกลับบ้านเราน้ำตาไหลตลอดเลยหยุดไม่ได้พอกลับมาบ้านขึ้นห้องไปก็ร้องไห้แบบทรมารใจมากเหมือนใจจะขาดเราทำใจไมไ่ด้จริงๆ ที่ต้องมานั่งรอดูวันที่เขาจะไป TT
คือวันแรกก็ปกติดีนะวิ่งเดินไปมาปกติแต่ทำไมมันถึง.........TT (ขนาดพิมพ์ก็ยังร้องไห้อยู่เลย)
กลับจากโรงบาลท้องก็บวมน้ำแต่เจ้าอ้วนก็หายใจปกติไม่ได้มีอาการอึดอัด ตามันก็ยังใสปกติ มันยังเดินได้แต่เซเดินย้ายที่นอนไปเรื่อย
เราพยายามทางทุกวิธีมาช่วยมันไม่หายไม่เป็นไรขอแค่กลับมากินข้าวกินน้ำเดินเป็นปกติเหมือนเจ้าอ้วนตัวเดิมก็พอ
จากที่หามาก็เจอที่เป็นยาของออสเตรเลียเจอในพันทิปนี่แหละแต่ไม่รู้จะสั่งยังไงอะไรบ้างเรื่องภาษาไม่รู้เลยอยากช่วยต่อชีวิตให้มันอยู่กับเราได้นานกว่านี้
ช่วยแนะนำหน่อยเถอะนะคะ ทรมานใจมากเลย