เหตุการณ์เริ่มตั้งแต่วันที่ 22 ที่ผ่านมา น้องหมามีอาการไม่ค่อยกินอาหาร เอาแต่นอน เราก็คิดว่าคงเป็นเพราะอากาศร้อน กลางวันก็เอาพัดลมเปิดจ่อ เอาผ้าชุบน้ำเย็นๆ ปูพื้นให้น้องหมานอน เช็ดตัว เช็ดหน้าอยู่เรื่อยๆ พื้นหลังบ้านก็ฉีดน้ำอยู่ตลอด เพราะน้องหมาชอบไปนอนรับลมริมคลอง

     จนกระทั่งวันที่ 23 ตอนบ่ายสามโมงกว่าๆ เราก็เก็บกวาดบ้านตามปกติ สังเกตุว่าน้องหมามีอาการเหมือนจะเป็นโรคลมแดด ก็ใจไม่ดี ให้คุณนายแม่ไปเรียกหมอข้างบ้าน (ข้างบ้านเป็นโรงพยาบาลรักษาสัตว์) มาดูอาการ หมอมาถึงบ้านก็มาจับๆ น้องหมาเราดู บอกกับแม่เราว่า เหมือนน้องหมาจะเป็นไข้ แล้วก็เดินกลับไปที่ร้าน มาพร้อมกับที่ให้น้ำเกลือ ให้น้ำเกลืออยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง หมอก็ขอเจาะเลือดไปตรวจ แล้วบอกว่าเดี๋ยวมาบอกผลเลือดตอน 5 โมง

     พอถึง 5 โมงเย็น หมอเดินมาบอกว่า ท่าทางน้องหมาจะเป็นพยาธิหัวใจ แล้วก็นำยามาฉีดให้ 2 เข็ม บอกว่าเป็นยาลดไข้กับยาฆ่าเชื้อ แล้วก็สั่งว่าวันนี้ไม่ต้องให้น้องหมาทานอะไร เราถามว่าน้องหมาเราจะรอดหรือเปล่า หมอก็เงียบไม่ตอบอะไร สักพักเดินมาบอกว่าสงสัยน้องหมาจะเป็นไข้หัดสุนัขอีก

     15 นาทีผ่านไป หมอเดินมาที่บ้านบอกว่าสงสัยน้องหมาเป็นโรคไตด้วยนะ พออีก 15 นาทีหมอเดินมาบอกอีกว่าสงสัยน้องหมาเราเป็นโรคฉี่หนูด้วย เราก็ตกใจว่าเอ๊ะทำไมน้องหมา(กู)เป็นหลายโรคเหลือเกิน ด้วยความที่ใจไม่ดีก็เลยนอนเฝ้าน้องหมาทั้งคืน พยายามเอาผ้าเย็นมาเช็ดหน้า เช็ดตัวให้ตลอด เพราะน้องหมาไม่ลุกเดินเลย ตั้งแต่หมอมาให้น้ำเกลือ

     เช้าวันที่ 24 หมอมาที่บ้าน มาถามอาการ เสร็จแล้วก็เดินไปเอายามาอีก 5 เข็ม ฉีดให้น้องหมาของเรา โดยที่ระหว่างนั้นถามว่ายาอะไรก็ไม่ตอบ เราบอกไม่รักษาดีกว่าแบบนี้ หมอบอกว่าถ้าน้องหมายังมีลมหายใจก็รักษากันต่อไป เราก็เห็นว่าอยู่ข้างบ้าน น่าจะดูแลน้องหมาเราอย่างดี

     สรุปจนถึงตอนเที่ยง เราไปยืนทำธุระหลังบ้าน คุณนายแม่ตะโกนเรียก เราก็วิ่งเข้ามา เห็นไกลๆ นึกว่าน้องหมาอาเจียนออกมาเป็นเลือด แต่พอเข้ามาดูใกล้ๆ เป็นอาเจียนสีดำๆ แล้วน้องหมามีอาการชักเกร็ง ตาค้าง ลิ้นจุกปาก เราก็จับขาน้องหมา พยายามบีบนวด แต่คุณนายแม่นี่ปล่อยโฮแล้ว น้องหมาเกร็งและพยายามเหมือนจะอาเจียนอยู่ประมาณ 5 นาที แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็เงียบสงบ น้องหมาเริ่มมีอาการคลายตัว แต่ก็ไม่รอดแล้ว น้องหมาจากเราไปแล้ว

     หมอเดินมาดูที่หน้าบ้าน เราบอกหมอว่า น้องหมาไปแล้ว หลังจากวินาทีนั้นจนถึงที่พิมพ์เล่าเรื่องอยู่นี้ ไม่เคยเห็นหมออีกเลย หมอไม่มีแม้แต่จะถามว่าอาการน้องหมาเป็นอย่างไร เจอหน้ากันหมอก็ไม่ทักทาย ไม่มีการพูดจาอะไร ทำเฉยๆ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

     มีหลายคนบอกไว้ว่า หมอที่นี่รักษาไม่เก่ง แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยได้อยู่บ้าน คิดแค่ว่าต้องรีบรักษาน้องหมาของเราก่อน อย่างน้อยเบื้องต้นก็ยังดี ส่งผลให้น้องหมาของเราจากไปอย่างทรมานโดยไม่มีวันกลับ โดยที่เราก็ยังไม่รู้เลยว่า สรุปแล้วน้องหมาเราเป็นอะไรกันแน่!!