เมื่อครึ่งชั่วโมงที่แล้วผมได้เสีย หอกหัก ไปแล้วครับ มันไปจากผมอย่างไม่มีวันจะกลับมาอีกแล้ว

4ปีกว่าที่เลี้ยงมันมา ดูแลอย่างดี หอกหักกับผมนี่ถือว่าชะตาถูกกัน ไปเจอมันทั้งๆที่ไม่ได้ตั้งใจ

เจอปุ๊ปรู้สึกว่าถูกชะตามันมากซื้อกลับมาเลี้ยง ตั้งใจดูแลทุกอย่าง หาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับมัน

ผมรักมันมาก มันเป็นเหมือนเพื่อนซี้ ผมเลี้ยงไม่เคยขังกรง ปล่อยวิ่งอิสระ อยากให้มันไม่รู้สึกอึดอัด

แต่ตอนนี้มันไม่อยู่แล้วครับ ผมกลับมาบ้านตอน3ทุ่มเห็นมันนอนอยู่ ผมสังเกตุเห็นว่ามันหายใจแรงมาก

ผมหาข้อมูลดูว่าเป็นเพราะอะไรกระต่ายถึงหายใจแรง เจอสาเหตุว่าอาจเป็น ฮีทสโตรก ผมก็จัดการปฐมพยาบาลเบื้องต้น

ตามที่เค้าแนะนำ เอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดที่ใบหูลดความร้อนในตัว ผมเอามันใส่ในกะละมังปูผ้าให้มันเปิดแอร์เผื่อมันจะเย็นลงบ้าง

ไม่ถึง10นาทีมันลุกขึ้นยืนแล้วกระโดดออกจากกะละมังวิ่งเข้าไปใต้โต๊ะผมก็มุดดูว่ามันจะทำอะไร สัก1นาทีมันล้มตัวนอนตะแคงแล้วชัก

ผมมุดเข้าไปอุ้มมันออกมา มันชัก2-3ทีและมีเสียงแอ๊กๆออกมาที่ปากมีน้ำออกมาด้วยนิดหน่อย และมันก็หยุดทุกอย่าง ตัวอ่อนคอพับ

ผมไม่รู้จะทำยังไงดีแล้ว ผมโมโหตัวเองมาก ไม่มีปัญญาช่วยเหลืออะไรมันทั้งนั้นเป็นครั้งที่2แล้วที่ผมทำอะไรไม่ได้ครั้งแรกคือ ไข่หมี

จนมาถึง หอกหัก คิดในใจGUนี่มันไม่เอาไหนขนาดนี้เลยหรอว่ะเนี่ย แฟนผมร้องไห้หนักมากที่เสีย หอกหักไป

ตอนนี้รู้สึกมันโหวงๆยังไงไม่รู้ ผมรู้สึกไม่ค่อยดีกับเรื่องแบบนี้มาก โกรธตัวเองเหมือนกันที่วันนี้ผมมัวแต่ออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกนานไปหน่อย

ปรกติผมจะอยู่บ้านตลอดทั้งวัน วันนี้อะไรว่ะเนี่ย ถ้าผมกลับมาเร็วผมอาจเห็นอาการมันก่อนผมพามันไปหาหมอก่อนแน่นอน

นี่มันสายไปแล้ว คราวไข่หมีนั่นก็พามันไปหาหมอซังกะบ๊วยที่วันๆเอาแต่เล่นเกมส์จนไข่หมีตายไปรอบนึงแล้ว

ผมกะว่าจะฝังมันพรุ่งนี้เช้าที่หน้าบ้านเพราะแฟนผมยังทำใจลำบากที่จะเอามันไปฝังเลยตอนนี้ ปล่อยให้มันนอนสบายๆกับเราเป็นคืนสุดท้าย

ผมไม่ได้ถ่ายรูปสุดท้ายของมันไว้ เพราะไม่อยากเห็นมันในสภาพแบบนี้ เก็บแต่ความทรงจำที่ดีดี ที่มันอ้วนถ้วนสมบูรณ์ดีกว่า

สุดท้ายผมอยากจะบอกกับ หอกหักว่า หลับให้สบายน่ะแล้ววันพรุ่งนี้ให้ตามไข่หมีไปมันรออยู่ข้างบนฟ้าแล้ว

ถ้ามีโอกาสชวนกันมาหาบ้างน่ะเราอยากเจอกันอีกครั้งนึง