มีแต่มุมแค้นอย่างเดียวเลย บางฉากนั่งดูสงสัยว่าการกระทำชั่ว เลว ทราม ต่ำช้า(เว่อร์ไปค่ะ)ที่เลวชาติ เอ้ย บอกว่าเขมชาติไงทำกับวดีนี่เพราะหึงเนื่องจากยังรักอยู่ เลยสับสนตัวเองรึเปล่า ทำเพราะประชดเรียกร้องความสนใจรึเปล่า แต่พอตัดมาอีกฉากกลับเห็นอาการสะใจหรือแค้นหรือไม่สำนึกผิดอย่างเห็นได้ชัด อย่างฉากเช็ดมือตัวเอง ฉากที่พูดกับตัวเองว่าไม่จบแค่เพื่อนหรอกหรืออะไรสักอย่างเนี่ยค่ะ ไม่เห็นอาการสับสนในตัวเองของเขมเลย หรืออย่างฉากที่เพิ่งทะเลาะกับวดีแต่มาขอเกนแต่งงานอย่างนี้ น่าจะมีมุมรู้สึกผิดต่อวดีกับเกนให้ได้เห็นบ้าง
ตั้งแต่ต้นเรื่องมาเห็นแต่ความเลว กับ เลว เลวจนไม่ใช่พระเอกแล้วแต่กลับเป็นพี่เอื้อของกายกับคายแทน มันไม่รู้จะเชียร์ยังไงอ่ะค่ะ ตอนนี้สับสน ไม่อยากให้วดีคู่กับเขมเลย อยากให้คู่กับพี่เื้อื้อมากกว่า
   *ฉ่ายหมายกายคาย?
   *ฉ่ายขราบ

เทียบกับคาวี คาวีเลวมากนะ เลวจนเข้าขั้นhearเลย แต่กลับรู้สึกสงสารคาวีมาก มีมุมความอ่อนแอของคาวีให้เห็นอยู่ตลอดเวลา ไม่เกลียดแต่รู้สึกว่าผู้ชายคนนี้เลวเพราะประชด สับสน ภายนอกเป็นผู้ชายร้ายๆร่างกำยำแต่ภายในคือเด็กชายวัย5ขวบนั่งจับเข่าหนาวสั่นร้องไห้อยู่มุมตึกและไม่มีใครสังเกตเห็น น่าสงสารที่สุด

[ถ้าให้เลือกระหว่างคาวีกับเขมชาติ






เลือกพี่เอื้อค่ะ]