ดูเรื่องนี้มาตั้งแต่ตอนแรกจนวันนี้ มันพีคมาก พวกคุณหลอกล่อคนดู ด้วยความฮาตลอดสองชั่วโมงมาสองอาทิตย์

แต่....วันนี้ นี่มันดราม่าแอบแฝงตัวมาชัดๆ ทั้งนี้ความเป็นดราม่าของบท มันไม่ใช่แบบรันทดชีวิต น่าสงสาร จนเว่อร์น้ำเน่าไป มันมีปมชีวิตปัญหาที่คนทั่วไป พบเจอจริงๆ คะ

เริ่มจากความสัมพันธ์ของเพื่อน ของสาววัยกลางคน ทำงานมีงานการที่ดี เจริญก้าวหน้า

แต่...ใครจะรู้ว่า หน้าที่การงานที่ดูดี เราต้องทิ้ง ต้องแลกกับอะไรบ้าง

ความสัมพันธ์ของเพื่อน บางที Ego ความเห็นแก่ตัว การเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง การชิงดีชิงเด่น การอิจฉา

ก็เป็นสิ่งที่ทำลายมิตรภาพดีๆ เหมือนที่ ลินี เมเปิ้ล  และน้ำผึ้งเป็น

บางทีในชีวิตจริง ถ้ามีคนอย่าง วลัย ที่เข้าใจ เสียสละ ก็จะเป็นกาวใจสมานให้ทุกอย่างมันดีขี้นได้ แต่อาจไม่ใช่ทุกคนที่จะโชคดีที่มีเพื่อนแบบวลัย

.......การที่เราไขว่คว้าพยายามหาความสำเร็จ เอาชนะให้เหนือคนรอบข้าง แต่อาจกลับทำให้เรา เหงา และโดดเดี่ยว  เหมือนที่ป้าน้ำผึ้งพูด
(น้ำตาไหลจริงๆ กับบทที่ป้าน้ำผึ้งพูด เพราะมันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดในชีวิตจริงๆ)

ปมปัญหาความสัมพันธ์ของเพื่อนๆ คุณต้นรัก คุณผูกไว้ดีมากๆ จริง

พอมาโยงกับปมชีวิตแต่ละคน ลินี บอกว่า ชั้นไม่ใช่มีชีวิตที่สมบูรณ์ สวยงาม ประสบความสำเร็จ ไร้อุปสรรคไปทุกเรื่องหรอก

......อย่างชีวิตคนอื่นที่มองดูประสบความสำเร็จสวยงามไปทุกเรื่อง จนเราอิจฉา จริงๆ มันไม่มีทางเป็นแบบนั้น เพราะคนเราไม่ได้สำเร็จพร้อมไปซะทุกเรื่อง

เหมือนป้าลินี ที่มีปมพ่อทำร้ายร่างกายแม่ ป้าน้ำผึ้งเป็นเด็กกำพร้า  ทุกคนมีปมของตนเองกันทั้งนั้น

.........วันนี้ละครมันพีคคะ จึงอยากเขียน

คุณเอิน กะคุณต้นรัก ล่อหลอกคนดูด้วยการเอาความฮา ตลกมาก่อน ให้คนดูตายใจ เพื่อให้เรารับกับยาขมๆ เรื่องราวสาระ กับบทดราม่าที่สอนมาเนียนๆ ในละครเลยคะ

ซึ่งกะไว้แล้ว ว่าพอดูเรื่องนี้ ต้องได้หัวเราะไป สลับกับร้องไห้ไป ด้วยแน่ๆ ค่ายนี้ชอบเขียนบทกระชากอารมณ์คนดู เดี๋ยวหัวเราะ เดี๋ยวร้องไห้ เหมือนคนบ้าเลยคะ

"มาสเตอร์วัน" คุณทำให้คนดู อินกับความเรียลของละครคุณจริงๆ คะ

อย่างที่ป้าน้ำผึ้งบอก "โลกคือละครไง รู้จักไหม" แต่ละครของคุณ มันดูสมจริง และจับต้องได้

ขอคารวะบทละครเรื่องนี้จริงๆ คะ มันปนทุกรสชาติกลมกล่อม