ถ้ามีคนบ้าหรือเป็นโรคประสาทมาคุกคามคุณจะทำยังไง แจ้งหน่วยงานใดได้บ้าง หรือมีวิธีจัดการอื่นใด
เรากับเพื่อนได้ทานอาหารที่ร้านฟาสต์ฟู้ดแห่งหนึ่ง เพื่อรอเพื่อนอีกคนที่ยังมาไม่ถึง ระหว่างรอก็เม้ามอยหอยสังกันไปตามประสาผู้ญ หลังจากไม่ได้เจอกันมานานมาก เมื่อใกล้จะทานเสร็จเรารุ้สึกได้ว่ามีใครสักคนกำลังด่าทอ อะไรอยู่ ด้วยความสงสัย เราจึงหันไปดูด้วยสายตางุนงง ก็เจอมนุษย์ป้า มากับลูกเล็ก มองตาแข็งมาทางโต๊ะเรา และ พูดประมาณว่า สร้างความเดือดร้อน .... วัยรุ่นสมัยนี้บ้าเทคโนโลยี.... บลาบลา เรามั่นใจว่าป้าด่าโต๊ะเราแน่ เราจำคำพูดไม่ได้ทั้งหมด เพราะ
1.นางพูดด่ายาวมาก และก้ไม่รู้ว่าด่าอะไร
2.เราไม่ได้สนใจฟัง ก็แหงล่ะ ใครจะสนใจเรื่องชาวบ้าน อีกอย่างร้านนี้อยู่ในห้างเสียงมันก็ดัง
ก่อนหน้านี้เราและเพื่อนได้คุยกันเรื่อง iphone 6 จอใหญ่ คล้าย samsung พอทานเสร็จจึงลุกออกจากร้านเพื่อไปรอเพื่อนอีกคน ตอนแรกแค่รำคาญป้าคนนี้ที่นั่งด่าใครก็ไม่รู้เสียงดังน่ารำคาญ สักพักถึงรู้สึกได้ถึงความอึดอัด เพราะนางเล่นจ้องมาทางโต๊ะเรา แล้วก็พุดด่าอะไรไม่หยุด โต้ตอบกับใครก็ไม่รู้ พวกเราจึงลุกออกมารอเพื่อน
ลืมบอกที่นั่งมันเป็นที่ใกล้เค้าเต้อไอติม ก็จะมีคนมาซื้อไอติมยืนต่อคิวอยู่ เราออกมาจากหน้าร้านจึงรู้สึกว่ามันแปลกๆ เพราะคนที่รอซื้อไอติมก็จ้องไปที่โต๊ะนาง เราว่าคนอื่นก็คงงงเหมือนกันแหละว่านางด่าอะใคร ทำไมต้องเสียงดัง เราทั้งงงและรู้สึกแย่มากกกก ทำไมต้องมาเจอคนพรรค์นี้ แต่เราก็คิดในใจว่าอย่าไปใส่ใจ คนมันบ้า เด๋วมันก็หยุดไปเองแหละ ผู้ใหญ่สอนเรามาว่า เจอคนบ้าอย่าเข้าไปยุ่ง ให้หลีกไปห่างๆ แต่พระเจ้า คนบ้ามาหาเราถึงที่แบบนี้ มันจะยังไงละเนี่ย
สักพักเรามาที่หน้าร้านปิ้งย่างอีกแห่งไม่ไกลจากร้านแรกเพราะนัดเพื่อนไว้ อีป้านั่นก็เดินอุ้มลุกเล้กตามมา นางเหมือนตามหาะไรสักอย่างเดินวน เวียนไปมา สักพักก้เจอเราและเพื่อนรอคิวหน้าร้านปิ้งย่าง นางก็พูดว่า "อย่าตามมานะ" สักพักนางก็เดินไปไหนไม่รู้ เราที่ไม่ได้อยากยุ่งกับนางตั้งแต่แรกแล้ว ก็อยากจะแอบแช่งนาง แต่ก็สงสารเด็กที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว ในตอนนั้นเราทั้งโกรธและงงมาก แต่เราว่าเรางงมากกว่า ถึงขั้นมากที่สุด ว่า อินี่เป็นใคร แล้วมายุ่งอะไรกับกรุ แล้วเดี๋ยวก่อนนะ ใครกันแน่ที่ตามใครมา นี่ถึงขั้นตามหาเราเพื่อมาพูดแค่เนี้ย โอ้ย อิป้า บ้าไปแล้วววววว เราสังเกตได้ว่าตานางแข้ง และก็ดูจะระแวงอะไรตลอดเวลา และดูจะมีอาการหูแว่วร่วมด้วยเพราะถึงขั้นโต้ตอบกับตัวเองได้ ทั้งๆที่เราและเพื่อนที่โคตรรู้สึกอึดอัด ไม่ได้โต้ตอบอะไรนางเลย เลือกที่จะเงียบและหลีกตามที่ผู้ใหญ่สอน แต่เอาจริงเราแอบสงสารเด็กคนนั้นนะที่มากับผู้หญิงคนนั้นไม่รุ้ว่าที่บ้านเค้าจะรู้รึป่าว เราสงสัยว่าเค้ามีอาการทางจิต เหมือนคนเป็นโรคประสาท แต่อาการจริงๆเป็นยังไงเราก้ไม่แน่ใจ แต่เราแน่ใจว่าอิป้านี่ไม่ปกติแน่
หลังจากนั้นเพื่อนเราก็มาแล้วจึงไปทานอาหารตามปกติ แต่บอกเลยว่าเรารุ้สึกว่าทำไมตัวเองไม่โต้ตอบ อะไรนางไปบ้าง เช่น เราจะสามารถแจ้งยามให้คอยดูเค้า ระวังไม่ให้เค้าทำอันตรายคนอื่นได้หรือป่าว แต่สุดท้ายเราก้ไม่ได้ทำ กลับมาถึงบ้านเรารู้สึกขอบคุณตัวเองเลยนะที่ไม่ตอบโต้หรือทำอะไรแรงๆกับอีป้านั่น เพราะมันจะกลายเป็นเราเองที่มีอาการไม่ต่างจากอีป้านั่น ควบคุมอารมณ์หรือการกระทำตัวเองไม่ได้
แต่เรื่องนี้ทำให้เราคิดได้ว่าไม่ว่าเราเดินทางไปไหนไปเรียนหรือไปเที่ยว คนบ้าจะเจอได้ง่ายมากก แล้วก็ไม่มีอะไรมาประกันชีวิตของคนในสังคมเลย ทำไมไม่มีการจัดการให้เค้าอยู่ในที่ๆไม่เป็นภัยต่อคนในสังคม เราไม่ได้หมายถึงการกักขังหน่วงเหนี่ยวเค้า เพราะเราก็เข้าใจว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะมีชีวิต แต่เราแค่คิดว่าถ้าคนที่เรารักครอบครัวของเรา ต้องมาจากไปเพราะการกระทำที่ไร้สติสัมปชัญญะแบบนี้ มันคงเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากๆ เราอยากรู้ว่าเราสามารถแจ้งหน่วยงานใด ถ้าเจอคนบ้า,โรคจิต,ประสาทหรือชนิดอื่นๆ เราไม่ได้ถามแค่กรณีเรานะ แต่เราหมายถึงผู้หญิงคนอื่นๆที่ต้องเจอปัญหาเจอคนโรคจิต จะทำอะไรได้บ้าง แล้วควรทำยังไง แจ้งใคร ทั้งในทางกฏหมายและในทางปฏิบัติ บางครั้งเราเองก้ไม่รุ้จริงๆว่าควรจะทำยังไง
ปล1.ขอบคุณพันทิปที่ๆเราสามารถระบายความทุกข์ได้
ปล2.ขออภัยหากใช้คำพูดไม่เหมาะสม แต่ว่าวันนี้เราไม่ไหวจริงๆ
ปล3.ถ้าเห็นต่างจากเรา สามารถแย้งได้ เพราะเราเองประสบการณ์ชีวิตยังน้อย บางเรื่องอาจจะยังไม่เข้าที่ และเราอยากได้คำตอบที่เป็นประโยชน์ในอนาคตสำหรับเหตุการณ์คล้ายๆกัน
ถ้ามีคนบ้าหรือเป็นโรคประสาทมาคุกคามคุณจะทำยังไง แจ้งหน่วยงานใดได้บ้าง หรือมีวิธีจัดการอื่นใด
เรากับเพื่อนได้ทานอาหารที่ร้านฟาสต์ฟู้ดแห่งหนึ่ง เพื่อรอเพื่อนอีกคนที่ยังมาไม่ถึง ระหว่างรอก็เม้ามอยหอยสังกันไปตามประสาผู้ญ หลังจากไม่ได้เจอกันมานานมาก เมื่อใกล้จะทานเสร็จเรารุ้สึกได้ว่ามีใครสักคนกำลังด่าทอ อะไรอยู่ ด้วยความสงสัย เราจึงหันไปดูด้วยสายตางุนงง ก็เจอมนุษย์ป้า มากับลูกเล็ก มองตาแข็งมาทางโต๊ะเรา และ พูดประมาณว่า สร้างความเดือดร้อน .... วัยรุ่นสมัยนี้บ้าเทคโนโลยี.... บลาบลา เรามั่นใจว่าป้าด่าโต๊ะเราแน่ เราจำคำพูดไม่ได้ทั้งหมด เพราะ
1.นางพูดด่ายาวมาก และก้ไม่รู้ว่าด่าอะไร
2.เราไม่ได้สนใจฟัง ก็แหงล่ะ ใครจะสนใจเรื่องชาวบ้าน อีกอย่างร้านนี้อยู่ในห้างเสียงมันก็ดัง
ก่อนหน้านี้เราและเพื่อนได้คุยกันเรื่อง iphone 6 จอใหญ่ คล้าย samsung พอทานเสร็จจึงลุกออกจากร้านเพื่อไปรอเพื่อนอีกคน ตอนแรกแค่รำคาญป้าคนนี้ที่นั่งด่าใครก็ไม่รู้เสียงดังน่ารำคาญ สักพักถึงรู้สึกได้ถึงความอึดอัด เพราะนางเล่นจ้องมาทางโต๊ะเรา แล้วก็พุดด่าอะไรไม่หยุด โต้ตอบกับใครก็ไม่รู้ พวกเราจึงลุกออกมารอเพื่อน
ลืมบอกที่นั่งมันเป็นที่ใกล้เค้าเต้อไอติม ก็จะมีคนมาซื้อไอติมยืนต่อคิวอยู่ เราออกมาจากหน้าร้านจึงรู้สึกว่ามันแปลกๆ เพราะคนที่รอซื้อไอติมก็จ้องไปที่โต๊ะนาง เราว่าคนอื่นก็คงงงเหมือนกันแหละว่านางด่าอะใคร ทำไมต้องเสียงดัง เราทั้งงงและรู้สึกแย่มากกกก ทำไมต้องมาเจอคนพรรค์นี้ แต่เราก็คิดในใจว่าอย่าไปใส่ใจ คนมันบ้า เด๋วมันก็หยุดไปเองแหละ ผู้ใหญ่สอนเรามาว่า เจอคนบ้าอย่าเข้าไปยุ่ง ให้หลีกไปห่างๆ แต่พระเจ้า คนบ้ามาหาเราถึงที่แบบนี้ มันจะยังไงละเนี่ย
สักพักเรามาที่หน้าร้านปิ้งย่างอีกแห่งไม่ไกลจากร้านแรกเพราะนัดเพื่อนไว้ อีป้านั่นก็เดินอุ้มลุกเล้กตามมา นางเหมือนตามหาะไรสักอย่างเดินวน เวียนไปมา สักพักก้เจอเราและเพื่อนรอคิวหน้าร้านปิ้งย่าง นางก็พูดว่า "อย่าตามมานะ" สักพักนางก็เดินไปไหนไม่รู้ เราที่ไม่ได้อยากยุ่งกับนางตั้งแต่แรกแล้ว ก็อยากจะแอบแช่งนาง แต่ก็สงสารเด็กที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว ในตอนนั้นเราทั้งโกรธและงงมาก แต่เราว่าเรางงมากกว่า ถึงขั้นมากที่สุด ว่า อินี่เป็นใคร แล้วมายุ่งอะไรกับกรุ แล้วเดี๋ยวก่อนนะ ใครกันแน่ที่ตามใครมา นี่ถึงขั้นตามหาเราเพื่อมาพูดแค่เนี้ย โอ้ย อิป้า บ้าไปแล้วววววว เราสังเกตได้ว่าตานางแข้ง และก็ดูจะระแวงอะไรตลอดเวลา และดูจะมีอาการหูแว่วร่วมด้วยเพราะถึงขั้นโต้ตอบกับตัวเองได้ ทั้งๆที่เราและเพื่อนที่โคตรรู้สึกอึดอัด ไม่ได้โต้ตอบอะไรนางเลย เลือกที่จะเงียบและหลีกตามที่ผู้ใหญ่สอน แต่เอาจริงเราแอบสงสารเด็กคนนั้นนะที่มากับผู้หญิงคนนั้นไม่รุ้ว่าที่บ้านเค้าจะรู้รึป่าว เราสงสัยว่าเค้ามีอาการทางจิต เหมือนคนเป็นโรคประสาท แต่อาการจริงๆเป็นยังไงเราก้ไม่แน่ใจ แต่เราแน่ใจว่าอิป้านี่ไม่ปกติแน่
หลังจากนั้นเพื่อนเราก็มาแล้วจึงไปทานอาหารตามปกติ แต่บอกเลยว่าเรารุ้สึกว่าทำไมตัวเองไม่โต้ตอบ อะไรนางไปบ้าง เช่น เราจะสามารถแจ้งยามให้คอยดูเค้า ระวังไม่ให้เค้าทำอันตรายคนอื่นได้หรือป่าว แต่สุดท้ายเราก้ไม่ได้ทำ กลับมาถึงบ้านเรารู้สึกขอบคุณตัวเองเลยนะที่ไม่ตอบโต้หรือทำอะไรแรงๆกับอีป้านั่น เพราะมันจะกลายเป็นเราเองที่มีอาการไม่ต่างจากอีป้านั่น ควบคุมอารมณ์หรือการกระทำตัวเองไม่ได้
แต่เรื่องนี้ทำให้เราคิดได้ว่าไม่ว่าเราเดินทางไปไหนไปเรียนหรือไปเที่ยว คนบ้าจะเจอได้ง่ายมากก แล้วก็ไม่มีอะไรมาประกันชีวิตของคนในสังคมเลย ทำไมไม่มีการจัดการให้เค้าอยู่ในที่ๆไม่เป็นภัยต่อคนในสังคม เราไม่ได้หมายถึงการกักขังหน่วงเหนี่ยวเค้า เพราะเราก็เข้าใจว่าทุกคนมีสิทธิ์ที่จะมีชีวิต แต่เราแค่คิดว่าถ้าคนที่เรารักครอบครัวของเรา ต้องมาจากไปเพราะการกระทำที่ไร้สติสัมปชัญญะแบบนี้ มันคงเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากๆ เราอยากรู้ว่าเราสามารถแจ้งหน่วยงานใด ถ้าเจอคนบ้า,โรคจิต,ประสาทหรือชนิดอื่นๆ เราไม่ได้ถามแค่กรณีเรานะ แต่เราหมายถึงผู้หญิงคนอื่นๆที่ต้องเจอปัญหาเจอคนโรคจิต จะทำอะไรได้บ้าง แล้วควรทำยังไง แจ้งใคร ทั้งในทางกฏหมายและในทางปฏิบัติ บางครั้งเราเองก้ไม่รุ้จริงๆว่าควรจะทำยังไง
ปล1.ขอบคุณพันทิปที่ๆเราสามารถระบายความทุกข์ได้
ปล2.ขออภัยหากใช้คำพูดไม่เหมาะสม แต่ว่าวันนี้เราไม่ไหวจริงๆ
ปล3.ถ้าเห็นต่างจากเรา สามารถแย้งได้ เพราะเราเองประสบการณ์ชีวิตยังน้อย บางเรื่องอาจจะยังไม่เข้าที่ และเราอยากได้คำตอบที่เป็นประโยชน์ในอนาคตสำหรับเหตุการณ์คล้ายๆกัน