เคยกลับรถในที่ที่ไม่ได้ห้ามแต่ก็ไม่ควรกลับแล้วมีมอไซต์ไม่เห็นแทรกออกมาจากรถเลนเดียวกัน อันเข้าข้างประตูฝั่งคนขับ หัวโขกเสาเอยุบลงไปเยอะมาก สภาพนิ่งสนิทหมดสติเลือดออกนิดหน่อย โชคดีอยู่ใกล้โรงพยาบาลชุมชน หมอบอกแค่ว่าอาการหนักมากส่งต้องส่งต่อไปโรงพยาบาลใหญ่ของมหาวิทยาลัยผ่าตัดสมองด่วน พอออกมาตอนค่ำๆก็พักต่อใน ICU สอบถามพยาบาลได้ความว่า เลือดคั่งในสมอง ขาหักสามท่อน สลบอยู่อย่างนั้น 4วันเต็ม เห็นสภาพแล้วทำอะไรไม่ถูก ขาไม่มีแรง กลายเป็นคนเหม่อลอยไปหลายเดือนเลย คิดอยู่แค่ว่า เปลี่ยนตัวได้ไหม ให้เป็นเราแทนได้ไหม จะเลี้ยวตรงนั้นทำไม ทำไมต้องไปเชื่อคนอื่นให้ทำ ทั้งๆที่จะเชื่อใจแต่ตัวเองและใจเย็นมากเวลาขับรถมาตลอด น้ำตาที่ไม่เคยไหลหลังจากอกหักเมื่อนานมาแล้วก็มาไหลเอาวันนั้นนั่นแหล่ะ

แต่โชคดีที่ญาติๆเขารวมถึงตัวเขา (หลังจากหายแล้วก็ยังไม่ปรกติเท่าไหร่) ก็ไม่ติดใจเอาความอะไร ผมยกเงินเก็บที่ทำงานมาตลอดให้เขาหมดเลย ถึงเขาจะไม่ได้เป็นเสาหลักของครอบครัวก็เถอะ แต่ก็ให้เพราะใจเรามันไม่สบายใจเลย ผมช๊อตอยู่อย่างนั้นครึ่งปีได้มั้ง ไม่ดีขึ้นเลย จนกระทั่งไปซื้อหนังสือสวดมนต์มานั่งอ่านนอนอ่าน เปิดวิทยุฟังพระสวดพระเทศน์ เริ่มตระเวนไปวัด ทำบุญหรือเข้าไปไหว้พระเฉยๆทุกทีที่มีโอกาส ไม่น่าเชื่อว่ามันดีขึ้นจริงๆ ถ้าตีเป็นกราฟก็หักหัวขึ้นแบบตั้งฉากเลยแหล่ะ ก็พึ่งได้รู้ได้ประสพช่วงนั้นเองว่าไอ้ที่เขาบอกให้หันหน้าเข้าวัดเนี่ย มันช่วยได้จริงๆ ลองดูเถอะครับ