สวัสดีค่ะทุกคน นี่เป็นกระทู้แรกที่ตั้งไม่คิดเลยว่ากระทู้แรกที่ตั้งจะเป็นกระทู้เตือนภัย อยากให้ทุกคนได้อ่านเพราะทุกวันนี้ภัยอยู่รอบตัวเราจริงๆค่ะ ถ้าเราประมาทหรือพลาดเมื่อไหร่ หึหึ! เตรียมตัวเสียท่าให้กับพวกมิจฉาชีพได้เลยค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยละกันนะคะ ของที่เราโดนล้วงไปคือ เครื่องเล่นเกมพกพาPS Vita 1เครื่อง พร้อมแผ่นเกมส์อีก2แผ่น (เราคิดว่าคนร้ายน่าจะคิดว่ามันเป็นกระเป๋าเงินมากกว่า)
ปล.กระทู้แรกผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยจริงๆค่ะ แท็กผิดบอกได้นะคะ
ขออัพเดตนิดนึงนะคะ เราได้เลขรหัสกล้องวงจรปิดมาแล้วเป็นของสำนักการจราจรค่ะ ทีนี้ถ้าหากเราจะไปขอดูภาพเองเลยได้มั้ยคะหรือว่าต้องให้ตำรวจเป็นผู้ดูเท่านั้น แต่ตอนนี้คุณตำรวจยังไม่ติดต่อมาเลยค่ะ T^T
เหตุเกิดเมื่อวันที่ 16 เมษายน เวลาประมาน 19.20ค่ะ หน้าป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามโลตัสบางปะกอกค่ะ (ซอยสุขสวัสดิ์ 36) เรามาคนเดียวยืนรอรถเมล์จะไปเดอะมอล์ท่าพระซึ่งตอนนั้นมืดแล้ว เราไม่อยากนั่งรถหลายต่อก็เลยจะรอรถกระป๋องซึ่งต่อเดียวถึง ผ่านไปสักพักมีรถกระป๋องคันที่เราต้องการขับมาแต่ไม่จอด เราเลยตะโกนไปเบาๆว่าเห้ย ขณะนั้นคนร้ายคนที่1 ซึ่งยืนอยู่นานแล้ว ได้มองตามรถกระป๋องคนที่ผ่านไปเมื่อกี้ เราก็สังเกตเห็นนะคะว่าเค้ามองตามเรา แต่เราไม่ได้เอะใจคิดว่าเค้าอาจจะตกใจกับเสียงของเรา
หลังจากพลาดรถเราก็รอต่อไปด้วยความเซ็งยืนอยู่นานมากรถไม่มาสักทีเราก็เลยหยิดไอแพดขึ้นมาค่ะ ปกติเราทำงานพิเศษหากมีเวลาว่างก็จะหางานจากตามไลน์หรือเฟสบุ้คอยู่เสมอ วันนี้ก็เหมือนเช่นเคยค่ะเราก็เล่นไป วันนั้นเราสะพายกระเป๋าหนึ่งใบไว้กับตัวซึ่งของมีค่าจะอยู่ในนั้นทั้งหมดแต่ไม่ได้รูดซิปค่ะ(นั่นไงพลาดแล้ว) และอีกใบเป็นถุงกระดาษที่เป็นของไม่มีค่า เราก็วางไว้กับพื้นปกติเราจะเป็นคนที่ระแวงมากนะแต่วันนี้ทำไมเราใจเย็นมากก็ไม่รู้
เมื่อเห็นว่านานมากไม่มาสักทีเราเลยตัดสินใจว่า ขึ้นรถสองต่อก็ได้ฟระเราก็เลยรีบวิ่งไปขึ้นรถกระป๋องอีกสายหนึ่งที่กำลังจะออกพอดี ขณะที่กำลังก้าวขาขึ้นเราก็เห็นรถกระป๋องที่ไปเดอะมอลล์ท่าพระพอดีเราเลยตัดสินใจลงจากรถรีบวิ่งไปอีกคันเลย
ทันใดนั้นคนร้ายคนที่1 ลักษณะชายวัยกลางคนอายุประมาณ28-35ตัวสูงๆ165-180 ซม.ผิวคล้ำ ผอมๆ ใส่เสื้อคอกลมสีขาวและกางเกงขายาวสีขาวก็วิ่งมาดักหน้าเราแล้วก็รีบก้าวขาขึ้นรถไปก่อนแต่ทำทีเป็นยึกๆยักไม่ก้าวเข้าไปข้างในสักทีอารมณ์เหมือนคนขึ้นก่อนแต่จะนั่งข้างนอกว่างั้น ประกอบกับมีผู้โดยสารมนุษย์ป้าอีกคนหิวขวดน้ำขนาด5ลิตรสองข้างเบียดเราอีกฝั่งพอดี
-คนร้ายคนที่2เป็นวัยรุ่นอายุประมาณ15-20 ยังวัยรุ่นและตัวผอมๆ ผิวคล้ำหน้าเล็กๆ สูงประมาณ 155-165 ซม. ใส่เสื้อคอกลมสีขาวๆหรือสีอ่อนนี่ๆละค่ะ ใส่กางเกงยีนส์(มั้ง)สีเข้ม ใส่หมวกสีเหลือง
-คนร้ายอีกคนคนที่3 คนนี้เราสังเกตไม่ถนัดเลยเพราะตอนนั้นมืดเดาว่าอายุน่าจะประมาณ 25-35 สูง160-175 ซม.ผิวคล้ำ ใส่เสื้อคอกลมสีเข้ม กางเกงขาวยาวสีเข้มก็มาดักข้างหลังเราแล้วก็เบียดเราอย่างแรงและผิดสังเกต(เราคิดว่าคนร้ายน่าจะล้วงกระเป๋าตอนนี้ค่ะ) เราคิดในใจจะเบียดตุทำไมฟระ ในใจตอนนั้นเริ่มโมโหแล้วไอคนข้างหน้าก็ยึกๆยักๆจะขึ้นก็ไม่ขึ้นจะออกก็ไม่ออก จะเอายังไงกับตุฟระ!!! ตอนแรกคิดว่ามันจะลวนลามแต่ดูจากสภาพเราแล้วพวกมันไม่น่านะ ตอนนั้นเราเหมือนป้ามาก เป็นป้าบ้าหอบฟาง แถมใครมันจะลวนลามพร้อมกันสามคนจริงมั้ย? และตรงนี้ก็โจ่งแจ้งเกินไป
เป็นเวลาที่นานผิดปกติในการแค่ก้าวขาขึ้นรถอะไรมันจะยุ่งยากขนาดนี้ด้วยอารมณ์เราเริ่มขึ้นละไอคนข้างหน้าจะเอายังไง กวนTeenตุใช่มั้ยห้ะ จะเอายังไงพูด!!! มันบอกเดี๋ยวๆ เราไม่เดี๋ยวแล้วเลยบอกไปว่า" ขอโทษนะคะ ขอความกรุณาช่วยเขยิบไปข้างในหน่อยค่ะ!!" เราพูดเสียงดังพอประมาณและน้ำเสียงก็แข็งกร้าวพอตัว ไอคนร้าย สูงยาวเข่าดี มันก็เลยบอกว่าครับๆๆ ละบอกว่าผมอยากจะนั่งข้างนอกครับผมนั่งแปปเดียวก็จะลงแล้วคร้าบบบบบ(มันลากเสียงด้วยนะเราจำได้) ในที่สุดตอนนี้เราและมัน3คนอยู่บนรถละ พร้อมกับผู้โดยสารอีกสามคน
ด้วยความโมโหและอาฆาตแค้นอย่างรุนแรงที่ไอคนแรกมันลีลาท่ามากและไอคนที่สองที่เบียดเราคนนี้เราอาฆาตเป็นพิเศษเราเลยนั่งจ้องหน้ามันทั้งสองตั้งแต่มันขึ้นรถยันลงรถเลยค่ะ จ้องแบบเอาเป็นเอาตายสุดๆ ไอคนร้ายคนแรกก็ตีเนียนทำเป็นคุยโทรศัพท์กับใครสักคนพูดเสียงหวานว่า จ้ะๆๆ จะถึงบ้านแล้วจ้ะ แปปเดียวนะ
ระหว่างนั้นพวกมันสามคนก็คุยกันเราจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแต่คนร้ายคนที่สองที่เป็นวัยรุ่นดูจากบุคคลิกเป็นเด็กที่คึกคะนองปากมากพูดจาหยาบคาย ในขณะที่คนที่สามดูจะเงียบๆไม่ค่อยพูดอะไรมาก พวกมันสามคนทำตัวชิวมากประหนึ่งนั่งชมสวนสัตว์เขาเขียว ขณะที่เราก็จ้องไอสามคนนั้นด้วยแววตาอาฆาตแค้นแต่เราไม่ได้สังเกตเห็นพฤติกรรมที่ผิดสังเกตนอกจากเพื่อนกันสามคนคุยกัน(เราคิดว่าคนร้ายตัวเล็กวัยรุ่นเป็นคนขโมยตอนที่ก้าวขึ้นรถแล้วส่งให้กับคนร้ายคนที่สามด้านหลัง )
จนถึงจุดหมายที่มันลงถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามกับบิ้กซี บางปะกอกนะคะ ตรงนั้นมีตลาดชั่วคราวอยู่แต่คนก็ไม่ค่อยพลุกพล่านและบริเวณนั้นก็มืดมาก สาวๆคนไหนผ่านบ่อยระวังนะคะ พอมันลงไปก็ทำตัวปกติ ไอคนร้ายคนที่สองพอลงจากรถก็พูดว่า " ไอhere ใกล้แค่นี้เมิงเดินมาก็ได้มั้ง " เราก็คิดในใจแล้วพวกเองงจะขึ้นทำมาแมวไรฟระ!! แล้วพวกมันก็หัวเราะกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราก็คิดว่าแค่คนปากพล่อยธรรมดาเลยไม่ได้ติดใจอะไร
พอพวกมันลงไปแทนที่เราควรจะเช็คกระเป๋าของตัวเองตามความเคยชินแต่วันนี้ไม่ค่ะเพราะโมโหและตกใจเลยไลน์ไปหาเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟังตอนนั้นเพื่อนก็คงคิดว่าเราน่าจะโดนลวนลามไม่น่าขโมย เพื่อนเราเลยไม่ได้เตือนเรื่องกระเป๋าด้วย พอถึงห้องเปิดกระเป๋าเท่านั้นละโป๊ะเชะ ตุโดนล้วง คิดในใจทำไมไม่เอากระเป๋าตังตุไป เกมนั่นกล่องดวงใจเราเลยนะ พูดเลยว่าเจ็บใจมาก นึกถึงใบหนัาที่แสนระรื่นตอนทำเรื่องชั่วๆของพวกมันเรายิ่งแบบอื้อหื้อออออออ เคียดแค้นสุดๆ
เมื่อมั่นใจว่าหายชัวร์เราจึงไปแจ้งความ และคุณตำรวจก็บอกว่าพรุ่งนี้ให้มาสเกตภาพเพราะเราจำหน้าคนร้ายได้ ปล.คุณตำรวจสมาร์ท ดูดี มากค่ะ นี่เป็นความโชคดีในโชคร้ายใช่มั้ยคะ T^T และพระเจ้าก็ยังไม่ทอดทิ้งเราค่ะทุกคน ที่ป้ายรถเมล์ที่จุดเกิดเหตุและที่พวกมันลง มีกล้องวงจรปิดอยู่(ภาวนาให้มันใช้ได้ ) วันุร่งขึ้นเราจึงโทรไปหาคุณตำรวจแต่เสียดายไม่ใช่เบอร์คุณตำรวจสุดหล่อค่ะ เราโทรไปและแจ้งเรื่องกล้องวงจรปิดและถามว่าเราควรจะต้องทำอย่างไรต่อคุณตำรวจบอกว่าให้เรารอเดี๋ยวเค้าจะติดต่อกลับมา
เราเคยได้ยินมาว่าคดีเล็กๆตำรวจจะไม่ค่อยสนใจแถมเพื่อนเราก็บอกเราว่าตุเคยโดนแล้วเมิงรอไปเถอะ ดังนั้นเราไม่อยากอยู่เฉยๆค่ะ ก็เลยมาตั้งกระทู้เพื่อเตือนภัยและขอความช่วยเหลือในกรณีที่ว่าถ้าคุณตำรวจไม่สนใจคดีของเรา เราคิดว่าถ้า3 วันคุณตำรวจไม่ติดต่อกลับเราจะต้องช่วยตัวเองแล้วละ(เราให้เวลาน้อยไปมั้ยคะ)
อยากถามเพื่อนๆค่ะว่า
1.เราจะขอดูภาพจากกล้องวงจรปิดที่ป้ายรถเมล์ได้ยังไงและที่ไหนคะใครมีประสบการณ์รบกวนช่วยบอกทีค่ะ
2.ถ้าลองคิดในมุมของคนร้ายเมื่อขโมยไปแล้วไม่ใช่ของที่ต้องการ (ดูจากบุคคลิกคนร้ายแล้วเราว่าเค้าไม่น่าจะเล่นเกมแบบนี้และมากันสามคนคิดว่าเค้า
น่าจะขายเอาเงินแบ่งกันมากกว่า) เค้าจะขายหรือเอาไปทำอะไรได้บ้างคะ เราคิดว่าจะไปตามพวกร้านขายของIT หรือโรงรับจำนำเพื่อนๆคิดว่ามีที่ไหนที่คนร้ายจะไปบ้างคะ
3.ใครเล่นPS Vita พอจะทราบไหมว่าจะสามารถตามเครื่องได้อย่างไร หรือเอาไปปรึกษากับศูนย์ sony ได้ไหมคะเพราะนี่เครื่องศูนย์
4.เพื่อนๆว่าเราควรรอหรือไปสเกตภาพก่อนดีคะ คือเราจำหน้าคนร้ายได้แม่นแค่คนเดียวคือคนร้ายคนที่2คนตัวเล็กที่เบียดเรา แต่เราเป็นคนอธิบายไม่ค่อยเก่งแต่มั่นใจว่าถ้าเห็นหน้าเราจะจำได้ค่ะ
สุดท้ายนี้ขอเตือนทุกๆคนจริงๆมันเกิดขึ้นได้กับทุกคนและทุกเวลา หากผิดสังเกตว่าโดนเบียดมากจนเกินไปให้รีบเช็คของทันที ถ้าเลือกได้เราว่าขึ้นรถเมล์ประจำทางปลอดภัยกว่าเพราะสว่างและคนเยอะ ดึกๆมืดๆมาคนเดียวอย่าพยายามเอาของมีค่าออกมานะคะ พวกคนร้ายมันจ้องอยู่ และเราว่ามันทำหลายครั้งแล้วดูจากพฤติกรรมมันเชี่ยวชาญและทำอย่างสบายใจเหมือนมาเดินเล่น มีแต่คนบอกให้เราทำใจแต่เราไม่อยากอยู่เฉยค่ะเราซื้อของมาด้วยเงินของเราทำงานเก็บเงินเอง เราเสียดายค่ะ เราคิดว่าดีกว่าเราไม่ทำอะไรเลย
อยากให้ช่วยโหวตและแชร์เพื่อเตือนภัย มันอันตรายจริงๆเราชอบอ่านกระทู้พวกเตือนภัยต่างๆแต่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะเกิดกับเรา ตอนนี้ยังไม่เลิกเครียดภาพเหตุการณ์มันวนอยู่ในหัวเราตลอดเพราะด้วยความประมาทมันเป็นเหตุจริงๆ ดิฉันเข็ดยันชาติหน้าเลยค่ะ!!!
ขอบคุณในความกรุณาที่อ่านนะคะ
***แท็กห้องแป้ง/สยามเพราะผู้หญิงเยอะ
แท็กคอมกับมาบุญครองเพราะเกี่ยวกับการขอความช่วยเหลือทางITวอนผู้รู้ตอบทีค่ะ
แท็กชานเรือนเพราะให้ผู้ใหญ่เตือนลูกๆหลานๆ
ขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านและช่วยกดโหวตให้ อยากให้ช่วยๆกันเตือนนะคะ ใช้ชีวิตอย่างมีสติและไม่ประมาทเพราะสิ่งที่คุณเสียอาจจะไม่ใช่แค่ทรัพย์สิน ขอบคุณทุกท่านจากใจจริงๆค่ะ
เตือนภัยเหตุเกิดที่ป้ายรถเมล์ใครใช้รถสาธารณะระวัง!!ไม่เจอกับตัวไม่รู้วอนขอความช่วยเหลือ
ปล.กระทู้แรกผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยจริงๆค่ะ แท็กผิดบอกได้นะคะ
ขออัพเดตนิดนึงนะคะ เราได้เลขรหัสกล้องวงจรปิดมาแล้วเป็นของสำนักการจราจรค่ะ ทีนี้ถ้าหากเราจะไปขอดูภาพเองเลยได้มั้ยคะหรือว่าต้องให้ตำรวจเป็นผู้ดูเท่านั้น แต่ตอนนี้คุณตำรวจยังไม่ติดต่อมาเลยค่ะ T^T
เหตุเกิดเมื่อวันที่ 16 เมษายน เวลาประมาน 19.20ค่ะ หน้าป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามโลตัสบางปะกอกค่ะ (ซอยสุขสวัสดิ์ 36) เรามาคนเดียวยืนรอรถเมล์จะไปเดอะมอล์ท่าพระซึ่งตอนนั้นมืดแล้ว เราไม่อยากนั่งรถหลายต่อก็เลยจะรอรถกระป๋องซึ่งต่อเดียวถึง ผ่านไปสักพักมีรถกระป๋องคันที่เราต้องการขับมาแต่ไม่จอด เราเลยตะโกนไปเบาๆว่าเห้ย ขณะนั้นคนร้ายคนที่1 ซึ่งยืนอยู่นานแล้ว ได้มองตามรถกระป๋องคนที่ผ่านไปเมื่อกี้ เราก็สังเกตเห็นนะคะว่าเค้ามองตามเรา แต่เราไม่ได้เอะใจคิดว่าเค้าอาจจะตกใจกับเสียงของเรา
หลังจากพลาดรถเราก็รอต่อไปด้วยความเซ็งยืนอยู่นานมากรถไม่มาสักทีเราก็เลยหยิดไอแพดขึ้นมาค่ะ ปกติเราทำงานพิเศษหากมีเวลาว่างก็จะหางานจากตามไลน์หรือเฟสบุ้คอยู่เสมอ วันนี้ก็เหมือนเช่นเคยค่ะเราก็เล่นไป วันนั้นเราสะพายกระเป๋าหนึ่งใบไว้กับตัวซึ่งของมีค่าจะอยู่ในนั้นทั้งหมดแต่ไม่ได้รูดซิปค่ะ(นั่นไงพลาดแล้ว) และอีกใบเป็นถุงกระดาษที่เป็นของไม่มีค่า เราก็วางไว้กับพื้นปกติเราจะเป็นคนที่ระแวงมากนะแต่วันนี้ทำไมเราใจเย็นมากก็ไม่รู้
เมื่อเห็นว่านานมากไม่มาสักทีเราเลยตัดสินใจว่า ขึ้นรถสองต่อก็ได้ฟระเราก็เลยรีบวิ่งไปขึ้นรถกระป๋องอีกสายหนึ่งที่กำลังจะออกพอดี ขณะที่กำลังก้าวขาขึ้นเราก็เห็นรถกระป๋องที่ไปเดอะมอลล์ท่าพระพอดีเราเลยตัดสินใจลงจากรถรีบวิ่งไปอีกคันเลย
ทันใดนั้นคนร้ายคนที่1 ลักษณะชายวัยกลางคนอายุประมาณ28-35ตัวสูงๆ165-180 ซม.ผิวคล้ำ ผอมๆ ใส่เสื้อคอกลมสีขาวและกางเกงขายาวสีขาวก็วิ่งมาดักหน้าเราแล้วก็รีบก้าวขาขึ้นรถไปก่อนแต่ทำทีเป็นยึกๆยักไม่ก้าวเข้าไปข้างในสักทีอารมณ์เหมือนคนขึ้นก่อนแต่จะนั่งข้างนอกว่างั้น ประกอบกับมีผู้โดยสารมนุษย์ป้าอีกคนหิวขวดน้ำขนาด5ลิตรสองข้างเบียดเราอีกฝั่งพอดี
-คนร้ายคนที่2เป็นวัยรุ่นอายุประมาณ15-20 ยังวัยรุ่นและตัวผอมๆ ผิวคล้ำหน้าเล็กๆ สูงประมาณ 155-165 ซม. ใส่เสื้อคอกลมสีขาวๆหรือสีอ่อนนี่ๆละค่ะ ใส่กางเกงยีนส์(มั้ง)สีเข้ม ใส่หมวกสีเหลือง
-คนร้ายอีกคนคนที่3 คนนี้เราสังเกตไม่ถนัดเลยเพราะตอนนั้นมืดเดาว่าอายุน่าจะประมาณ 25-35 สูง160-175 ซม.ผิวคล้ำ ใส่เสื้อคอกลมสีเข้ม กางเกงขาวยาวสีเข้มก็มาดักข้างหลังเราแล้วก็เบียดเราอย่างแรงและผิดสังเกต(เราคิดว่าคนร้ายน่าจะล้วงกระเป๋าตอนนี้ค่ะ) เราคิดในใจจะเบียดตุทำไมฟระ ในใจตอนนั้นเริ่มโมโหแล้วไอคนข้างหน้าก็ยึกๆยักๆจะขึ้นก็ไม่ขึ้นจะออกก็ไม่ออก จะเอายังไงกับตุฟระ!!! ตอนแรกคิดว่ามันจะลวนลามแต่ดูจากสภาพเราแล้วพวกมันไม่น่านะ ตอนนั้นเราเหมือนป้ามาก เป็นป้าบ้าหอบฟาง แถมใครมันจะลวนลามพร้อมกันสามคนจริงมั้ย? และตรงนี้ก็โจ่งแจ้งเกินไป
เป็นเวลาที่นานผิดปกติในการแค่ก้าวขาขึ้นรถอะไรมันจะยุ่งยากขนาดนี้ด้วยอารมณ์เราเริ่มขึ้นละไอคนข้างหน้าจะเอายังไง กวนTeenตุใช่มั้ยห้ะ จะเอายังไงพูด!!! มันบอกเดี๋ยวๆ เราไม่เดี๋ยวแล้วเลยบอกไปว่า" ขอโทษนะคะ ขอความกรุณาช่วยเขยิบไปข้างในหน่อยค่ะ!!" เราพูดเสียงดังพอประมาณและน้ำเสียงก็แข็งกร้าวพอตัว ไอคนร้าย สูงยาวเข่าดี มันก็เลยบอกว่าครับๆๆ ละบอกว่าผมอยากจะนั่งข้างนอกครับผมนั่งแปปเดียวก็จะลงแล้วคร้าบบบบบ(มันลากเสียงด้วยนะเราจำได้) ในที่สุดตอนนี้เราและมัน3คนอยู่บนรถละ พร้อมกับผู้โดยสารอีกสามคน
ด้วยความโมโหและอาฆาตแค้นอย่างรุนแรงที่ไอคนแรกมันลีลาท่ามากและไอคนที่สองที่เบียดเราคนนี้เราอาฆาตเป็นพิเศษเราเลยนั่งจ้องหน้ามันทั้งสองตั้งแต่มันขึ้นรถยันลงรถเลยค่ะ จ้องแบบเอาเป็นเอาตายสุดๆ ไอคนร้ายคนแรกก็ตีเนียนทำเป็นคุยโทรศัพท์กับใครสักคนพูดเสียงหวานว่า จ้ะๆๆ จะถึงบ้านแล้วจ้ะ แปปเดียวนะ
ระหว่างนั้นพวกมันสามคนก็คุยกันเราจำไม่ได้ว่าเรื่องอะไรแต่คนร้ายคนที่สองที่เป็นวัยรุ่นดูจากบุคคลิกเป็นเด็กที่คึกคะนองปากมากพูดจาหยาบคาย ในขณะที่คนที่สามดูจะเงียบๆไม่ค่อยพูดอะไรมาก พวกมันสามคนทำตัวชิวมากประหนึ่งนั่งชมสวนสัตว์เขาเขียว ขณะที่เราก็จ้องไอสามคนนั้นด้วยแววตาอาฆาตแค้นแต่เราไม่ได้สังเกตเห็นพฤติกรรมที่ผิดสังเกตนอกจากเพื่อนกันสามคนคุยกัน(เราคิดว่าคนร้ายตัวเล็กวัยรุ่นเป็นคนขโมยตอนที่ก้าวขึ้นรถแล้วส่งให้กับคนร้ายคนที่สามด้านหลัง )
จนถึงจุดหมายที่มันลงถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามกับบิ้กซี บางปะกอกนะคะ ตรงนั้นมีตลาดชั่วคราวอยู่แต่คนก็ไม่ค่อยพลุกพล่านและบริเวณนั้นก็มืดมาก สาวๆคนไหนผ่านบ่อยระวังนะคะ พอมันลงไปก็ทำตัวปกติ ไอคนร้ายคนที่สองพอลงจากรถก็พูดว่า " ไอhere ใกล้แค่นี้เมิงเดินมาก็ได้มั้ง " เราก็คิดในใจแล้วพวกเองงจะขึ้นทำมาแมวไรฟระ!! แล้วพวกมันก็หัวเราะกันเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเราก็คิดว่าแค่คนปากพล่อยธรรมดาเลยไม่ได้ติดใจอะไร
พอพวกมันลงไปแทนที่เราควรจะเช็คกระเป๋าของตัวเองตามความเคยชินแต่วันนี้ไม่ค่ะเพราะโมโหและตกใจเลยไลน์ไปหาเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟังตอนนั้นเพื่อนก็คงคิดว่าเราน่าจะโดนลวนลามไม่น่าขโมย เพื่อนเราเลยไม่ได้เตือนเรื่องกระเป๋าด้วย พอถึงห้องเปิดกระเป๋าเท่านั้นละโป๊ะเชะ ตุโดนล้วง คิดในใจทำไมไม่เอากระเป๋าตังตุไป เกมนั่นกล่องดวงใจเราเลยนะ พูดเลยว่าเจ็บใจมาก นึกถึงใบหนัาที่แสนระรื่นตอนทำเรื่องชั่วๆของพวกมันเรายิ่งแบบอื้อหื้อออออออ เคียดแค้นสุดๆ
เมื่อมั่นใจว่าหายชัวร์เราจึงไปแจ้งความ และคุณตำรวจก็บอกว่าพรุ่งนี้ให้มาสเกตภาพเพราะเราจำหน้าคนร้ายได้ ปล.คุณตำรวจสมาร์ท ดูดี มากค่ะ นี่เป็นความโชคดีในโชคร้ายใช่มั้ยคะ T^T และพระเจ้าก็ยังไม่ทอดทิ้งเราค่ะทุกคน ที่ป้ายรถเมล์ที่จุดเกิดเหตุและที่พวกมันลง มีกล้องวงจรปิดอยู่(ภาวนาให้มันใช้ได้ ) วันุร่งขึ้นเราจึงโทรไปหาคุณตำรวจแต่เสียดายไม่ใช่เบอร์คุณตำรวจสุดหล่อค่ะ เราโทรไปและแจ้งเรื่องกล้องวงจรปิดและถามว่าเราควรจะต้องทำอย่างไรต่อคุณตำรวจบอกว่าให้เรารอเดี๋ยวเค้าจะติดต่อกลับมา
เราเคยได้ยินมาว่าคดีเล็กๆตำรวจจะไม่ค่อยสนใจแถมเพื่อนเราก็บอกเราว่าตุเคยโดนแล้วเมิงรอไปเถอะ ดังนั้นเราไม่อยากอยู่เฉยๆค่ะ ก็เลยมาตั้งกระทู้เพื่อเตือนภัยและขอความช่วยเหลือในกรณีที่ว่าถ้าคุณตำรวจไม่สนใจคดีของเรา เราคิดว่าถ้า3 วันคุณตำรวจไม่ติดต่อกลับเราจะต้องช่วยตัวเองแล้วละ(เราให้เวลาน้อยไปมั้ยคะ)
อยากถามเพื่อนๆค่ะว่า
1.เราจะขอดูภาพจากกล้องวงจรปิดที่ป้ายรถเมล์ได้ยังไงและที่ไหนคะใครมีประสบการณ์รบกวนช่วยบอกทีค่ะ
2.ถ้าลองคิดในมุมของคนร้ายเมื่อขโมยไปแล้วไม่ใช่ของที่ต้องการ (ดูจากบุคคลิกคนร้ายแล้วเราว่าเค้าไม่น่าจะเล่นเกมแบบนี้และมากันสามคนคิดว่าเค้า
น่าจะขายเอาเงินแบ่งกันมากกว่า) เค้าจะขายหรือเอาไปทำอะไรได้บ้างคะ เราคิดว่าจะไปตามพวกร้านขายของIT หรือโรงรับจำนำเพื่อนๆคิดว่ามีที่ไหนที่คนร้ายจะไปบ้างคะ
3.ใครเล่นPS Vita พอจะทราบไหมว่าจะสามารถตามเครื่องได้อย่างไร หรือเอาไปปรึกษากับศูนย์ sony ได้ไหมคะเพราะนี่เครื่องศูนย์
4.เพื่อนๆว่าเราควรรอหรือไปสเกตภาพก่อนดีคะ คือเราจำหน้าคนร้ายได้แม่นแค่คนเดียวคือคนร้ายคนที่2คนตัวเล็กที่เบียดเรา แต่เราเป็นคนอธิบายไม่ค่อยเก่งแต่มั่นใจว่าถ้าเห็นหน้าเราจะจำได้ค่ะ
สุดท้ายนี้ขอเตือนทุกๆคนจริงๆมันเกิดขึ้นได้กับทุกคนและทุกเวลา หากผิดสังเกตว่าโดนเบียดมากจนเกินไปให้รีบเช็คของทันที ถ้าเลือกได้เราว่าขึ้นรถเมล์ประจำทางปลอดภัยกว่าเพราะสว่างและคนเยอะ ดึกๆมืดๆมาคนเดียวอย่าพยายามเอาของมีค่าออกมานะคะ พวกคนร้ายมันจ้องอยู่ และเราว่ามันทำหลายครั้งแล้วดูจากพฤติกรรมมันเชี่ยวชาญและทำอย่างสบายใจเหมือนมาเดินเล่น มีแต่คนบอกให้เราทำใจแต่เราไม่อยากอยู่เฉยค่ะเราซื้อของมาด้วยเงินของเราทำงานเก็บเงินเอง เราเสียดายค่ะ เราคิดว่าดีกว่าเราไม่ทำอะไรเลย
อยากให้ช่วยโหวตและแชร์เพื่อเตือนภัย มันอันตรายจริงๆเราชอบอ่านกระทู้พวกเตือนภัยต่างๆแต่ก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะเกิดกับเรา ตอนนี้ยังไม่เลิกเครียดภาพเหตุการณ์มันวนอยู่ในหัวเราตลอดเพราะด้วยความประมาทมันเป็นเหตุจริงๆ ดิฉันเข็ดยันชาติหน้าเลยค่ะ!!!
ขอบคุณในความกรุณาที่อ่านนะคะ
***แท็กห้องแป้ง/สยามเพราะผู้หญิงเยอะ
แท็กคอมกับมาบุญครองเพราะเกี่ยวกับการขอความช่วยเหลือทางITวอนผู้รู้ตอบทีค่ะ
แท็กชานเรือนเพราะให้ผู้ใหญ่เตือนลูกๆหลานๆ
ขอบคุณทุกคนนะคะที่อ่านและช่วยกดโหวตให้ อยากให้ช่วยๆกันเตือนนะคะ ใช้ชีวิตอย่างมีสติและไม่ประมาทเพราะสิ่งที่คุณเสียอาจจะไม่ใช่แค่ทรัพย์สิน ขอบคุณทุกท่านจากใจจริงๆค่ะ