ประวัติ สงคราม ญี่ปุ่น ภาค 2 สงครามสมัย มุโรมะชิ

กระทู้สนทนา

ภาคแรกนะครับ http://ppantip.com/topic/31938010 มหาศึกเก็นเป ไทระ vs มินาโมโตะ

มาต่อภาค 2 กันนะครับ

หลังจากโฮโจ เข้าครองอำนาจต่อจาก ตระกูลมินาโมโตะ
ค.ศ. 1325 ตระกูลโฮโจ กุมอำนาจในรัฐบาลบาฟุคุไว้สิ้นและในสมัยนั้นยังมีขุนนาง ชื่อดังอีกคือ อาชิคางะ ทาคาอุจิ กับ นิตตะ โยชิสึดะ

ตราประจำตระกูลโฮโจ

อาชิคางะ ทาคาอุจิ หัวหน้าตระกูลอาชิคางะ ไดเมียวแห่ง แคว้น shimotsuke

ตราประจำตระกูลอาชิคางะ

นิตตะ โยชิสึดะ หัวหน้าตระกูลนิตตะ แห่ง ไดเมียวแคว้นโคสุกะ

ตราประจำตระกูลนิตตะ

แต่แล้วด้วยความบ้าอำนาจและความระส่ำของบ้านเมืองประชาชนอดอยาก ทำให้ ในปี ค.ศ. 1331 จักรพรรดิโกไดโงะ กับ เหล่าขุนนางคนสนิทได้วางแผนเพื่อโค่นอำนาจของตระกุลโฮโจ แต่แผนกับล่วงรู้ถึงฝ่ายบาฟุคุ โฮโจ จึงสั่งประหารและเนรเทศเหล่าขุนนางที่สมรู้ร่วมคิด แต่ จักรพรรดิ ไหวตัวทันจึงหลบหนีไปซ่อนตัวที่บนเขาคาซากิ และ ส่งสารให้เหล่าขุนนางตัวประเทศที่ต้องการโค่นล้มตระกูลโฮโจมาชุมนุมที่เขาแห่งนี้
ขุนศึกคนสำคัญที่มาเข้าร่วม คือ คิซึโนกิ ( กองโจรกู้ชาติ )โดย มีกำลังทหารประมาณ 3 พัน คน

คิซึโนกิ มาซาชิเงะ

เมื่อบาฟุคุรู้ข่าว ก็สั่งให้กองกำลังทหารของรัฐบาลยกกำลังมุ่งสู่เขาคาซากิ ตระกูลต่างๆภายใต้คำสั่งของรัฐบาลจึงยกทัพเข้าตี
เขาคาซากิไม่ขาดสาย และยังมีทัพหลวงที่นำโดย "อาชิคากะ ทาคาอุจิ" จำนวนกว่า 2 แสนคนทีเดียว
แต่ด้วยความเก่งกาจของคิซึโนกิ กองกำลังฝ่ายรัฐบาลต้องใช้เวลากว่า 1 เดือน กว่าจะตีเขาคาซากิแตก คิซึโนกิหลบหนีไปได้
ส่วนองค์จักรพรรดิถูกจับได้และถูกพาไปยังเกียวโต และได้มีการแต่งตั้งจักรพรรดิองค์ใหม่ คือ ท่าน"คาซึฮิโตะ ชินโท" แทนจักรพรรดิโกไดโงะ

หลังจากพ่ายแพ้แก่รัฐบาล คิซึโนกิก็ได้หลบหนีและรวบรวมกำลังโดยการสร้างปราสาท และตั้งมั่นอยู่ที่อากาซากะในแคว้นยามาโต้
เมื่อโฮโจรู้ข่าวจึงสั่งให้ "ทาคาอุจิ" นำกองกำลังรัฐบาลจัดกระบวนทัพเข้าตี แต่เนื่องที่มั่นอากาซากะถูกออกแบบมาเป็นปราสาทบนเขา
ซึ่งต่างจากที่มั่นในสมัยนั้นที่จะสร้างบนพื้นราบ มีคฤหาสอยู่ตรงกลาง ทำให้กำลังรบที่มากกว่าไม่ค่อยมีผลซักเท่าไร
จนผ่านไปกว่า 1 เดือน ทัพหน้าของฝ่ายรัฐบาลก็ยังไม่สามารถตีป้อมอากาซากะแตกได้ จึงทำได้แค่ปิดล้อมที่มั่นเอาไว้
แต่น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟ หลังจากนั้นไม่นานป้อมอากาซากะก็แตก กองกำลังของคิซึโนกิจึงสลายไป
รัฐบาลจึงส่งจักรพรรดิ์โกไดโงะ ไปคุมขังไว้ที่เกาะกลางทะเลโอกิ

หลังจากคิซึโนกิพ่ายแพ้ที่ป้อมอากาซากะ แต่หนีไปได้ ก็ได้รวบรวมกำลังต่อต้านฝ่ายรัฐบาลอีกครั้งหนึ่ง
โดยเข้ายึดแคว้นอิซึมิ กับ แคว้นคาวาจิ และตั้งค่ายบนเขาคาซากิ เช่นเดิมเมื่อบาฟุคุรู้ข่าวจึงส่งทัพ "โรคุฮาระ"
ทัพหน้านำโดย "ทากาฮาชิ มิคาวะ" นำกำลัง 5 พันคนมุ่งหน้าสู่เขาคาซากิ แต่พวกคิซึโนกิรู้ทัน จึงวางแผนเข้าตีที่สะพานวาตานาเบะ ทัพหน้าฝ่ายรัฐบาลแตกพ่าย

หลังจากชนะศึกที่วาตานาเบะ ก็มีตระกูลต่างๆเริ่มมาเข้าร่วมกับฝ่ายคิซึโนกิ ทำให้กำลังทหารของคิซึโนกิเพิ่มมากขึ้น
รัฐบาลก็ยังไม่ลดละก็ส่งกำลังทหารจากตระกูลต่างๆเข้ามาตีค่ายคาซากิเรื่อยๆ
และจากที่คิซึโนกิชนะศึกพวกรัฐบาลได้ ก็เริ่มมีการกบฎกับรัฐบาลหลายพื้นที่ โดยขุนศึกคนสำคัญก็คือ "เจ้าชายโอโทโนมิยะ" ที่ตั้งมั่นอยู่ที่ยาชิโร่ ในแคว้นยามาโต้ กับ "อากามัตสึ" ที่ตั้งมั่นอยู่ในแคว้นฮาริมะ และ
"นาวะ" ที่ตั้งมั่นอยู่ในเขาเซ็นโจ โดยนาวะได้ช่วยจักรพรรดิโกไดโงะไว้ด้วย

เมื่อเป็นแบบนี้ฝ่ายรัฐบาลจึงต้องส่งกำลังเข้าปราบปราม โดยกองทัพของเจ้าชายโอโทโนมิยะถูกตีแตกที่ยาชิโร่
และได้หนีไปที่เขาโคยะ เมื่อกองทัพรัฐบาลไม่สามารถตีที่มั่นของคิซึโนกิได้สักที จึงสั่งให้ "นิตตะ" นำทัพหลวงเข้าตีโดยนำกำลังกว่า 4 แสนนายของรัฐบาล เข้าปิดล้อมค่ายของคิซึโนกิที่มีทหารเพียง 1 พันกว่าคนเท่านั้น แต่ก็ยังไม่สามารถตีแตกได้ ทาคาอุจิป่วยไม่สามารถนำทัพได้

ทางด้านกองทัพของอากามัตสึ ได้ตีปราสาทหลายแห่งของตระกูลข้ารับใช้รัฐบาล
ในระหว่างทางที่เคลื่อนกองกำลังจากฮาริมะมุ่งหน้าสู่เกียวโต อากามัตสึชนะศึกติดต่อกันเรื่อยๆ
จนรัฐบาลไม่สามารถปราบพวกกบฎได้ จึงต้องขอให้ "อาชิคากะ" นำทัพเข้าตี แต่อาชิคากะก็บ่ายเบี่ยง
ตระกูลโฮโจเลยขู่จะถล่มตระกูลอาชิคากะให้ราบ อาชิคากะจึงตอบตกลงรับทำศึก

แต่แล้วทัพของ "อาชิคากะ ทาคาอุจิ" ที่ได้ไปตั้งทัพอยุ่ที่ทับบะก็ประกาศกบฎต่อรัฐบาล
โดยมีกำลังทหารกว่า 2 หมื่นคน และยกกำลังย้อนกลับมาตีโรคุฮาระในเกียวโต
เมื่อทาคาอุจิประกาศกบฎต่อรัฐบาลแล้ว เพื่อนสนิทอย่างนิตตะก็เลยประกาศกบฎต่อรัฐบาลด้วยเช่นกัน
โดยกองกองกำลังของนิตตะ รวมตัวกันที่แคว้นโคสุเกะ โดยได้กำลังจากเอจิโกะอีกเกือบ 2 หมื่นนาย
และได้เคลื่อนกำลังมุ่งหน้าสู่คามาคุระที่ทำงานของรัฐบาลทหาร

ตระกูลโฮโจเมื่อรู้ข่าวจึงส่งทหาร 6 หมื่นนายเข้าตีโต้ โดยกองกำลังของนิตตะก็มีคนมารวมตัวเรื่อยๆ จนมีมากว่า 1 แสนคน
แต่กองกำลังของโฮโจก็มีมากว่า 1 แสนคนเช่นกัน
แต่ผลการปะทะ กองทัพของนิตตะสามารถชนะกองกำลังของรัฐบาลได้
และมุ่งหน้าเข้าสู่คามาคุระ และถล่มกองกำลังทหารของรัฐบาลในคามาคุระและสามารถยึดที่ตั้งรัฐบาลได้
ส่วนกองกำลังของทาคาอุจิ กับ อากามัตสึ ก็สามารถเข้ายึดโรคุฮาระในเกียวโตได้สำเร็จ
ทำให้กองกำลังของรัฐบาลประกาศยอมแพ้

หลังปราบตระกูลโฮโจได้สำเร็จ จักรพรรดิ์ก็มอบแคว้นเป็นรางวัลให้กับขุนศึกต่างๆ

หลังจากจัดการเรื่องต่างๆเสร็จสิ้น จักรพรรดิโกะ-ไดโงทรงจัดตั้งการปกครองขึ้นที่เมืองเกียวโตเรียกว่า "ชินเซ"
หรือการปกครองโดยจักรพรรดิโดยตรงเรียกว่า "การฟื้นฟูเคมมุ" ทำให้เหล่าซามุไรไม่พอใจที่อำนาจการปกครองญี่ปุ่น
จะไปตกอยู่แก่ขุนนางและราชสำนักอีกครั้ง

ค.ศ. 1334 "อาชิคากะ ทาดาโยชิ"  น้องชายของทากาอุจิ ได้ลักลอบนำเจ้าชาย "นารินางะ"
พระโอรสอีกองค์ในจักรพรรดิ์โกะ-ไดโงไปทางตะวันออก ไปยังเมืองคามาคุระ และจัดตั้งการปกครองขึ้นที่นั่น
เพื่อแสดงให้เห็นว่าชนชั้นซามุไรยังคงต้องการรัฐบาลโชกุน จักรพรรดิโกะ-ไดโงจึงทรงตอบโต้โดยการแต่งตั้ง
ให้เจ้าชาย"โมรินางะ"พระโอรส เป็นเซอิไทโชกุน

ค.ศ. 1335 "โฮโจ โทกิยุกิ" บุตรชายของ "ชิกเก็ง โฮโจ ทากาโตะกิ" ก่อกบฏเพื่อคืนอำนาจให้แก่ตระกูลโฮโจ
ยกทัพขับ"ทาดาโยชิ" ออกจากคะมะกุระ อาชิคากะและทากาอุจิจึงยกทัพมาจากเมืองเกียวโต
มาปราบกบฏของตระกูลโฮโจได้สำเร็จ โทกิยุกิจึงหลบหนีจากคามากุระ
ฝ่ายจักรพรรดิโกะ-ไดโงทรงฉวยโอกาสที่ทากาอุจิไม่อยู่ ส่ง "นิตตะ โยชิซาดะ" ยกทัพจากเกียวโต มาทำการปราบทากาอุจิ
แต่นิตตะพ่ายแพ้แก่ทากาอุจิ

"อาชิคากะ ทากาอุจิ" จึงยกทัพกลับไปทางตะวันตกเพื่อเข้ายึดเมืองเกียวโต แต่ก็พ่ายแพ้ต่อ "คิซึโนกิ" และ "คิตาบาตาเกะ อากิอิเอะ"
ทำให้อาชิคากะจำต้องหลบหนีไปยังเกาะคิวชู แต่ไม่นานก็สามารถรวบรวมกำลังพลจากคิวชู
ยกทัพเข้าบุกยึดเมืองเกียวโตในยุทธการมินาโตะงาวะ

ค.ศ. 1336 "คิซึโนกิ" กระทำการเซ็ปปุกุ เสียชีวิต เมื่อทัพของทากาอุจิเข้ายึดเมืองเกียวโต ตั้งจักรพรรดิโคเมียว
ขึ้นเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่ของพระราชวงศ์ฝ่ายเหนือ
จักรพรรดิโกะ-ไดโงพร้อมทั้งขุนพล ซามุไรเช่น "นิตตะ โยชิซาดะ" และ "คิตาบาตาเกะ อากิอิเอะ" หลบหนีไปทางใต้
และตั้งราชสำนักขึ้นใหม่ที่เมืองโยชิโนะ เป็นพระราชวงศ์ฝ่ายใต้
สิ้นสุดการปกครองของจักรพรรดิในสมัยการฟื้นฟู "เคมมุ" และเป็นจุดเริ่มต้นของสมัยราชวงศ์เหนือใต้

"อาชิกางะ ทากาอุจิ" ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นเซอิไทโชกุน เมื่อค.ศ. 1338 เป็นจุดเริ่มต้นของรัฐบาลโชกุนมุโระมะชิ