คือเราคบแฟนมาได้ปีกว่าๆ เขา 36 เรา 29 เขาเป็นผู้ชายที่ดีกับเราแทบทุกอย่าง เราโหยหาความรักแบบนี้มานานอะคะ เขาเป็นคนสปอร์ต ใจดี อบอุ่น ดูแลเราดีมากแต่ข้อเสียของเขาคืออารมณ์ร้อนและขี้โมโหมากๆๆ และไม่เคยยอมเราเลย เราคบกันได้ปีกว่าๆ ก็กระท่อนกระแท่น ทะเลาะกันบ่อย เกิดจากเราทำอะไรไม่เคยถูกใจเขาเลย ชอบไล่เราออกจากบ้าน มีครั้งนึงทะเลาะกันเขาเคยขู่จะทำร้ายเรา เราตกใจมากไปแจ้งความเป็นเรื่องเป็นราว
เราก็กะเลิกเด็ดขาด ทางบ้านเรารับรู้และไม่อยากให้คบ พอสักพักเขาก็มาขอโทษขอโอกาสปรับตัว แม่เราก็ไม่อยากให้เรากลับไป และแม่เรามีข้อแม้ว่าต้องไปปฏิบัติธรรม ทำให้ใจนิ่งสงบเสียก่อน คือแม่เราก็พยายามหาข้ออ้างมาเพื่อให้เขาปรับตัวอะคะ ในที่สุดเขาก็ทำได้และก็กลับมาคบกันอีกครั้ง แรกๆที่กลับมาก็ดีคะ ดูเขารักเราเหมือนคบกันใหม่ๆ แต่พอนานไปเราก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม เป็นเพราะเราไม่ปรับตัวเองด้วย เราคิดว่าที่เขากลับมา
เป็นเพราะเขารักเราและยอมเราได้ เราเลยเอาแต่ใจตัวเองเต็มที่ ไม่มีเหตุผล แรกๆเขาก็เงียบๆเหมือนจะยอมเรา แต่พอบ่อยๆเข้า เขาก็กลายเป็นตัวเขาเองเหมือนเดิม คือตวาดเรา ด่าเราเสียๆหายๆ เรานี่แบบน้ำตาร่วงทุกครั้ง ล่าสุดไปเที่ยวเกาะตาชัยกันมา แทนที่จะมีความสุขก็ทะเลาะกัน เราเป็นคนทำอะไรช้ากว่าจะเก็บของเสร็จ เขาก็ด่าเราว่าชีวิตนี้จะเป็นภาระคนอื่นไปจนตายเลยใช่ไหม ฟังแล้วเราอึ้งมาก คือด่าสารพัดอะคะ และเหมือนแบบทริปนี้
เขาออกให้เราหมดไม่ว่าจะเป็นค่าเครื่องไป-กลับ ค่าแพคเกจที่พัก ค่ากิน ทุกๆอย่าง เราก็เลี้ยงข้าวเขาแค่มื้อ 2 มื้อ คือรายได้เราน้อยกว่าเขาเยอะ เราก้ไม่รู้ว่านี่เป็นสาเหตุให้เขาด่าเราขนาดนี้หรือเปล่า อีกอย่างเขาพูดดูถูกเรา ด่าเราเป็นผู้หญิงไม่มีศักดิ์ศรี ทำตัวไม่มีค่าเอง คือแบบน้ำตาร่วงหลายรอบมาก เรามีคอนโดเป็นของตัวเอง แต่แม่เราซื้อให้ เราไม่ได้ซื้อเอง ก็ด่าว่าคอนโดนี้ ถ้าแม่ไม่ซื้อให้จะมีปัญญาซื้อเองไหม แรงไหมละ
คือเขาคิดว่าเขามีดีนักหนาหรอ จิงอยู่ที่เงินเดือนเขาเยอะ เกินครึ่งแสน แต่เงินเดือนเราก็เกือบ 3 เราว่าก็ไม่น้อยสำหรับเรา ทรัพย์สินเราก็พอมี แต่ไม่เข้าใจทำไมต้องดูถูกกัน บอกตรงๆบ้านเขาเก่ามาก แถมมีภาระคือพ่อที่ป่วย เรายังคิดเลย ถ้าเราแต่งเข้าไปเราต้องไปรับใช้พ่อเขาแน่ๆ ซึ่งเรารับสภาพไม่ได้ค่ะ ตอนนี้เราก็สับสนเพราะ ข้อดีกับข้อเสียเขา มันเท่ากัน เราคบเค้าทุกข์สุขมันเท่ากัน จริงอยู่ว่าเวลาดีเค้าดีแสนดี
อย่างวันเกิดชอบพาเราไปกินที่หรูๆ พวก roof top ของรร.ต่างๆ เคยซื้อหลุยส์ให้สารพัด ความดีเขาก็มีเยอะนะคะ บอกตรงๆเราก็รักเขา แต่ทะเลาะกันบ่อยมาก บางทีเหมือนจะไปกันได้ lifestyle คล้ายๆกัน แต่พอทะเลาะทีก็ด่าเราแรงมากๆ ความดีมันหายไปหมดเลยค่ะ แต่เราก็ทำไรไม่ค่อยเป็น เขาต้องการคนดูแล ทำกับข้าวเก่ง งานบ้านเป็น ดูแลพ่อเขาได้ ยอมรับว่าเขาดูแลเรามากกว่าเราดูแลเขาด้วยซ้ำอะคะ แต่มันทะเลาะกันจนเหนื่อยใจ
เวลาอยุ่ด้วยกันเขาติดเกมส์มากกกกกกกกกก อยู่ด้วยกันไม่เคยนอนกอด บอกรักอะไรเลย จนมันท้อ โดยเฉพาะคำพูดที่เขาดูถูกเรา ไม่ว่าเขาจะด่าเราด้วยอารมณ์หรืออยากให้เราดี เราเก่งก็ตามแต่ คนรักกันไม่ควรดูถูกกันไม่ใช่หรอคะ ถ้าเรากลับไปคบเราก็เหมือนผู้หญิงไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีค่าอย่างที่เขาว่าใช่ไหมคะ เรายุติดความสัมพันธ์เพื่อนๆว่ามันถูกแล้วใช่ไหม ตอนนี้อยู่คนเดียวมาได้สักพัก รู้สึกว่ามันสบายใจดีอะคะ เพื่อนมีความเห็นว่ายังไงคะ ขอบคุณค่ะ
^^ คิดถูกแล้วใช่ไหมคะ ที่ควรจบตอนนี้ อยากปรึกษาเพื่อนๆหน่อยค่ะ
เราก็กะเลิกเด็ดขาด ทางบ้านเรารับรู้และไม่อยากให้คบ พอสักพักเขาก็มาขอโทษขอโอกาสปรับตัว แม่เราก็ไม่อยากให้เรากลับไป และแม่เรามีข้อแม้ว่าต้องไปปฏิบัติธรรม ทำให้ใจนิ่งสงบเสียก่อน คือแม่เราก็พยายามหาข้ออ้างมาเพื่อให้เขาปรับตัวอะคะ ในที่สุดเขาก็ทำได้และก็กลับมาคบกันอีกครั้ง แรกๆที่กลับมาก็ดีคะ ดูเขารักเราเหมือนคบกันใหม่ๆ แต่พอนานไปเราก็ทะเลาะกันเหมือนเดิม เป็นเพราะเราไม่ปรับตัวเองด้วย เราคิดว่าที่เขากลับมา
เป็นเพราะเขารักเราและยอมเราได้ เราเลยเอาแต่ใจตัวเองเต็มที่ ไม่มีเหตุผล แรกๆเขาก็เงียบๆเหมือนจะยอมเรา แต่พอบ่อยๆเข้า เขาก็กลายเป็นตัวเขาเองเหมือนเดิม คือตวาดเรา ด่าเราเสียๆหายๆ เรานี่แบบน้ำตาร่วงทุกครั้ง ล่าสุดไปเที่ยวเกาะตาชัยกันมา แทนที่จะมีความสุขก็ทะเลาะกัน เราเป็นคนทำอะไรช้ากว่าจะเก็บของเสร็จ เขาก็ด่าเราว่าชีวิตนี้จะเป็นภาระคนอื่นไปจนตายเลยใช่ไหม ฟังแล้วเราอึ้งมาก คือด่าสารพัดอะคะ และเหมือนแบบทริปนี้
เขาออกให้เราหมดไม่ว่าจะเป็นค่าเครื่องไป-กลับ ค่าแพคเกจที่พัก ค่ากิน ทุกๆอย่าง เราก็เลี้ยงข้าวเขาแค่มื้อ 2 มื้อ คือรายได้เราน้อยกว่าเขาเยอะ เราก้ไม่รู้ว่านี่เป็นสาเหตุให้เขาด่าเราขนาดนี้หรือเปล่า อีกอย่างเขาพูดดูถูกเรา ด่าเราเป็นผู้หญิงไม่มีศักดิ์ศรี ทำตัวไม่มีค่าเอง คือแบบน้ำตาร่วงหลายรอบมาก เรามีคอนโดเป็นของตัวเอง แต่แม่เราซื้อให้ เราไม่ได้ซื้อเอง ก็ด่าว่าคอนโดนี้ ถ้าแม่ไม่ซื้อให้จะมีปัญญาซื้อเองไหม แรงไหมละ
คือเขาคิดว่าเขามีดีนักหนาหรอ จิงอยู่ที่เงินเดือนเขาเยอะ เกินครึ่งแสน แต่เงินเดือนเราก็เกือบ 3 เราว่าก็ไม่น้อยสำหรับเรา ทรัพย์สินเราก็พอมี แต่ไม่เข้าใจทำไมต้องดูถูกกัน บอกตรงๆบ้านเขาเก่ามาก แถมมีภาระคือพ่อที่ป่วย เรายังคิดเลย ถ้าเราแต่งเข้าไปเราต้องไปรับใช้พ่อเขาแน่ๆ ซึ่งเรารับสภาพไม่ได้ค่ะ ตอนนี้เราก็สับสนเพราะ ข้อดีกับข้อเสียเขา มันเท่ากัน เราคบเค้าทุกข์สุขมันเท่ากัน จริงอยู่ว่าเวลาดีเค้าดีแสนดี
อย่างวันเกิดชอบพาเราไปกินที่หรูๆ พวก roof top ของรร.ต่างๆ เคยซื้อหลุยส์ให้สารพัด ความดีเขาก็มีเยอะนะคะ บอกตรงๆเราก็รักเขา แต่ทะเลาะกันบ่อยมาก บางทีเหมือนจะไปกันได้ lifestyle คล้ายๆกัน แต่พอทะเลาะทีก็ด่าเราแรงมากๆ ความดีมันหายไปหมดเลยค่ะ แต่เราก็ทำไรไม่ค่อยเป็น เขาต้องการคนดูแล ทำกับข้าวเก่ง งานบ้านเป็น ดูแลพ่อเขาได้ ยอมรับว่าเขาดูแลเรามากกว่าเราดูแลเขาด้วยซ้ำอะคะ แต่มันทะเลาะกันจนเหนื่อยใจ
เวลาอยุ่ด้วยกันเขาติดเกมส์มากกกกกกกกกก อยู่ด้วยกันไม่เคยนอนกอด บอกรักอะไรเลย จนมันท้อ โดยเฉพาะคำพูดที่เขาดูถูกเรา ไม่ว่าเขาจะด่าเราด้วยอารมณ์หรืออยากให้เราดี เราเก่งก็ตามแต่ คนรักกันไม่ควรดูถูกกันไม่ใช่หรอคะ ถ้าเรากลับไปคบเราก็เหมือนผู้หญิงไม่มีศักดิ์ศรี ไม่มีค่าอย่างที่เขาว่าใช่ไหมคะ เรายุติดความสัมพันธ์เพื่อนๆว่ามันถูกแล้วใช่ไหม ตอนนี้อยู่คนเดียวมาได้สักพัก รู้สึกว่ามันสบายใจดีอะคะ เพื่อนมีความเห็นว่ายังไงคะ ขอบคุณค่ะ