ผลงานตลอด 8 ปีตั้งแต่ยึดอำนาจปี 2549 มันฟ้อง
ประเทศเต็มไปด้วย ความขัดแย้ง แตกแยก ไม่สมานฉันท์สามัคคี ประเทศเสื่อมโทรมหยุดการพัฒนา
เต็มไปด้วยม็อบมีเส้น สื่อมีเส้น ทหารมีเส้น พรรคการเมืองเด็กเส้น(แก็งค์มาเฟียการเมือง)
ข้าราชการมีเส้นย้ายก็ยังตะแบงขอกลับมาหากินต่อ ฯลฯ
คนไทยแตกแยก ประเทศล้าหลัง(หล่นมาอยู่ท้ายๆของโลกใกล้เคียงเกาหลีเหนือ) ตกยุค

อำนาจปืนรถถังเสียงดังกว่าเสียงปชช. สุจริตชนต้องหลบๆซ่อนๆ ตายฟรี หรือถูกป้ายสีติดคุกก่อนตัดสิน
ศีลธรรมเสื่อม(เช่นคนห่มเหลืองคนเดวแท้ๆปิดถนนยึดสถานที่ราชการ)
จริยธรรมเสื่อม เช่นสื่อไร้จรรยาบรรณ  นักการเมืองไร้จรรยาบรรณ
ใช้วาจาหยาบคายลามกด่าว่าผู้หญิงที่เป็นนายกฯ แบบที่คนมีการศึกษาไม่ทำกันได้อย่างหน้าตาเฉย
ข้าราชการทหารสมคบกบฏ(ในเวลาราชการอย่างออกหน้าออกตา)
พรรคการเมืองไม่ลงเลือกตั้ง ทหารตั้งบังเกอร์คุ้มครองกบฏ ฯลฯ

ขาดนิติรัฐนิติธรรม .. ตัดสินคดีเอนเอียงเล่นพรรคเล่นพวก ใช้อำนาจเป็นธรรมข่มขู่คุกคาม
สุจริตชนถูกฆ่ารายวัน รัฐบาลหรือนายกฯสั่งทหารไม่ได้ ฯลฯ


การสรรหาคือต้นกำเนิดระบบเล่นพรรคเล่นพวกใช้เส้นสาย และรวมหัวกันโกงโดยไม่ต้องรับโทษ
เป็นระบบโกงกินดั่งเดิมคู่กับวงราชการ ข้าราชการที่มีอำนาจร่ำรวยโดยไม่ต้องติดคุก
พรรคการเมืองมีเส้นจึงไม่เคยถูกตัดสินลงโทษคดีส่วนใหญ่ถูกดองจนหมดอายุ
องค์กรอิสระ สว.ที่สรรหา ล้วนร่ำรวยอิ่มหมีพีมันเสวยสุขบนอำนาจ ลาภ ยศ สรรเสริญ(กันเองว่าเป็นคนดี)
โดยปชช.ไม่สามารถปลดหรือไล่ออกได้

ยิ่งถ้าคนที่มีอำนาจเหล่านี้มาจากการสรรหาของกระบวนการตุลาการ
คนเหล่านี้จะไม่มีวันถูกตัดสินว่าโกง หรือถูกตรวจสอบจากพวกเดียวกัน
ดังนั้นอำนาจจากตุลาการต้องไม่ยุ่งเกี่ยวหรือแต่งตั้งสรรหาใครในตำแหน่งทางการเมืองซะเอง
ต้องเป็นตุลาการอาชีพเหมือนที่ทหารต้องเป็นทหารมืออาชีพ
ไม่ยุ่งเกี่ยวก้าวก่ายงานการเมืองเหมือนประเทศที่เจริญ

จึงไม่แปลกองค์กรอิสระ สว.สรรหาและพรรคการเมืองมีเส้นจึงสมคบกันกำจัดรัฐบาลที่ปชช.เลือก
เพราะเป็นผลประโยชน์ทับซ้อนต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์ถ้าได้จัดตั้งรัฐบาลซะเอง
ระบอบอำมาตย์ประชาธิปัตย์จึงถวิลหานายกฯม.7 ทุกลมหายใจแม้จะไม่เป็นประชาธิปไตย

ลำพังนักการเมืองที่เลือกตั้งมาไม่สามารถโกงได้ถ้าไม่มี
ข้าราชการที่มีเส้นสายมีอำนาจพิเศษสนับสนุน
อีกทั้งนักการเมืองที่เลือกตั้งเข้ามาสามารถถูกตรวจสอบได้ง่าย(จากข้อมูลที่แพร่หลาย)

ระบอบประชาธิปไตยเป็นระบบเปิดทั่วโลกจึงยอมรับเพราะตรวจสอบนักการเมืองข้าราชการได้
ผิดกับระบบแต่งตั้งสรรหาหรือระบอบอำมาตย์เป็นระบบปิด ตรวจสอบไม่ได้
แต่จะใช้เครือข่ายและอำนาจ(พิเศษ)กำจัดฝ่ายอื่นๆ ตัวอย่างเช่น ยุบทุกพรรคยกเว้นพรรคเด็กเส้น
ระบบสรรหาจึงล้าหลัง เป็นการถอยหลังลงคลองคนที่เสวยสุขบนอำนาจแบบนี้จึงหวงแหนอำนาจ
แม้จะแก่อายุ 90 กว่าก็ยังไม่ยอมปล่อยวางอำนาจ หรือเข้ามาแทรกแซงการเมืองแม้รธน.จะห้ามไว้