เรามีแฟนอายุมากกว่าเรา 5 ปีค่ะ เค้ามีความเป็นผู้นำสูง ค่อนข้างเชื่อมั่นในความคิดตัวเองมาก
เป็นคนสู้ชีวิต ชอบทำอะไรด้วยตัวเอง หยิ่งทะนง ไม่ชอบพึ่งใคร และไม่ชอบดูแลใคร

ในระหว่างที่คบกัน เราเข้ากันได้ดี เพราะมีความคิดไปในทางเดียวกัน
ด้วยความที่เค้าเป็นพี่ เราก็ให้เกียรติเค้า เชื่อฟังเค้า ดูแลเค้า ทำหน้าที่คนรักให้ดีที่สุด
ไม่เป็นผู้หญิงงี่เง่า เชื่อมั่นและไว้ใจในตัวเค้าทุกอย่าง ซึ่งเค้าก็ไม่ได้ทำให้เราผิดหวัง
เรื่องผู้หญิงนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ไม่มีเข้ามาให้ปวดหัว เพราะเค้าแอนตี้เรื่องมือที่สามมาก

เค้าสามารถจัดการกับปัญหาต่าง ๆ ที่เข้ามาในชีวิตของเราทั้งคู่ได้เป็นอย่างดี
ทุก ๆ การตัดสินใจของเค้าไม่เคยทำให้เราผิดหวังเลยซักครั้ง
เวลาเราท้อ เค้าจะไม่ให้กำลังใจ แต่จะพูดปลุกใจให้เราลุกขึ้นสู้ใหม่ทุกครั้ง

เราคิดว่าเราโชคดีมากที่ได้มีโอกาสคบกับเค้า มันทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ขึ้น เข้มแข็งขึ้น
ได้เรียนรู้อะไรหลาย ๆ อย่างจากความคิดและการตัดสินใจของเค้า

วันหนึ่ง เค้ามองเราอยู่นาน แล้วบอกว่า

" หนูเป็นผู้หญิงที่มีความคิด กิริยามารยาทดี รู้จักการวางตัว หนูควรจะอยู่กับผู้ชายที่มีพร้อมทุกอย่าง คนที่สามารถดูแลหนูได้ "
" หนูถูกเลี้ยงมาอย่างดี ควรจะไปมีชีวิตที่ดี หนูเหมาะที่จะเป็นแม่และภรรยาที่ดี ไม่เหมาะที่จะมีชีวิตแบบที่ต้องสู้ "

เราไม่สนใจในสิ่งที่เค้าพูด เราประสบการณ์ชีวิตน้อยก็จริง แต่เราก็พร้อมที่จะเรียนรู้
เพราะเราคิดว่าผู้หญิงสมัยนี้ควรจะดูแลตัวเองได้ และเราก็พร้อมที่จะสู้เคียงข้างพี่เค้า

สุดท้าย วันนี้เค้าเดินออกไปจากชีวิตเรา โดยไม่ได้บอกเหตุผลว่าทำไมถึงจากไป
แต่ทิ้งท้ายไว้ว่า คนอย่างเค้าไม่เหมาะที่จะมีใคร ไม่เหมาะที่จะดูแลใคร

" หนูไม่ใช่ผู้หญิงเก่ง หนูควรจะมีคนที่ดูแลหนู ไม่ใช่ให้หนูไปดูแลเค้า "

ณ จุดนี้คือเราไม่ต้องการใครมาดูแลค่ะ เพราะ ทุกวันนี้เราก็สามารถดูแลตัวเองได้
ไม่ได้พึ่งใคร ไม่ได้เป็นภาระใคร และไม่อยากให้ใครมาดูแล
แต่เราสงสัยค่ะว่า " ผู้หญิงเก่ง " ในสายตาผู้ชายต้องเป็นยังไงเหรอคะ
อยากรู้เพื่อเอาไปปรับปรุงตัวค่ะ

ข้องใจจริง ๆ ค่ะ


ขอบคุณทุกคนที่สละเวลามาอ่านนะคะ : )