ส่วนใหญ่ที่เคยได้ยินจากคนทั่วไปในทุกวันนี้ที่ว่า   "พระธุดงค์"   จะมีความหมายไปในทางที่ว่าต้องแบกกลด   สะพายบาตร  หิ้วกาน้ำ  เดินไปในป่า เขา  ลำเนาไพร  อย่างเดียว   หรือไม่ก็เดินข้างทางถนนหนทาง    ซึ่งถ้าความหมายของพระธุดงค์มีแค่คำว่า   แบกกลด  สะพายบาตร   เดินเข้าป่าแค่นั้นล่ะก็    นับว่าทุกวันนี้    คนเรามีความคลาดเคลื่อนเข้าใจผิดเกี่ยวกับพระธุดงค์ไปมาก    จึงอยากจะถามชาวห้องศาสนาว่า   ถ้าเป็นพระที่อยู่ในเมืองไม่เคยออกเดินป่า   นั้นสามารถเรียกว่าเป็นพระธุดงค์ได้หรือไม่???