ประเภท : กระทู้เวิ่นเว้อ วึ่นวือ ไม่ซึ้ง ไม่บิวด์
หมายเหตุ : ยาวพอสมควร ใครไม่ชอบอ่านอะไรเยอะๆ ข้ามไปเลย นะ

วันนี้ตื่นเช้ามาด้วยความสดใส มีนัดดูหนังตอน 10 โมง หนังครบรอบ 1 ปีหนังคู่กรรม ตื่นไปดูด้วยความร่าเริง ดูเสร็จเม้ามอยกับพี่ที่กรุ๊ปดูหนังจนเย็น ไม่ได้คิดเรื่องฟุตบงฟุตอลไรเลย พอตอนกลับนึกขึ้นได้ว่า ยังไม่ได้สรุปกับแฟนสิงห์อีกคนที่นัดจะไปดูด้วยกันว่า จะไปร้านไหน ทีแรกจะไปเดอะ แกรนด์ พระราม 9 มันบอกไกลไป เลยจะมาเกษตรแทน สักพัก เด็กผีอยากแจมอีก แต่มาทางสายแดรก เลยยึกยักกันไปๆมาๆ เลยไปกินเนื้อย่างกันแทน เนื้อย่างร้านประจำมีจอยักษ์ให้ดู แฟนบอลเพียบทุกนัด ก็โอเครไปดูกัน แฟนสิงห์ 1 คน แฟนผี 1 คน แฟนหงส์ 1 คน

ไปถึงก็นั่งเม้ามอยกัน แฟนผีก็ยิ้มกรุ่มกริ่มมาเลย คุยแต่เรื่องป๋ากิ๊ก เรื่องทีม เรื่องแผนการเล่น เราเข้าใจอารมณ์หมดนะ แต่ก็แอบหมั่นไส้เล็กๆ ยังแซวกันอยู่เลย ว่าปีนี้สลับกัน ปีที่แล้ว ประมาณ 3-4 นัดสุดท้าย เราแทบไม่ได้สนใจดูสด คือมีโอกาสก็ดู แต่ไม่ได้ถึงขั้นต้องมานั่งรอเป็นกิจจะลักษณะแบบนี้ ปีนี้ไม่ได้เลย ต้องนั่งลุ้นทุกนัด ยิ่งท้ายฤดูกาล ยิ่งลุ้นขี้ปริบ แฟนผีก็บอก รีบๆจบเถอะ ใครก็ได้คว้าแชมป์ไปเลย (ยกเว้นหงส์) อยากเจอกันฤดูกาลหน้าแล้วอะไรแบบนี้

เกมนี้เครียดนะ ยอมรับเลย นัดก่อนหน้านี้ ตื่นเต้นแค่ตอนแข่ง แต่เจอเชลซีตอนก่อนแข่งเราตื่นเต้นมากๆ แม้ใครจะบอกมูส่งสำรองลง  เรายังแบบเห้ยไม่ได้อ่ะ วางใจไม่ได้ นัดแบบนี้ด้วย เราเห็นไลน์อัพทีมตัวเองนานแล้ว แต่พึ่งมาเห็นของเชลซี พอเห็นเอาบาเป็นตัวจริงเท่านั้นหล่ะ ร้องขึ้นมาเลย

"เวนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน กุไม่กลัวใครเลยบอกตรง กุกลัวอินี่หละ แม่มได้ช็อตฮีโร่ตลอด"

เกมครึ่งแรก แฟนหงส์ในร้านได้เฮตลอด แบบส่องทีก็เฮทีลั่นร้าน เราแอบใจชื้น แฟนหงส์เยอะเว้ย อิอิ
แต่ไม เมิงไม่ยิงกันสักทีวะ ปาดไปปาดมา ช็อตฟลาโน่แฮนด์บอล แล้วเชลซีไม่ได้ ก็มีเสียงโฮ่ฮากันนิดหน่อย
ช็อตแอชลีย์ โคลศอกก็ฮอือฮา มีเสียงโห่กัน เราก็โพสต์เฟสบุคเจิมตลอด มากินเนื้อ ก็ถ่ายรูปเนื้อลง



จะจบครึ่งแรก 3 เราก็โพสต์เฟสบุคไปด้วย กินไปด้วย พอละสายตาเท่านั้นแหละ

แว้บเดียว ... กัปตัน ลื่นพรืด บา แม่มพรวดมาเลย ตัดบอลมาได้
วินาทีนั้น เห็นกัปตันพยายามวิ่งตามมา

บาไปดวลกับมินนี่
เลือกยิงลอดแขน
ตุงตาข่าย ...

"เฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ้!!!!!!!!"

เสียงแฟนเชลซีที่ตอนแรกเราคิดว่าไม่มี แมร่มเฮกันลั่นร้าน ตรูแบบ หน้าเสียเลย
บางคนยกมือถือขึ้นมาถ่ายจอกันด้วย
เป็นใครไม่เป็น ทำไมต้องเป็นกัปตันตรู T_____T


จบครึ่งแรกด้วยความเซ็ง ยังไม่วาย แอบคิดว่า ครึ่งหลังต้องได้โหดแน่นอน
พอเริ่มครึ่งหลังไปสักพัก เริ่มสังเกตุอะไรบางอย่าง ... เอาละ เริ่มเจาะไม่เข้าละ เริ่มโยนละ ทิ่มไปยังไงก็ติด
จบ เจอขึงแล้วแบบนี้ ซวยแน่ ตอนนั้นเครียดมาก ท่องในใจ เสมอพอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
พอเห็นร็อดเจอร์สเปลี่ยนหริด แล้วตามด้วยอาสปาสลงมา นึกในใจ
เอาละเว้ยยยยย เอากลาง เอาหลังออก เปิดหน้าแลกล่ะว่อยยยยย

สรุปเอามา ทำไรไม่อีก เหมือนเกมมันเป๋ไปแล้ว ต้องยอมรับว่า การถูกนำในเกมที่กดดันขนาดนี้
ทำให้สมาธินักเตะเสียจริงๆ ... ดูเวลาตลอด เช็คมือถือด้วย เพราะแอพมันจะเด้งเร็วกว่า คือ แมร่มก็ไม่เด้งสักที
พอเห็นทด 5 นาที เอาวะ ยังพอได้ลุ้น เสมอพอนะ แค่เสมอเองเว้ย แค่เสมอ ...

สักพักเปลี่ยนตอสลงมา โอ้โหหหหหหหหหหหห ตอสเว้ยยยยยย ลงมาแล้วว้อยยยยย
กำลังพะว้าพะวง (ลืมบอกว่า เนื้อแมร่มเหนียวตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เคี้ยวยากมาก นี่มันอิงกับเหตุการณ์จริงบนสนามชัดๆ)
เปิดเกมบุก เปิดติดๆ พอเสียเท่านั้นแหละ รู้ตัวอีกที เห้ย ไอ่ตอสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส
ลากขึ้นไปแล้วววววววววววววววว
แดงๆไปไหนหมดว้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

น้องมินแมร่มวิ่งล่กออกมาเลยยยย สักพักวิลเลี่ยนแม่มตามมา
จบแล้วตรู
จังหวะนั้นที่ ตอสกับวิลเลียนเล่นกัน จนเปิดเข้าประตูไปแบบกินนิ่ม
เรายังคิดว่า ลูกนั้นไม่เป็นประตูเลยนะ เพราะทั้งคู่ดูชิวมาก (บวกกับพยายามมองโลกในแง่ดี)
แต่แฟนสิงห์เฮกันลั่นร้านไปแล้ว แฟนหงส์หน้าม่อยกันหมด ...
จบ
0-2 เลทเกม เลทเกมอีกแร้วววววววววววววววววววว

"โน้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว"
"ขอแค่เสมอออออออออออออออ ขอแค่นี้"
"แค่เสมอเองนะว้อยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"
"แมร่มมมเอ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

นี่คือเสียงจากแฟนหงส์หลังนกหวีดปี๊ดๆหมดเวลา คือ ทุกคนรู้สึกเดียวกัน ณ ตอนนั้น ไม่ชนะ ขอเสมอก็ได้ฟร่ะ
สุดท้ายโดนเพิ่มสะงั้น พอจบเกม แฟนผีบอกเลย "ผมบอกแล้ว มอยส์เอฟเฟ็ค" แต่ก็พยายามปลอบใจนะ
"ไม่เป็นไร ยังเหลืออีก 2 นัดนะ ก็แช่งซิตี้ต่อสิ
แต่ผมคงเชียร์ ซิตี้นะ นี่ไงมันต้องดราม่าแบบนี้แหละ ถึงจะมัน
จะได้เข้าใจความรู้สึกผมตอนปีที่โดนแย่งแชมป์วินาทีสุดท้าย พีคกว่านี้เยอะ"

ไอ้เราก็นึกในใจ มันง่ายขนาดนั้นหรือไง เจ็บปวดเหลือเกิน
ตอนนั้นรู้สึกช็อคนะที่แพ้ แต่ไม่ถึงขั้นเสียใจร้องไห้อะไร (แพ้ไม่ร้อง ชนะดันร้องสะงั้น)

กลับมาบ้านด้วยความเซง ยังไม่ทันถึง แอพเด้ง เซโก้ ยิงให้ซิตี้นำแล้ว (อะไรก็ไม่เคยเป็นใจ น้ำตาจะไหล)
กลับมาถึงห้อง นึกขึ้นได้ หืออออออออออ วันนี้ตรูไม่น่าไปดูคู่กรรมเลย เป็นลางชัดๆ ตอนจบพระเอกตาย
จบแบบเศร้าๆ เวรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร



เกมนี้เราไม่โทษเจอร์ราร์ด แต่คุณต้องยอมรับนะว่า จังหวะเจอร์ราร์ดลื่นนั่น ทำให้บาหลุด ในตำแหน่งลูกพี่เจิดพอดี ทำให้ได้ประตูขึ้นนำ ซึ่งเกมระดับนี้ โมเมนตัมแบบนี้สำคัญมาก จะหมดเวลาอยู่แล้ว ปล่อยให้โดนขึ้นนำ ทั้งที่ทำเกมบุกมาทั้งเกม

ครึ่งหลัง พอรู้ว่าตัวเองตามอยู่ ก็พยายามกดดันเชลซีกัน ซึ่ง เชลซีส่งชุดสำรองลงจริง แต่ระดับมู พอรู้ว่านำ เขาก็รีบขึงเกมรับ เต็มที่ ถามว่ารถบัสมั้ย คงรถบัส แต่โดยแท็คติค มันก็ไม่ผิดอะไรเลย เพราะเราพลาดเองตั้งแต่แรก เค้าจะรถบัสแล้วไง คือ เกมรับแบบแพ็คแบบนี้เรารับได้นะ ตราบใดที่ไม่ได้ลงไปเล่นอุด 7-8 คนหรือแบบที่ว่าได้บอลแล้วเตะเคลียร์ทิ้งทั้งหมด เชลซีวันนี้ คือเล่นตามแท็คติค นำแล้วอุด ก็เป็นไปตามรูปเกมอยู่แล้ว

บีร็อดยอมเสี่ยงถอดหลังออกหมด ส่งแนวรุกลง ทั้งหริด ทั้งอาสปาส แต่กลับทำอะไรไม่ได้เลย เพราะเค้าแพคกันแน่นหมดแล้ว จะต่อบอลก็ไม่ได้ เลยต้องโยนอย่างเดียว บอลโยนเข้าไปเจอเคลียร์หมดอีก ลูกที่พอได้ลุ้นคือ เตะมุม กับ ผีจับยัด ซึ่ง ชไวเซอร์ แมร่งก็องก์ลง โดดปัดได้ตลอด

กัปตันเองอยากแก้ตัว แกยิงทุกจังหวะที่จับได้ คนอื่นก็เหมือนกัน ยิ่งตามยิ่งอยากรีบเสมอ แรงกดดันเยอะมาก กลายเป็นเล่นติดขัดไปหมด พอเราทำไม่ได้แล้วไง หลังหายเรียบ เจอสวนทีเดียว จบ กินนิ่มครึ่งสนาม สงสารก็แต่ไอ้มินนี่ เจอกองหน้าหลุดเดี่ยว 2 รอบ ลูก 2 ต่อบอลกันแบบไอ้มินหมดสิทธิ์รับ

แพ้คือแพ้ฮะ อย่าโทษนั่นนี่ เราทำไม่ได้เอง อย่าว่าเค้าอุด เรานำเราก็อุด เราทำไม่ได้ มันมีทั้งเรื่องระดับโค้ช ระดับนักเตะ นักเตะเราหลายคนเด็กมาก เจอเกมบีบๆแบบนี้ ลนกันหมด แม้แต่ลูกพี่หลุยส์ หรือ ลูกพี่เจิดก็ตาม

ไม่ได้จะออกมาด่าทีมตัวเองนะ แต่ใครมันก็แพ้ได้ เราควรรู้ข้อบกพร่องตัวเอง ไม่ใช่มัวแต่มานั่งโทษคนอื่น เชียร์ต่อไป
อย่ามัวแคร์พวกมาคอยนั่งแซะ มันไม่ได้ทำให้ทีมเรากากลงเพราะคนแซะ เราบอกแล้ว แซะทีมเมิงแซะไปเถอะค่ะ ไม่ได้ทำให้ทีมเรากากลงเลย
ทีมจะกากไม่กากขึ้นอยู่กับทีมเอง และแฟนบอลแบบเรานี่แหละ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับแฟนบอลทีมอื่นเลย
แซะทีมได้ แต่อย่ามาแซะตรู มันทำให้ตรูเจ็บ แค่นี้นะ