เราเป็นสิวเพื่อนบอกว่าไม่น่าเกลียดหรอก ( หลอกให้กำลังใจกันรึเปล่า )
อายุ 19 เป็นคนผิวน้ำผึงแต่บางคนก็บอกว่าขาว คือความจริง รสนิยมเราไม่ได้อยากขาวอยากเป็นคนผิวสวยเปล่งปลั่ง เนียน
สูงโปร่ง  177 ตาคม ผมดำธรรมชาติ จมูกโด่งพอประมาณ หน้าเรียวรูปไข่หลายคนชมว่าเราน่ารัก บางคนก็ไม่กล้าเข้ามาคุยกับเราเหตุผล คือ คิดว่าเราหยิ่ง กลัวตาเรา หน้าดุ ยอมรับเลยว่ามนุษย์สัมพันธ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่เพราะเราไม่มีความมั่นใจหมดความมั่นใจก็เพราะสิวนี่แหละ จิงๆเราเขิน ขี้อาย เลยจะแบบทำนิ่งๆ ใส่ไป เรามีแต่เพื่อนผู้หญิงกับตุ๊ดและกะเทย ก็มีเพื่อนผู้ชายเข้ามาคุยบ้างแบบว่าตามประสาเพื่อนรู้จักกันแต่บางคนที่ไม่รู้จักจะชอบมองเราอย่างเดียวเรามั่นใจว่าเขามองเราแน่ๆ ไม่ได้คิดไปเองแต่เราก็คิดแบบว่ามองเราทำไมเราทำอะไรผิดรึเปล่ายิ่งคนที่มองหน้าเราแล้วพอเราหันไปมองตาเขาแล้วเขาก็มองหน้าเราอยู่ เราจะยิ่งหลบหน้า หันไปด้านอื่นเลย เราหมดความมั่นใจง่าาาาาาา

และที่สำคัญกว่าคือ เราเป็นสิว มีรอยดำ ที่แก้ม แต่พอทาครีมมันก็จะพลางๆ ใสๆ ใช้ minus sunเนื้อ ivory อยู่ แต่มันจะดูไม่เกลี้ยงเกลาเหมือนคนที่เขาไม่เป็นสิวกัน ทุกวันนี้เราก็พยายามเต็มที่รอวันนัดเลเซอร์อยู่เผื่อจะ บลิ้งๆกว่าเดิม haha555

จากความรู้สึกเลยคือ เราก็ชอบคนหน้าตาดี แต่การเป็นสิวมันปฎิเสธไม่ได้เราเลือกไม่ได้ มันเสกให้หายไม่ได้ต้องใช้เวลาส่วนใหญ่เกย์จะมีพิมนิยมที่ชอบ คือคนขาว หน้าใส มีซิคแพค เราไม่มีซักกะข้อตอนนี้เราก็เลยรู้สึกว่าใครก็ได้มาจีบกุหน่อยเถอะ เกิดมาไม่เคยมีแฟนซักคน TT..TT