2 สิ่งในโลกที่ผมทำไม่ได้และก็เชื่อเหลือเกินว่า ตายไปก็อาจจะทำไม่ได้ นั่นคือการร้องเพลง และเต้น ผมจำได้ตอนที่ทำสิ่งที่เรียกว่าเต้น ประมาณ 4 ปีที่แล้ว ที่มีสาวชวนผมออกไปเต้นในผับแห่งนึง ส่วนการร้องเพลงคาโอเกะกับเพื่อนก็คง 5 ปีได้แล้วมั้ง ผมเป็นคนฟังเพลงนะ แต่ไม่ชอบร้องให้ใครฟังชอบร้องตอนที่อยู่คนเดียว เพราะกลัวร้องเสียงไม่ได้ ผิดคีย์ ผิดจังหวะ ปัญหาจริงที่ผมรู้ตัวเองเลยว่า ผมเป็นคนขี้อายแต่เด็ก ไม่กล้าแสดงออก ต่อผู้อื่น หากมองย้อนไปวัยเด็กคงมีปม กับครูที่สอนดนตรีและนาฎศิลป์ ที่ครูเอาแต่ถื่อไม้และทำท่าเป็นนางมาร ค่อยตีมือเวลาจีบไม่สวย เป็นวิชาที่ผมไม่อยากจดจำเลย และอีกอย่างคือกิจกรรมเข้าจังหวะ อย่างในการเข้าค่ายที่มีการปรบมื่อ ผมก็ไม่สามารถ ปรบมือให้ตรงจังหวะได้ ผมรู้ว่าตัวเองไม่สามารถทำอะไรที่ใช้เสียงในการให้จังหวะได้ ตอนที่ผม เล่นเกมส์ Patapon ใน PSP แค่ด่านแรกผมก็ไม่ผ่าน แต่เพื่อนผมเล่นได้อย่างสบายมาก ใครมีพฤติกรรมแบบผมบาง และพอมีวิธีแก้ไขมั้ยครับ