เราแต่งงานมาได้สองปี เดิมทีตอนแรกที่แต่งงาน เรากับสามีอยู่กันเองสองคนที่ร้านสามี ตอนนั้นสามีเปิดร้านขายของค่ะ เราก็มีร้านเหมือนกัน
ดูแลกันคนละร้าน ต่อมาสามีปิดร้านไป เราสองคนก็เลยย้ายมาอยู่ที่ร้านเราค่ะเพราะข้างล่างขายของ ข้างบนว่าง แต่หลังย้ายมาได้ไม่ถึงอาทิตย์มีโจรขึ้นบ้านกลางดึก เราสองคนเลยย้ายออกไปอยู่กับพ่อแม่สามี

จริงๆที่บ้านพ่อแม่สามีค่อนข้างกว้าง และเราอยู่คนละหลังกับพ่อแม่สามีค่ะ หลังที่เราอยู่เนี่ยเป็นห้องครัว และห้องนอนเรา เราอยู่มาจนเกือบปี บ้านที่เราซื้อเอาไว้ใกล้ๆบ้านพ่อแม่เราห่างกันสัก 300 m คนเช่าบ้านออก เราก็เข้าไปซ่อมแซมบ้าน แต่ยังหาคนมาเช่าไม่ได้ เราเลยคิดชวนสามีมาอยู่กันเอง

ภาวะทางบ้านสามี ตอนนี้มีคนอยู่ทั้งหมด 5 คน พ่อสามี 61 แม่สามี 57 น้องชายสามี 27 เราและสามี ทุกคนแม้มีโรคประจำตัวแต่ถือว่าแข็งแรงระดับช่วยตัวเองได้

ภาวะทางบ้านเรา ตอนนี้มีคนอยู่ 3 คน พ่อเรา 61 แม่เรา 57 น้องชายเรา 20 กำลังจะไปเรียนต่อต่างอำเภอ แต่บ้านเราอยู่ติดกับบ้านญาติๆ

บ้านที่เราซื้อ เราผ่อนเองตลอดตอนนี้ว่างอยู่

เหตุผลที่เราอยากแยกบ้าน
- ความสะดวกในการมาทำงานของเรา
- จะปล่อยบ้านไว้ว่างๆนานไปเราเสียดายค่ะ บ้านโทรม
- เราอยากมีอิสระ ไม่ต้องเกรงใจใครมาก เราค่อนข้างดื้อ เวลาจะทำอะไรไม่ต้องขออนุญาติเพราะบ้านเราเนอะ เราทำงานหาเงินใช้เองมาแต่เด็ก
- ตอนนี้สามีมาช่วยงานพ่อแม่เรา ถ้าย้ายมา จะใกล้ ทำงานได้เต็มที่กว่า อยู่ทางบ้านสามีมันไกล พ่อแม่เราเกรงใจก็ไม่โทรเรียก (อาจจะงง สามีช่วยงานที่บ้านเรา แต่เราทำร้านอีกร้านนึงคนเดียว)
- การอยู่รวมกันปัญหามันต้องมีบ้างแม้จะเล็กน้อย แต่เราคิดว่าย้ายออกมาตอนนี้ดีกว่าย้ายตอนมีปัญหากันแล้ว ในอนาคตเราคาดว่าถ้าน้องชายสามีแต่งงาน ก้คงพาภรรยาเข้าบ้าน สามครัวเราว่าไม่ไหวนะ


เราพยายามอธิบายสามีเรา แต่เค้าว่าเราใจร้าย ใจดำทิ้งพ่อแม่เค้า เราอยากจะถามว่าเราใจดำจริงหรือ เราแค่อยากสร้างครอบครัวเอง แล้วที่สำคัญตอนแรกเราก็ไม่อยู่กับเค้าตั้งแต่แต่งงานนี่นา เฮ้อออ