12-14.4.2014
กลับมาคานาซาว่าอีกเป็นครั้งที่สอง เพราะอยากจะใช้เวลาที่เมืองนี้ให้มากกว่าครั้งที่แล้วที่มาเเบบรีบเร่งทำให้พลาดอะไรไปหลายอย่าง
มาครั้งนี้เลยให้เวลาเต็มที่เลยค่ะ เก็บตกสถานที่ที่พลาดไปคราวที่แล้ว หากิจกรรมทำ รวมทั้งสิ่งที่ต้องการที่สุดในการเดินทางครั้งนี้ค่ะ คือเดินช้า ๆ ชิล ๆ ชมดอกไม้ ใช้ชีวิตแบบไม่รีบเร่งไม่เครียด และสุดท้าย คือกินให้มันสุด ๆ ไปเลย!!
ความต้องการเป็นจริงแล้วค่ะที่คานาซาว่า
เวลาชีวิตมันดำเนินไปอย่างช้า ๆ นี่มีความสุขดีนะคะ
และการมาครั้งนี้จัดว่าโชคดีมาก นอกจากอากาศจะเป็นใจ ไม่เจอฝนเลยสักวันแล้ว (คนที่เกสต์เฮาส์บอกว่าคานาซาว่าเป็นเมืองที่มีฝนตกชุกแห่งนึงของญี่ปุ่นค่ะ) ซากุระก็พร้อมใจกันบานสะพรั่งให้ได้ชื่นชมความสวยงามอย่างเต็มที่ (ปีที่แล้ว ได้ยินเค้าว่าลมแรง ทำเอาน้องนางซากุระร่วงหมดนะคะ) และยังมาทันเทศกาลกับกิจกรรมอีกหลายอย่าง แผนที่เตรียม ๆ ไว้นี่เเทบจะโยนทิ้งไปเลยค่ะ แล้ว enjoy สิ่งที่เจอตรงหน้าให้เต็มที่
เป็นอีกครั้งนึงที่รู้สึกว่า ชีวิตมันช่างดีอะไรอย่างนี้!
รู้สึกดีมากที่ตัดสินใจกลับมาที่นี่อีก แม้ว่าจะต้องแลกกับการกลับไปทำงานสัปดาห์ละเก้าวันอีก มันก็คุ้ม
เอาล่ะค่ะ ไปเที่ยวกันเลยเนอะ
มาถึงคานาซาว่าตอนเย็นค่ะ หลังจากเช็คอิน เก็บของที่เกสต์เฮาส์เสร็จเรียบร้อย คานาซาว่าก็ต้อนรับดิฉันด้วยข่าวดีเลยค่ะ
คนที่เกสต์เฮาส์แนะนำให้ไปชมการแสดงที่ย่านเกอิชา ฮิงาชิและไปชมซากุระยามค่ำคืนที่สวนเคนโระคุเอง
ดิฉันไปที่ย่านเกอิชาก่อน (Higashi Chaya District ลงรถป้าย Hashiba-cho) คืนนี้มีการแสดงการเต้นรำพื้นบ้าน ดิฉันไม่เเน่ใจว่าเรียกว่าอะไรกันแน่ ลองหาดูก็เจออยู่สองสามชื่อคือ Owara Kaze no Bon กับ Ecchu Yatsuo Owara ค่ะ
ชายหนุ่มใส่ Happi หญิงสาวใส่ Yukata สวมหมวกฟาง
(อยากดึงหมวกที่น้องผู้ชายสวมอยู่ออกมาก อยากเห็นหน้าตาที่ถูกหมวกปิดเอาไว้ ฮิ้วววว)
เป็นการเต้นที่จังหวะช้า ๆ รอบนึงใช้เวลาประมาณสิบห้าถึงยี่สิบนาที แล้วก็จะเปลี่ยนที่ไปเรื่อย ๆ รอบย่านเกอิชา วนมาที่เดิมใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งค่ะ
บอกแล้วว่าคราวนี้เปลี่ยนแผนตลอดพร้อมชื่นชมสิ่งที่เจอเฉพาะหน้า
เมื่อชมการเต้นจบ กำลังจะไปที่สวนเคนโระคุเองก็มาเจอนี่เข้าก่อนค่ะ ชมซากุระยามค่ำคืนพร้อมฟังดนตรีในสวน ได้ยืนฟังอยู่เพลงนึง จริง ๆ อยากนั่งฟังจนงานเลิกมาก แต่ก็ไม่ได้ทำค่ะ กลัวจะดึกไป แต่แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ เพลงเพราะมากเลย
เสร็จแล้วไปต่อกันที่สวนเคนโระคุเองและปราสาทคานาซาว่าค่ะ (จากย่านเกอิชาสามารถเดินไปได้ ใช้เวลาประมาณสิบห้านาที)
ซากุระยามค่ำคืน ดิฉันว่ามันสวยกว่าตอนกลางวันอีกนะ ด้านหลังเป็นแสงไฟจากตัวเมือง
Signature ประจำสวน ตะเกียงหินสองขา
ข้ามมาที่ปราสาทคานาซาว่า ประตูอิชิกาวะ-มอน
ซากุระสีชมพูบานสะพรั่งเข้ากับสีขาวของตัวปราสาท ดิฉันรู้สึกว่าสีชมพูของซากุระทำให้ปราสาทดูหวานขึ้น ถ้าให้ปราสาทเป็นคน คงถูกจัดเป็นสาวงามอย่างไม่ต้องสงสัย
ไม่มีความดุดันเล้ยยยยย ปราสาทอะไรเนี่ย
อยู่กับดอกไม้ปุ๊บ อ่อนระทวยสวยหวานขึ้นทันตา
ช่วงที่ไปเป็นช่วงที่สวนเคนโระคุเองเปิดให้เข้าฟรีเพื่อชมดอกไม้ค่ะ ปกติจะเข้าสวนนี่ต้องจ่ายค่าเข้า 300 เยน ส่วน Kanazawa Castle Park เข้าฟรีอยู่แล้ว และในช่วงเทศกาลแบบนี้ ทางเดินหน้าสวนบรรยากาศเป็นงานวัดเลยค่ะ มีซุ้มอาหารมาขายกันอย่างคึกคักตั้งแต่กลางวันยันกลางคืน ดิฉันเดินเล่นอยู่แถวนี้จนเกือบสี่ทุ่ม คนเยอะมหาศาล (ส่วนใหญ่มาเป็นคู่ชี้ชวนกันชมดอกไม้ ชริ!)
[CR] [Kanazawa] ใส่กิโมโนเดินเล่น จิบชา ชมซากุระ ความสุขเล็ก ๆ กับชีวิตชิล ๆ ที่คานาซาว่า
กลับมาคานาซาว่าอีกเป็นครั้งที่สอง เพราะอยากจะใช้เวลาที่เมืองนี้ให้มากกว่าครั้งที่แล้วที่มาเเบบรีบเร่งทำให้พลาดอะไรไปหลายอย่าง
มาครั้งนี้เลยให้เวลาเต็มที่เลยค่ะ เก็บตกสถานที่ที่พลาดไปคราวที่แล้ว หากิจกรรมทำ รวมทั้งสิ่งที่ต้องการที่สุดในการเดินทางครั้งนี้ค่ะ คือเดินช้า ๆ ชิล ๆ ชมดอกไม้ ใช้ชีวิตแบบไม่รีบเร่งไม่เครียด และสุดท้าย คือกินให้มันสุด ๆ ไปเลย!!
ความต้องการเป็นจริงแล้วค่ะที่คานาซาว่า
เวลาชีวิตมันดำเนินไปอย่างช้า ๆ นี่มีความสุขดีนะคะ
และการมาครั้งนี้จัดว่าโชคดีมาก นอกจากอากาศจะเป็นใจ ไม่เจอฝนเลยสักวันแล้ว (คนที่เกสต์เฮาส์บอกว่าคานาซาว่าเป็นเมืองที่มีฝนตกชุกแห่งนึงของญี่ปุ่นค่ะ) ซากุระก็พร้อมใจกันบานสะพรั่งให้ได้ชื่นชมความสวยงามอย่างเต็มที่ (ปีที่แล้ว ได้ยินเค้าว่าลมแรง ทำเอาน้องนางซากุระร่วงหมดนะคะ) และยังมาทันเทศกาลกับกิจกรรมอีกหลายอย่าง แผนที่เตรียม ๆ ไว้นี่เเทบจะโยนทิ้งไปเลยค่ะ แล้ว enjoy สิ่งที่เจอตรงหน้าให้เต็มที่
เป็นอีกครั้งนึงที่รู้สึกว่า ชีวิตมันช่างดีอะไรอย่างนี้!
รู้สึกดีมากที่ตัดสินใจกลับมาที่นี่อีก แม้ว่าจะต้องแลกกับการกลับไปทำงานสัปดาห์ละเก้าวันอีก มันก็คุ้ม
เอาล่ะค่ะ ไปเที่ยวกันเลยเนอะ
มาถึงคานาซาว่าตอนเย็นค่ะ หลังจากเช็คอิน เก็บของที่เกสต์เฮาส์เสร็จเรียบร้อย คานาซาว่าก็ต้อนรับดิฉันด้วยข่าวดีเลยค่ะ
คนที่เกสต์เฮาส์แนะนำให้ไปชมการแสดงที่ย่านเกอิชา ฮิงาชิและไปชมซากุระยามค่ำคืนที่สวนเคนโระคุเอง
ดิฉันไปที่ย่านเกอิชาก่อน (Higashi Chaya District ลงรถป้าย Hashiba-cho) คืนนี้มีการแสดงการเต้นรำพื้นบ้าน ดิฉันไม่เเน่ใจว่าเรียกว่าอะไรกันแน่ ลองหาดูก็เจออยู่สองสามชื่อคือ Owara Kaze no Bon กับ Ecchu Yatsuo Owara ค่ะ
ชายหนุ่มใส่ Happi หญิงสาวใส่ Yukata สวมหมวกฟาง
(อยากดึงหมวกที่น้องผู้ชายสวมอยู่ออกมาก อยากเห็นหน้าตาที่ถูกหมวกปิดเอาไว้ ฮิ้วววว)
เป็นการเต้นที่จังหวะช้า ๆ รอบนึงใช้เวลาประมาณสิบห้าถึงยี่สิบนาที แล้วก็จะเปลี่ยนที่ไปเรื่อย ๆ รอบย่านเกอิชา วนมาที่เดิมใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่งค่ะ
บอกแล้วว่าคราวนี้เปลี่ยนแผนตลอดพร้อมชื่นชมสิ่งที่เจอเฉพาะหน้า
เมื่อชมการเต้นจบ กำลังจะไปที่สวนเคนโระคุเองก็มาเจอนี่เข้าก่อนค่ะ ชมซากุระยามค่ำคืนพร้อมฟังดนตรีในสวน ได้ยืนฟังอยู่เพลงนึง จริง ๆ อยากนั่งฟังจนงานเลิกมาก แต่ก็ไม่ได้ทำค่ะ กลัวจะดึกไป แต่แค่นี้ก็มีความสุขแล้วค่ะ เพลงเพราะมากเลย
เสร็จแล้วไปต่อกันที่สวนเคนโระคุเองและปราสาทคานาซาว่าค่ะ (จากย่านเกอิชาสามารถเดินไปได้ ใช้เวลาประมาณสิบห้านาที)
ซากุระยามค่ำคืน ดิฉันว่ามันสวยกว่าตอนกลางวันอีกนะ ด้านหลังเป็นแสงไฟจากตัวเมือง
Signature ประจำสวน ตะเกียงหินสองขา
ข้ามมาที่ปราสาทคานาซาว่า ประตูอิชิกาวะ-มอน
ซากุระสีชมพูบานสะพรั่งเข้ากับสีขาวของตัวปราสาท ดิฉันรู้สึกว่าสีชมพูของซากุระทำให้ปราสาทดูหวานขึ้น ถ้าให้ปราสาทเป็นคน คงถูกจัดเป็นสาวงามอย่างไม่ต้องสงสัย
ไม่มีความดุดันเล้ยยยยย ปราสาทอะไรเนี่ย
อยู่กับดอกไม้ปุ๊บ อ่อนระทวยสวยหวานขึ้นทันตา
ช่วงที่ไปเป็นช่วงที่สวนเคนโระคุเองเปิดให้เข้าฟรีเพื่อชมดอกไม้ค่ะ ปกติจะเข้าสวนนี่ต้องจ่ายค่าเข้า 300 เยน ส่วน Kanazawa Castle Park เข้าฟรีอยู่แล้ว และในช่วงเทศกาลแบบนี้ ทางเดินหน้าสวนบรรยากาศเป็นงานวัดเลยค่ะ มีซุ้มอาหารมาขายกันอย่างคึกคักตั้งแต่กลางวันยันกลางคืน ดิฉันเดินเล่นอยู่แถวนี้จนเกือบสี่ทุ่ม คนเยอะมหาศาล (ส่วนใหญ่มาเป็นคู่ชี้ชวนกันชมดอกไม้ ชริ!)