นั่งดูเกมส์ทีมนครราชสีมา (หลายคนบอกไทยบี) กับทีมจากเวียดนาม (ในเงาทีมชาติเวียดนามชุดใหญ่)
ตลอด 5 เซ็ตของวันนี้ที่ผ่านมา จะเห็น "ถุงแป้ง" วณิชยา หลวงทองหล่าง (ขออภัยถ้าชื่อผิด) เล่นในตำแหน่งหัวเสาตลอดทุกเซ็ต
ก่อนหน้านี้เธอเป็นดาวรุ่งและติดในทีมชาติไทยมาก่อน... แต่เนื่องจาก จขกท.ไม่ได้ติดตามผลงานของเธอในช่วงนั้นจึงไม่ทราบว่าเป็นอย่างไร
แต่เกมส์ในวันนี้ ขอพูดเลยว่า แทบทุกครั้งที่ตัวเซ็ทโยนบอลให้เธอๆ จะกระโดดตบติดบล็อกของทีมเวียดนามแทบทุกครั้ง (หรือทุกครั้งก็ว่าได้)
ทำให้เพื่อนในทีมต้องรีบมารองบอล และโยนให้ตัวเซ็ทโยนบอลใหม่อีกรอบ... แต่เธอก็ตบติดบล็อกอีก ทำให้เกิดการแรลลี่แบบนี้อยู่ 3-4 รอบ ไปและกลับ
นั่งคิดอยู่ในใจว่า แทนที่จะได้แต้ม แต่กลับเปิดโอกาสให้คู่แข่งจากเวียดนามสามารถตั้งตัวและเปิดโอกาสในการจัดทัพและบุกทีมจากไทยได้
ซึ่งก็เป็นเช่นนั้น ที่ทีมของคู่แข่งสามารถตั้งหลักและปิดสกอร์ได้ จึงทำให้คิดว่า หน้าที่ของบอลหัวเสา คืออะไร ฟาด ตบ อย่างเดียวแค่นั้นเองหรือ
หรือว่าเธอถูกฝึกหัดมาเพียงแค่นั้นจริงๆ????
เหมือนเป็นหุ่นยนต์ ถูกป้อนคำสั่งมาให้ทำเพียงสิ่งนี้อย่างเดียว
เมื่อมองย้อนกลับไปที่ทีมชาติชุดใหญ่ (ไม่ขอเอ่ยชื่อ) ถึงแม้จะเล่นในตำแหน่งเดียวกันกับเธอ แต่พวกเขาก็สามารถมองและอ่านการยืนในตำแหน่งต่างๆ ของคู่แข่งได้ และสามารถเปลี่ยนวิธีการเล่นบอลจากตบแรงๆ (เหมือนเธอชอบทำ) มาเป็น การหยอดให้เหนือบล็อก การตบทะแยงหนีบล็อก การตบเข้าบล็อกเพื่อให้ทัชเอ้าท์ เป็นต้น นี่ถึงเรียกว่าเซ้นท์ของการเล่นบอลหัวเสา
แต่.. วณิชยา ไม่มีในจุดนี้!!! เธอก็ยังตะบี้ตะบันในการตบเข้าบล็อกอยู่อย่างต่อเนื่อง
หลายคนอาจจะบอกว่า เธอเพิ่งหายบาดเจ็บ และเพิ่งกลับมาได้ขนาดนี้
แต่เราว่ามันเป็นเหตุผลในการอ้างมากกว่า เพราะ ณ เวลานี้คือกลางปี 2014 แล้วผ่านเวลาช่วงการบาดเจ็บมานานแล้ว เพราะไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นข้ออ้างต่อๆ ไปในอนาคตอยู่เรื่อยๆ
และคิดว่าจุดจบของเธอก็คงจะไม่ต่างจากคนอื่นๆ เท่าไหร่นัก ที่สามารถโลดแล่นได้ในไทยลีกได้เป็นอย่างดี
ปล.เพิ่มความเห็นส่วนตัวสักนิด คิดว่าคนที่มีโอกาสรุ่งในทีมชาติชุดใหญ่ก็คือ หมี่ แนน ชมพู่ (MVPแมตซ์นี้) และหัทยา (เธอนิ่งดี) นอกนั้นคิดว่าไม่เหมาะกับการเล่นสไตล์ทีมไทย
วณิชยา หลวงทองหลาง เธอตีหลบบล็อกไม่ได้เหรอครับ
ตลอด 5 เซ็ตของวันนี้ที่ผ่านมา จะเห็น "ถุงแป้ง" วณิชยา หลวงทองหล่าง (ขออภัยถ้าชื่อผิด) เล่นในตำแหน่งหัวเสาตลอดทุกเซ็ต
ก่อนหน้านี้เธอเป็นดาวรุ่งและติดในทีมชาติไทยมาก่อน... แต่เนื่องจาก จขกท.ไม่ได้ติดตามผลงานของเธอในช่วงนั้นจึงไม่ทราบว่าเป็นอย่างไร
แต่เกมส์ในวันนี้ ขอพูดเลยว่า แทบทุกครั้งที่ตัวเซ็ทโยนบอลให้เธอๆ จะกระโดดตบติดบล็อกของทีมเวียดนามแทบทุกครั้ง (หรือทุกครั้งก็ว่าได้)
ทำให้เพื่อนในทีมต้องรีบมารองบอล และโยนให้ตัวเซ็ทโยนบอลใหม่อีกรอบ... แต่เธอก็ตบติดบล็อกอีก ทำให้เกิดการแรลลี่แบบนี้อยู่ 3-4 รอบ ไปและกลับ
นั่งคิดอยู่ในใจว่า แทนที่จะได้แต้ม แต่กลับเปิดโอกาสให้คู่แข่งจากเวียดนามสามารถตั้งตัวและเปิดโอกาสในการจัดทัพและบุกทีมจากไทยได้
ซึ่งก็เป็นเช่นนั้น ที่ทีมของคู่แข่งสามารถตั้งหลักและปิดสกอร์ได้ จึงทำให้คิดว่า หน้าที่ของบอลหัวเสา คืออะไร ฟาด ตบ อย่างเดียวแค่นั้นเองหรือ
หรือว่าเธอถูกฝึกหัดมาเพียงแค่นั้นจริงๆ????
เหมือนเป็นหุ่นยนต์ ถูกป้อนคำสั่งมาให้ทำเพียงสิ่งนี้อย่างเดียว
เมื่อมองย้อนกลับไปที่ทีมชาติชุดใหญ่ (ไม่ขอเอ่ยชื่อ) ถึงแม้จะเล่นในตำแหน่งเดียวกันกับเธอ แต่พวกเขาก็สามารถมองและอ่านการยืนในตำแหน่งต่างๆ ของคู่แข่งได้ และสามารถเปลี่ยนวิธีการเล่นบอลจากตบแรงๆ (เหมือนเธอชอบทำ) มาเป็น การหยอดให้เหนือบล็อก การตบทะแยงหนีบล็อก การตบเข้าบล็อกเพื่อให้ทัชเอ้าท์ เป็นต้น นี่ถึงเรียกว่าเซ้นท์ของการเล่นบอลหัวเสา
แต่.. วณิชยา ไม่มีในจุดนี้!!! เธอก็ยังตะบี้ตะบันในการตบเข้าบล็อกอยู่อย่างต่อเนื่อง
หลายคนอาจจะบอกว่า เธอเพิ่งหายบาดเจ็บ และเพิ่งกลับมาได้ขนาดนี้
แต่เราว่ามันเป็นเหตุผลในการอ้างมากกว่า เพราะ ณ เวลานี้คือกลางปี 2014 แล้วผ่านเวลาช่วงการบาดเจ็บมานานแล้ว เพราะไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นข้ออ้างต่อๆ ไปในอนาคตอยู่เรื่อยๆ
และคิดว่าจุดจบของเธอก็คงจะไม่ต่างจากคนอื่นๆ เท่าไหร่นัก ที่สามารถโลดแล่นได้ในไทยลีกได้เป็นอย่างดี
ปล.เพิ่มความเห็นส่วนตัวสักนิด คิดว่าคนที่มีโอกาสรุ่งในทีมชาติชุดใหญ่ก็คือ หมี่ แนน ชมพู่ (MVPแมตซ์นี้) และหัทยา (เธอนิ่งดี) นอกนั้นคิดว่าไม่เหมาะกับการเล่นสไตล์ทีมไทย