พอดีเพิ่งเจอเหตุมาเมื่อกี้  คือผมกับภรรยากะว่าจะนั่งทานไอศครีมก่อนกลับบ้านหลังซื้อของสักหน่อย  ก็เลยแวะนั่งจุ้มปุ้กที่ร้านดังกล่าว

ปกติสเวนเซ่นสาขาอื่น พอนั่งปุ้ป น้ำมาปั้ป  เมนูมาปุ้ป .... ไอศครีม รอไม่เคยเกิน 5 นาที  อย่างมาก 10 นาทีกรณีสาขาไหนคนเยอะๆ

5นาทีผ่านไป ...น้ำยังไม่มา ...เมนูยังเงียบ  ผมก็พอเข้าใจนะว่าอาจจะพนักงานน้อย  ช่วงเปลี่ยนกะ คนไม่พออาจจะไม่ทัน (ถ้าพนักงานคุณรักษาเวลาขนาดนั้น จนทำให้มันเกิดปัญหากับมาตรฐานของการบริการ... ผมว่าคุณต้องจัดอบรมพนักงานเรื่องทัศนคติในการทำงานบริการแล้วล่ะ) ....

"น้องครับ  ขอน้ำหน่อยครับ" ผมบอกน้องพนักงานคนหนึ่ง จึงได้ทานน้ำ (ปกติสาขาอื่น ไม่ต้องร้องขอ ในแก้วแรก) ...

ผมก็สั่งไอศครีมไป ....ศรีภรรยาของผมก็สั่งไอศครีมไป ....

นั่งรอไปเรื่อยๆ ....นั่งไปสิ....อย่าบ่น  รอไปเรื่อยๆ ....15 นาทีผ่านไป ......

"ทำไมวันนี้ช้าหว่า" ....ผมเริ่มนึกในใจ .....  อืมมม  เริ่มหยิบ แมก พายปูอัดผัดผงกะหรี่มาแทะ .......(กะจะเก็บไว้ทานที่บ้าน) ....

30 นาทีผ่านไป ....... (ผมว่าแม่มนานเกินไปนะ สำหรับไอศครีม 2 ถ้วย กับ สตรอเบอรี่ปั่นอีกแก้ว) .....

ไอ้นานอ่ะ ผมไม่ว่าหรอก ผมเข้าใจ  ละผมก็คงไม่มาเสียเวลาพิมพ์ด้วย แต่ประเด็นน่าโมโหคือมันต่อจากนี้ .......

ผมหันไปเห็นเมนูที่สั่ง (มั่นใจว่าของผมแน่ๆ เพราะ ภรรยาผมเปลี่ยนไอศครีมเป็นช้อคโกแลค.....ส่วนของผมเป็น แมงโก้ โบ้ท) ....

พนักงานดูเบอร์โต๊ะ......ทันใดนั้นก็มี อิป้าที่ไหนไม่รู้ เดินมาคุย มาถามโน่นถามนี่  พนักงานคนนั้นก็เดินคุย ตามอิป้านั่นออกไป .... เอ้า.....เวน ละไอติมตั้งไว้งั้นอ่ะนะ ......  อ่ะ ผมจะรอดูว่าจะรออีกนานไหม ...อิป้านั่นอาจจะมาแจ้งเวนคืนที่ดินกับน้องเค้า เลยจำเป็นต้องเดินไปคุยก่อน ไอติมลูกค้าละลายช่างแม่ม...  ก็มีน้องอีกคนมาดูแล้วถามในเค้าท์เตอร์ว่า ของโต๊ะไหน ... (อ้าว ตกลง เวลาไอติมออกมาจาก เค้าท์เตอร์นี่  ไม่มีกระดาษอะไรแปะเหรอ ว่าโต๊ะไหน ...) ....

น้องเค้าก็ยกออกมาปุ้ป ....ก็ดันแวะถาม อิป้า(อีกคน)โต๊ะก่อนผม (ซึ่งมาทีหลัง)  "ไม่ทราบใช่ของโต๊ะนี้หรอเปล่าคะ" ......

"ใช่ค่ะ อันนี้แหละๆ"   เอ่อเว้ย มนุษย์ป้านี่มันก็คือมนุษย์ป้าวันยังค่ำ ........น้องเค้าก็เสริฟปั้ป!!   เอ้า เวนกรรม  น้องเค้าไม่รู้วิธีดูออเดอร์เหรอว่าของโต๊ะไหน ..........

พอละฮะ ผมหมดความอดทน เดินออกมา สั่งภรรยาให้เดินออกมาทันที (เพราะผมรู้ตัวว่าถ้าผมพูด ผมพูดดังและแรงแน่ๆ อารมณ์นั้น) .....

ภรรยาผมยังอุตส่าห์เดินไปโวยวาย เบาๆ ว่า  ทำไมเสริฟผิด และทำไมโต๊ะนั้นมาทีหลังได้ก่อน .....(อิป้านั่นแม่มนั่งถ่ายรูปไอติมมุ้งมิ้งๆ คงภูมิใจที่มั่วเมนูมาจากความผิดพลาดของพนักงานได้) ....

ละเธอก็รีบเดินตามผมมา .......   นี่คือเหตุการณ์ที่เกิด ..... เพราะงั้นผมขอ "ตำหนิ" การทำงานของ สเวนเซ่น สาขานี้ดังนี่ครับ

1. ดูจากการแก้ปัญหาของพนักงานแล้ว  ผมกล้าบอกเลยว่า "อ่อนการฝึกอบรม  โดยเฉพาะเรื่อง Standard and Procedure ..."
2. การแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไม่มี  การที่มีพนักงานตอบภรรยาผมว่า เดี๋ยวจะเชคให้นะคะ .....นั่นผิด!!  .....สิ่งที่คุณควรทำคือ ทำยังไงก็ได้ ให้ลูกค้าไม่เดินออกจากร้านในขณะที่ปัญหายังไม่จบ  เพราะมันจะมาจบบนสื่อ Online แบบครั้งนี้ .....
3. Basic Service Standard ของ สเวนเซ่น สาขานี้ ด้อยกว่าที่อื่นมาก .....  พนักงานไม่รู้ขั้นตอนปฏิบัติ และแบ่งแยกไม่ถูกว่าอะไรควรทำก่อนและหลัง ....
4. การมั่วเมนู ไม่ควรเกิดขึ้น เพราะแต่ละเมนูที่มาวาง ควรมีการบอกชัดเจนอยู่แล้วว่า เมนูนี้ของโต๊ะไหน .......  (รอครึ่งชั่วโมง ผมพอรับไหว เพราะเข้าใจว่าอาจจะช่วงเปลี่ยนกะ...."พนักงานสาขานี้อาจจะไม่ได้ฝึกมาให้รอ ส่งรอบเพื่อนให้เรียบร้อยก่อน")  แต่เมนู (ซึ่งของผมแน่ๆ)  ถูกส่งไปโต๊ะอื่นเพราะความ"เซ่อ" ของพนักงานคุณหลังรอมาครึ่งชั่วโมงนี่ .....ผมรับไม่ได้ว่ะ.....

ผมก็คงยังทานอยู่แหละครับ เพราะไอติมคุณมันถูกปากผม  แต่สาขานี้ผมคงไม่ไปเหยียบอีกแล้ว ....