เริ่มจาก คลาสภาษาอังกฤษ แบ่งเรียนตามเลเวลให้ได้ก่อน
นักเรียนไม่ว่าจะ ม.1-ม.6 ต้องเรียนคละห้อง
อ่อนรวมกับอ่อน เทพรวมกับเทพ
อาจารย์จะได้สอนไปในทางเดียวกันทั้งห้อง
เหตุการณ์ ปัจจุบัน
ห้อง ม.6/5 โรงเรียนสหมงคล เรียน Conversation
คนนึงหาวน่าเบื่อ ง่ายจัง
อีกคนงง เครียด ไม่รู้เรื่อง
อีกคนจดยิกๆๆๆๆ ความรู้ทั้งนั้น
มีแค่ 6 เลเวล ถึงไหนถึงกัน แต่ก่อนจบ ม.6 อย่างน้อยต้องไปถึง 3
ทุกเลเวล Conversation 60% Voice 20% Grammar 20% พอ ยกเว้น เลเวล 5-6
เลเวล 1 ฟังแล้วพูดตาม Conversation มี Pattern ถาม-ตอบ ง่ายๆ จับคู่ A-B พูดกันทั้งคาบ Grammar ก็ล้อตาม Conversation
เลเวล 2 ฟังแล้วพูดตาม Conversation มี Pattern ถาม-ตอบ สถานการณ์ที่บ่งบอกกาลเวลามากขึ้น หรือสมมุติเหตุการณ์ที่ยากขึ้นมาหน่อย จับคู่ A-B พูดกันทั้งคาบ Grammar ก็ล้อตาม Conversation
เลเวล 3 มีหัวข้อ Conversation มาให้ มี Pattern คำถามมาให้ แต่นักเรียนต้อง Create คำตอบเอง จับคู่ A-B พูดกันทั้งคาบ โดยเมื่ออาจารย์ฟังแล้วจะต้องช่วยแนะนำ การตอบที่ถูกหลักแกรมม่า ไม่ใช่ให้ตำราแกรมม่ามานั่งท่อง
เลเวล 4 มีหัวข้อ Conversation มาให้ แต่ไม่มี Pattern จะเป็นการพูดคุย เล่าเรื่อง ถาม-ตอบ ภาษาอังกฤษล้วน โดยเมื่ออาจารย์ฟังแล้วจะต้องช่วยแนะนำ การพูดที่ถูกหลักแกรมม่า
เลเวล 5-6 จึงจะเข้าสู่ การอ่าน-เขียน การแปลหนังสือ Text book การเขียนจดหมายต่างๆ การทำ resume สมัครงาน การสัมภาษณ์งาน ภาษาอังกฤษใน office หรือ บทความทางวิชาการ
การสอบเลื่อนระดับของเลเวล 1-4 ไม่ใช่มานั่งกาข้อสอบ
ใครมั่นใจว่าขึ้นได้ชัวร์ ให้ทำเรื่องขอนัดอาจารย์สอบตัวต่อตัว
พูดคุยกับอาจารย์ วัดทักษะฟังพูด และแกรมม่าผ่านการพูด การออกเสียงถูกต้อง
โดยอาจารย์สอนต้องวนไปเรื่อยๆ ทุกเดือน ไม่มีการสอนทั้งเทอม โดยอาจารย์ 1 คน
นักเรียนทำเรื่องขอเลื่อนเลเวล แต่เลือกอาจารย์ไม่ได้ บุคกิ้งได้ใครก็ต้องสอบกับคนนั้น
ส่วนเลเวล 5-6 สามารถใช้ TOEIC หรือ IELTS ในการเลื่อนเลเวลได้
ใครจบ เลเวล 6 แล้ว ถ้ายังเป็นนักเรียนอยู่ (เทพเวอร์) ก็มาเป็นผู้ช่วยอาจารย์สอนได้
เพื่อเป็นการทบทวน และเพิ่มบุคลากรภาษาอังกฤษในโรงเรียน
ต้องหัดให้เด็กฟังก่อน แล้วก็กล้าพูด เรียนรู้แกรมม่าจากการใช้จริง ไม่ใช่ศึกษาก่อน แต่เอาไปใช้ไม่ได้
เราเจ้าของภาษาไทย เวลาเจอฝรั่งหัดพูดไทย พูดผิดๆ ถูกๆ วนไปวนมา เรายินดี ที่สอนสอนเค้า ช่วยเค้า
แล้วคิดดูสิว่า ฝรั่งเจ้าของภาษาเค้าจะไม่ยินดีช่วยเราหรอ ถ้าเราพูดผิดๆ ถูกๆ เค้าไม่หัวเราะเยาะเรา แบบที่เรามโนไปเองหรอก
ส่วนคนไทยด้วยกัน ปัญหาหัวเราะ หรือหาว่ากระแดะ จะหมดไป ถ้าจัดเรียนตามเลเวล
Tinglish มาเจอ Tinglish ก็ช่วยๆ กันออกเสียง
กระแดะ เจอ กระแดะ ก็ไม่มีใครด่ากระแดะ มีแต่ไฟแลบใส่กัน แข่งกัน Accent เริศๆ
มนุษย์มักกลัวในสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจ - Transcendence กล่าวไว้
[กระทู้มโน] อยากให้หลักสูตรการเรียนภาษาอังกฤษในโรงเรียนของประเทศไทยเป็นแบบนี้จัง ต้อนรับ AEC
นักเรียนไม่ว่าจะ ม.1-ม.6 ต้องเรียนคละห้อง
อ่อนรวมกับอ่อน เทพรวมกับเทพ
อาจารย์จะได้สอนไปในทางเดียวกันทั้งห้อง
เหตุการณ์ ปัจจุบัน
ห้อง ม.6/5 โรงเรียนสหมงคล เรียน Conversation
คนนึงหาวน่าเบื่อ ง่ายจัง
อีกคนงง เครียด ไม่รู้เรื่อง
อีกคนจดยิกๆๆๆๆ ความรู้ทั้งนั้น
มีแค่ 6 เลเวล ถึงไหนถึงกัน แต่ก่อนจบ ม.6 อย่างน้อยต้องไปถึง 3
ทุกเลเวล Conversation 60% Voice 20% Grammar 20% พอ ยกเว้น เลเวล 5-6
เลเวล 1 ฟังแล้วพูดตาม Conversation มี Pattern ถาม-ตอบ ง่ายๆ จับคู่ A-B พูดกันทั้งคาบ Grammar ก็ล้อตาม Conversation
เลเวล 2 ฟังแล้วพูดตาม Conversation มี Pattern ถาม-ตอบ สถานการณ์ที่บ่งบอกกาลเวลามากขึ้น หรือสมมุติเหตุการณ์ที่ยากขึ้นมาหน่อย จับคู่ A-B พูดกันทั้งคาบ Grammar ก็ล้อตาม Conversation
เลเวล 3 มีหัวข้อ Conversation มาให้ มี Pattern คำถามมาให้ แต่นักเรียนต้อง Create คำตอบเอง จับคู่ A-B พูดกันทั้งคาบ โดยเมื่ออาจารย์ฟังแล้วจะต้องช่วยแนะนำ การตอบที่ถูกหลักแกรมม่า ไม่ใช่ให้ตำราแกรมม่ามานั่งท่อง
เลเวล 4 มีหัวข้อ Conversation มาให้ แต่ไม่มี Pattern จะเป็นการพูดคุย เล่าเรื่อง ถาม-ตอบ ภาษาอังกฤษล้วน โดยเมื่ออาจารย์ฟังแล้วจะต้องช่วยแนะนำ การพูดที่ถูกหลักแกรมม่า
เลเวล 5-6 จึงจะเข้าสู่ การอ่าน-เขียน การแปลหนังสือ Text book การเขียนจดหมายต่างๆ การทำ resume สมัครงาน การสัมภาษณ์งาน ภาษาอังกฤษใน office หรือ บทความทางวิชาการ
การสอบเลื่อนระดับของเลเวล 1-4 ไม่ใช่มานั่งกาข้อสอบ
ใครมั่นใจว่าขึ้นได้ชัวร์ ให้ทำเรื่องขอนัดอาจารย์สอบตัวต่อตัว
พูดคุยกับอาจารย์ วัดทักษะฟังพูด และแกรมม่าผ่านการพูด การออกเสียงถูกต้อง
โดยอาจารย์สอนต้องวนไปเรื่อยๆ ทุกเดือน ไม่มีการสอนทั้งเทอม โดยอาจารย์ 1 คน
นักเรียนทำเรื่องขอเลื่อนเลเวล แต่เลือกอาจารย์ไม่ได้ บุคกิ้งได้ใครก็ต้องสอบกับคนนั้น
ส่วนเลเวล 5-6 สามารถใช้ TOEIC หรือ IELTS ในการเลื่อนเลเวลได้
ใครจบ เลเวล 6 แล้ว ถ้ายังเป็นนักเรียนอยู่ (เทพเวอร์) ก็มาเป็นผู้ช่วยอาจารย์สอนได้
เพื่อเป็นการทบทวน และเพิ่มบุคลากรภาษาอังกฤษในโรงเรียน
ต้องหัดให้เด็กฟังก่อน แล้วก็กล้าพูด เรียนรู้แกรมม่าจากการใช้จริง ไม่ใช่ศึกษาก่อน แต่เอาไปใช้ไม่ได้
เราเจ้าของภาษาไทย เวลาเจอฝรั่งหัดพูดไทย พูดผิดๆ ถูกๆ วนไปวนมา เรายินดี ที่สอนสอนเค้า ช่วยเค้า
แล้วคิดดูสิว่า ฝรั่งเจ้าของภาษาเค้าจะไม่ยินดีช่วยเราหรอ ถ้าเราพูดผิดๆ ถูกๆ เค้าไม่หัวเราะเยาะเรา แบบที่เรามโนไปเองหรอก
ส่วนคนไทยด้วยกัน ปัญหาหัวเราะ หรือหาว่ากระแดะ จะหมดไป ถ้าจัดเรียนตามเลเวล
Tinglish มาเจอ Tinglish ก็ช่วยๆ กันออกเสียง
กระแดะ เจอ กระแดะ ก็ไม่มีใครด่ากระแดะ มีแต่ไฟแลบใส่กัน แข่งกัน Accent เริศๆ
มนุษย์มักกลัวในสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจ - Transcendence กล่าวไว้