เรื่องของจขกท.มีอยุ่ว่า

เรามีเพื่อนอยู่รร.เดี่ยวกันแต่พึ่งจะสนิทกันได้ประมาณครึ่งปี
เรากับเพื่อนคุยกันทุกวันทุกชั่วโมง(คุยไลน์)
พักหลังเราเริ่มคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ
จนเรารู้สึกดีมากเวลาที่คุยกับเค้าแต่พอเวลาเค้าหายไปก็จะเหงา
อยู่มาวันนึ่งเพื่อนเราก้ไปมีแฟนเป็นรุ่นพี่
ซึ่งตอนแรกเพื่อนเราก้โกหก
หลังจากนั้นเพื่อนเราก็หาเรื่องทะเลาะกับเราและก็หายไปประมาณสัปดาห์หนึ่ง
(จขทก.โครตเหงา เหงามากกก)
หลังจากนั้นเพื่อนเราก้โทรมาหาบอกว่าเลือกกับพี่เค้าแล้ว
เพื่อเราก็ขอโทดที่โกหกและหายไปแบบนั้น
และก็บอกเราตอนนี้รู้แล้วว่าเพื่อนสำคัญกว่า
หลังจากนั้นเราก็คุยกันสักพัก
วันนึ่งเพื่อนเราก็กลับไปคบกับพี่เค้า
และเพื่อนเราก็หายไปเลย
เราไม่ได้ติดต่อกันมาสักพักนึ่งแล้ว

จขทก.ไม่อยากไปกวนเค้า
เอาจิงๆก็เสียใจที่ไปชอบเค้า
รู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนกันไม่สมควรทำแยยนี้
จขทก.แค่รู้สึกว่าตัวเองมีค่าตอนที่เค้าเหงา อยากมาก็มาอยากไปก็ไป
เอาจิงๆเราก็อยากบอกชอบเพื่อนเราน่ะ
แต่เรากลัวว่าถ้าเลิกกัน และเราจะไม่ได้คุยกันอีก มันคงไม่สนิทใจกันเหมือนเดิม

จขทก.ควรทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดี ตัดใจคิดแค่เพื่อน หรือ สารภาพความรู้สึกดี

ปล.จขทก.กลัวความเปลี่ยนแปลง(เราชายเพื่อนชายน่ะ)