ผมขอเล่าตั้งแต่เริ่มต้นเลย
เอาสมัยเรียนมัธยม อาจารย์สอนภาษาอังกฤษ
มักสอนแต่แกรมมาร์ยากๆ สอนคำศัพท์ที่ไม่ค่อยได้ใช้กัน
สอนเรื่อง Tense ก็ไม่เคยสอนให้นักเรียนเข้าใจ
นักเรียนบางคน ถึงกับเกลียดภาษาอังกฤษไปเลยก็มี

ผมเห็นว่าอาจารย์สอนภาษาอังกฤษ ใช้วิธีการสอนที่ผิดไป
แทนที่จะหัดให้ฟังเสียงฝรั่ง หนัง วีดีโอ ข่าว ภาษาอังกฤษ
เพื่อให้พวกเรา (นักเรียน) คุ้นชินกับการออกเสียงของฝรั่งโดยแท้จริง
แทนที่จะให้พวกเรา อ่านบทความง่ายๆ หรือประโยคภาษาอังกฤษ
กลับให้พวกเรา ท่องคำศัพท์เป็นตัวโดดๆ แล้วพวกเราก็ไม่เข้าใจว่า
ท่องแล้วต้องเอามา  ประกอบเป็นโครงสร้างอย่างไร

ผมว่าอาจารย์สอนภาษาไม่รู้เรื่อง ภาษาอังกฤษอย่างแท้จริง
ในชั่วโมงภาษาอังกฤษ ก็มีแต่บรรยายภาษาไทย
ไม่เคยออกเสียง สำเนียงฝรั่งให้พวกเราได้เห็นเลย
มีแต่พูดคำเดิมๆ ทุกวัน
Good moring  teacher , How are you , I am fine thank you and you . เฮ้อมีอยู่แค่นี้

ิอีกอย่าง นักเรียนไม่มีโอกาสได้ใช้ภาษา เพื่อการสื่อสาร
มีแต่ใช้ภาษาเพื่อการสอบ สอบเสร็จก็เททิ้ง ไม่ได้รับการฝึกต่อ (นี่อาจเป็นความผิดของพวกผมเอง)
ข้อสอบก็มีแต่ยากๆ ข้อสอบไม่เคยสนับสนุนให้นักเรียนสามารถต่อยอดความรู้ได้
ประมาณว่า มีแต่ข้อสอบเขียน ไม่มีความคิดสร้างสรรค์ ไม่มีแบบว่าให้ตื่นเต้นสนุกสนาน

ที่พูดมาก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ ไม่ได้โทษครูหรอกครับ
แต่มันน้อยใจจริงๆว่า เรียนมาตั้งนาน ทำไมเมืองไทยเรา
นักเรียนไม่เก่ง อังกฤษ อ่อ ผมเคยดูการแข่งขันกล่าวสุนทรพจน์ภาคภาษาอังกฤษ
ของนิสิตแล้ว ปรากฎว่าผิดหวังในระดับคุณภาพของภาษาอังกฤษเค้ามาก
และเร็วๆนี้ ผมบังเอิญเปิดยูทูปไปเจอ การรายงาน นำเสนองาน
ของนักศึกษาปริญญาเอก ม.รัฐทาง ภาคอีสานแห่งหนึ่ง
บอกตรงๆ ผมผิดหวังกับทักษะด้านภาษา ของ ว่าที่ ดร.เหล่านั้นมากๆ

ปล.ใครที่มีวิธีแก้ปัญหาภาษาอังกฤษ
ให้เยาวชนไทย สามารถใช้ภาษาได้
และ มีการพัฒนาการด้านภาษา เพื่อเข้าสู่อาเซียนก็แนะนำได้นะครับ
เผื่อว่าประเทศเรา จะได้พัฒนาด้านภาษาให้ดีไปกว่านี้

"ขอบคุณครับผม"