ขอเกริ่น อะไร เยอะหน่อยนะคะ
คือ จขกท. รู้สึกว่าทุกวันนี้ ตัวเองตื่นมา ทำงานไปวันๆ ขาดความกระตือรือร้น หรือการมีเป้าหมายในชีวิตที่เด่นชัด
เคยอ่านเจอ คนขาดฝัน ขาดเป้าหมายในชีวิต ก็เหมือนคนที่ตายไปแล้ว มันเลื่อนลอยจริงๆคะ
จขกท. ไม่รู้สึกอยากได้ หรือต้องการ หรือไปให้ถึง อะไรสักอย่างในชีวิตเลย และรู้สึกอิจฉา ทั้งชื่นชม คนที่เค้ามีความกระตือรือร้น
เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายในชีวิต และทำมันจนสำเร็จ
จขกท. รู้สึกว่า แม้แต่ลูก 2 คน ก็ไม่ได้ทำให้ จขกท. รู้สึกว่า มีเป้าหมายอะไรขึ้นมาเลย เหมือนทำหน้าที่ไปวันๆ
ไปเที่ยว ตจว. พักผ่อน เพื่อให้เด็กๆได้ เปิดหูเปิดตา(บ้าง) ก็เพิ่งไปมา แต่ก็ยังไม่รู้สึกว่ามีพลังชีวิต
หรือเป้าหมายในตัวเองเลย
จขกท. ไม่อยาก ไม่ต้องการให้ลูก เป็นเหมือนตัวเอง ที่อยู่ทำหน้าที่ไปวันๆ โดยไม่รู้จักเป้าหมายของตัวเอง หรือความต้องการของตัวเอง
จขกท. อยากให้เค้าหัดมีเป้าหมาย และทำมันให้สำเร็จ จะเริ่มยังไงดี เริ่มจากอะไร ตรงไหน
เพราะ จขกท. คิดว่า ตัวเอง ยังไม่รู้ แล้วจะสอนลูกยังไง
จะต้อนลูกให้รู้จักมี "เป้าหมาย" ในชีวิต ยังไงดี
คือ จขกท. รู้สึกว่าทุกวันนี้ ตัวเองตื่นมา ทำงานไปวันๆ ขาดความกระตือรือร้น หรือการมีเป้าหมายในชีวิตที่เด่นชัด
เคยอ่านเจอ คนขาดฝัน ขาดเป้าหมายในชีวิต ก็เหมือนคนที่ตายไปแล้ว มันเลื่อนลอยจริงๆคะ
จขกท. ไม่รู้สึกอยากได้ หรือต้องการ หรือไปให้ถึง อะไรสักอย่างในชีวิตเลย และรู้สึกอิจฉา ทั้งชื่นชม คนที่เค้ามีความกระตือรือร้น
เพื่อไปให้ถึงเป้าหมายในชีวิต และทำมันจนสำเร็จ
จขกท. รู้สึกว่า แม้แต่ลูก 2 คน ก็ไม่ได้ทำให้ จขกท. รู้สึกว่า มีเป้าหมายอะไรขึ้นมาเลย เหมือนทำหน้าที่ไปวันๆ
ไปเที่ยว ตจว. พักผ่อน เพื่อให้เด็กๆได้ เปิดหูเปิดตา(บ้าง) ก็เพิ่งไปมา แต่ก็ยังไม่รู้สึกว่ามีพลังชีวิต
หรือเป้าหมายในตัวเองเลย
จขกท. ไม่อยาก ไม่ต้องการให้ลูก เป็นเหมือนตัวเอง ที่อยู่ทำหน้าที่ไปวันๆ โดยไม่รู้จักเป้าหมายของตัวเอง หรือความต้องการของตัวเอง
จขกท. อยากให้เค้าหัดมีเป้าหมาย และทำมันให้สำเร็จ จะเริ่มยังไงดี เริ่มจากอะไร ตรงไหน
เพราะ จขกท. คิดว่า ตัวเอง ยังไม่รู้ แล้วจะสอนลูกยังไง